Оңтүстік Қазақстан Мемлекеттік фармацевтика академиясы



жүктеу/скачать 2,13 Mb.
бет4/9
Дата19.05.2017
өлшемі2,13 Mb.
#16401
түріЖұмыс бағдарламасы
1   2   3   4   5   6   7   8   9

Жағдайлық есептер
№1 есеп 4 күндік нәрестеде кенеттен жағдайы ауырласа селсоқ, үлкен еңбегі көтерілген, көздері анамалды қозғалыста, сіріспе, есін білмей қалды. Бала теріс жамбасымен келген, вакум-экстратормен, қолмен ұрықты бұрын барып алған.

  1. сіздің диагнозыңыз

  2. емдеү жоспарыңыз

  3. тексерү жоспарыңыз


№2 есеп Нәресте 20 күндік, балада кенеттен жылады, онда алдымен қатты мазасыздық, лоқсу, қусу, тамақ ішпейді, үлкен еңбегі үлкейіп шығып тұр, комоға түскен, іріңді омфалиті бар.


  1. Сіздің диагнозыңыз

  2. Тексерү

3.емдеү жоспарыңыз
№ 3 есеп Нәресте 16 күндік, анасының айтуы, салмағы 3500г,бала уақтылы еміп кетті.Үйде кейде тамақтан соқ лық етіп қусып жіберді, ұйқысы тыныш, 16 күнде салмағы 4000г Осы жайында педиатрге кеңес сұрап келген.
1. Сіздің диагнозыңыз

2. Емдеү жоспарыңыз



1. Тақырыбы: Нәрестелердегі іріңді-септикалық аурулардың диагностикасы және емі (жергілікті іріңді инфекция, энтероколит).

2. Сағат саны – 7 сағат 20 минут.

3.Тақырып өзектілігі.

Балалардағы энтероколиттер – жиі қайталанатын созылмалы ағымды жғне жиірек ауыр асқынулармен жүретін тоқ ішектің кілегей қабығының қабынулы – деструктивті зақымдалуы. Балалар гастроэнтерологиялық патология құрылысында Балалардағы энтероколиттер 40% -ін құрайды. Тоқ ішектің қабынуы ащы ішектің де зақымдалуымен бірге жүруі мүмкін. Балалардағы энтероколиттер этиологиясы ғлі толық зерттелмеген. Аурудың пайда болуы туралы көптеген теориялар қарастырылған (инфекциялық, ферментативтік, аллергиялық, нейрогенді т/б), бірақ олардың себебі ретінде қабылданбаған. Дегенмен кейбір инфекциялық қоздырғыштардың, сиыр сүті ақуызының жғне басқа да тағам компоненттерінің аурудың дамуына қатысы барын толық теріске шығаруға болмайды. Сонымен бірге Балалардағы энтероколиттер генетикалық бейімділік анықталды, ата-анасының АІЖ – аурулары балаларда Балалардағы энтероколиттер 3-4 есе жиі түседі.



4.Сабақтың мақсаты:

Дәрігер-интерн білуге тиіс:

  • Балалардағы әртүрлі жастардағы асқорту жүйейнің анатомо-физиологиялық ерекшеліктерін;

  • Асқорыу органдарының негізі ауруларының семиотикалары мен синдромдарын;

  • Балалардағы энтероколиттер, созылмалы энтероколиттердің этиологиясын, патогенезін, жіктелуін, клиникасын, диагностикасының ғдістерін, ажырату диагнозын;

  • Балалардағы энтероколиттер, созылмалы энтероколиттер дің емдеу принциптерін, сонымен қатар оның асқынуларымен, болжамын;

  • Балалардағы асқазан-ішек жолдары ауруларын, зертханалық-инструменталды тексерулерін және осы анализдердің қалыпты жағдайлардағы көрсеткіштерін біліп, қорытынды жасай білуді.


Дәрігер-интерн істей алуға тиіс:

  • Балалардағы энтероколиттер, созылмалы энтероколиттер мен ауыратын баланы тексеруді (анамнез жинауды, пальпация);

  • Балалардағы энтероколиттердің емі мен алдын-алу жоспарын түзуді;

  • Клиникалық тексерулер жүргізуді (қарау, пальпация, перкуссия, аускультация және т.б.);

  • Асқазан-ішек жолдарының ауруларының негізі белгілерін анықтап, зертханалық-инструменталды тескерулерден өткізіп, нәтижелірін клиникасымен салыстырып бағалауды жүргізуді;

  • Балалардағы энтероколиттердің асқыну түрінде алғашқы көмек көрсетуді

5.Сабаққа дайындалу сұрақтары.

Негізгі білім бойынша:

  1. Әртүрлі жастардағы балалардағы асқорыту жүйелерінің АФЕ-рі.

  2. Балалардағы асқорытудың ерекшеліктері.

  3. Асқорыту жүйелерін зерттеу әдістері (анамнез, ауырсыну, диспепсиялар, ауыз, ішті қарау, іштің пальпациясы, бауырдың өлшемі, флюктуация, аускультация, рентгенологиялық, ультрадыбыстық, эндоскопиялық тексеру, функционалдық, биохмиялық, копрологиялық зерттеу әдістері)

- Осы сабақ тақырыбы бойынша:

1. Колит, созылмалы энтероколиттер. Анықтамасы, этиологиясы.



  1. Колит, созылмалы энтероколиттердің патоморфологиясы, клиникасы

  2. Колит, созылмалы энтероколиттердің диагностикасы, ажырату диагнозы.

  3. Колит, созылмалы энтероколиттердің асқынулары, болжамы.

6. Ақпараттық-дидактикалық блок

Энтероколиттер

Энтероколиттер — тоқ ішек шырышының қабыну-деструктивті бузылысы, созылмалы агымды, жиірецидивті, сирек емес ауыр асқынулармен журетін ауру.

Қазіргі кезде аз салмақты балалардың аурушаңдығы мен өлімінің негізгі себептері балалардағы энтероколиттер болып табылады. Жаңа туған нғрестелерде ол жеке патология ретінде немесе септикалық процестің асқынуы ретінде кездеседі. Инфекцияның теория бойынша түсіндіргенде жараның пайда болуы микробтар немесе вирустардың ғсеріне не ішек флорасының тепе-теңдігінің бұзылуына байланысты. Бұл кезде бактериялар критикалық деңгейге дейін көбейеді. АБ-ді ретсіз қолданған кезде ішек дизбактериозы пайда болады, сонымен қатар ішек қабырғаларында жара пайда болады. 25% жағдайда СЖК септикалық процестің асқынуы болып табылады. Балалардағы энтероколиттерге алып келетін негізгі факторлар. Перинатальды инфекция, гипертермия, ацидоз, тыныс алу бұзылыстары циклі, тума даму ақауы.



Этиологиясы белгісіз. Ауру дамуы жайлы көптеген теория ұсынылғанмен (инфекииялық, ферментативтік, аллергиялык, нейрогендік ж.б.) ешкайсысынын дәлелі жоқ, дегенмен, инфекциялык коздырғыштар, сиыр сүті белогі, тағамның баска компонештерінің үлесін мүлдем шектеуге болмайды.

Темекі шегу, аппендэктомия; тіс пастасы ж.б. химиялық заттардың мәні бар.



Бүл қеселге гендік бейімділіктән, даму қаупі аурулардыңтуысы, әсіресе егіздерде жоғары; бұған НЬА II -класынын, гендері катысты, болжамды орны 1-3,7,12- және 16-хромосомалар.

Патогенезі. СЖК-ке гендік бейімділік тоқ ішек шырышының иммундык жүйесінде іске асады. Иммундық реттелу кемістігі түрлі сыртқы агенттерге бақылаусыз жауаптарға әкеліп, осьщан жергілікті жаракат, локалды қабыну орын алады.

Қабынуды бастап, оның күшеюінде басты орында — Т-лимфоциттер белсенуі, әсіресе цитотоксикалық рөлдегілер (ІЧК-клеткалар). Бұндағы мәнді буынға интерферон түзілісінің азайып, макрофагтардың белсенуі жатады. Ток ішек шырышының Т-лимфоциттермен реттелу қабілеті бұзылады: калыпта эпителиалды клеткаларды Т-супрессорлар белсендірсе, бұл кеседде — Т-хелперлер белсендіреді, осыдан иммундык жауап күшейеді. Ақыр соңында жедел кабыну аяқталмай, созылмалыға ауысады. Процестін. тоқтаусыз үдеу негізі — аутоагрессия (87-кестеде патогенез нобайы берілген).

Жергілікті-деструктивті өзгерістердің орын алуына көптеген кабыну медиаторлары жауапты: интерлейкиндер (1,2, 6), ісіктер некрозының факторы, тромбоциттер агрегациясынын факторы, простагландиндер, кининдер ж.б. Бұлар тамыр өткізгіштігін, ісінуді, микроциркуляторлық бұзылыстарды арттырып, некроз ошақтары пайда болады. Қабыну үдерісінде арахидон кышқылының метаболизмі күшейіп, эйказаноидтар түзіледі: лейкотриендер (оның ішінде ЛТ-В4, аса тотыктар, гидроаса тотыктар, бос радикалдар), бұлар жергілікті бұзылысты одан әрі ушыктырады.



Патоморфологиясы. Балалардағы энтероколиттерде дертті процесс, әдетте, тік ішекте басталып, проксималды бағытпен жайылады. Проктит, проктосигмоидит, солжакты колит немесе тоталды колит. Бұзылыс ошакты емес—диффузды кабыну. Процесте беткейлі эрозиялар, көлемі, формасы әртүрлі жаралар пайда болып, кейін олар өзара косылады, сөйтіп, ұзақ ағымда жаралы мүкістердің орнына псевдополиптер шығады (регенераторлык гиперплазия ошақтары).

Микроскопия: өзіндік пластинка мен шырышасты қабатының аралас инфильтрациясы тән; крипталар қабынуы крипт-абсцесстер қалыптасуымен, эпителий некрозы ошақтары. Үзақ ағымда қалыпты шырыш беріш тінмен алмасады, тоқ ішек кішірейіп, гаустрациясы жоғалады («резенке тоүбка»).



Жіктелуі. (Н.Н. Каншина, О.А. Каншин, 1974).

  1. Формасы бойынша: 1) үздіксіз (бірінші ремиссияға дейін); 2) рецидивті;

  2. Ауырлық дәрежесіне карай: 1) жеңіл; 2) орта; 3) ауыр;




  1. Бұзылыс мөлшеріне карай: 1) дисталды (проктит, проктосигмоидит); 2)
    солжакты; 3) тоталды;

  2. Ағымы бойынша: 1) сұрапыл; 2) жедел; 3) созылмалы;

V. Фазасына қарай: 1) өршу; 2) ремиссия;

Клиникалық көрінісі:

Колиттің дамуының басты даму белгілеріне мыналар жатады: іш кебу, асқазанның ауырсынуы, құсу, ішті тыңдағанда перисталтиканың болмауы, фекалиедегі айқын немесе жасырын қан жұғындысы. ‡лкен дғреттің жиілігінің уақытша азаюы. Алдыңғы құрсақ қабырғасының тырысуы күшейеді, бүйір беткейлерінің, жыныс мүшелерінің ісінуі байқалады. Жағдайының нашарлағанынан интоксикация болады жғне алдыңғы құрсақ қабырғасының түсі жылтыр. Бала тырысады, мазасыз, тғбеті мен ұйқысы бұзылған, интоксикация, ішектерінің ісінуі, үлкен дғреті кілегейлі қан аралас. Іш кебудің салдарынан ішек парезі болады.

Колитке тғн белгілер: Алдыңғы құрсақ қабырғасының төменгі бөлігінен ісінулер байқалады. Айқын гиперемия жғне тамыр сүпеттері байқалады.

Асқынулары. Кеселдің жергілікті және жалпы асқынулары болуы мүмкін.

Диагнозы. Кесел диагнозын қоюдағы басты орында — эндоскопиялық тексеру. Әдетте, ректоромано, не — сигмаскопия кезінде-ақ тиісті мәліметтер анык болғанымен кеселдің үдеріс аумағына баға беру не СЖК-тің анық белгілері дистальді белігінде анықталмаса, колоноскопия жүргізу қажет.

Эндоскопия көрінісі: процестің стадиясы мен белсенділігіне байланысты. Өршу кезінде шырыш қабаты ісіңкі, ашық гиперемиялы, тамыр суреті жоқ. Айкын контакттық канаққыштык — дәнділік болуы мүмкін. Әдетте, осы кабыну өзгерістерінде көптеген терең емес, формасы дүрыс емес, фибринмен жабылған эрозиялар мен жаралар аныкталады. Үзақ ағымда жаралар арасында псевдополиптер — форма, көлемі әр түрлі полип тәрізді өскіндер — болады. Ремиссия кезенінде тек тамыр суретінің нашарлығы мен шырыштың оңай жаралануы табылады.

Кеселге тән гистологиялық керініс жоғарыда («Патоморфология») келтірілді.

Ирригография тәсілімен бүзылыс аумағы мен функционалдық өзгерістерді анықтауға болады (көбіне ремиссия кезеңінде қолданылады). Кеселге бүзылыс аумағьшың жылдам толып, контрасттың бала дене күйін өзгерткен кезде оңай ауысуы тән. Гаустрация өзгерісі, ал соңғы кезеңінде — оның жоғалуы тән. СЖК-тің бастапқы және жеңіл формаларында рентгендік өзгерістер болмауы мүмкін, бұл диагнозды шектеуге негіз бола алмайды.

Лабароториялық тексеру ғдістері:

ЖҚА, ЖЗА, нғжісті тексеру, жалпы белок, қарапайымдыларды тексеру.

Рентгенограммада: құрсақ қуыс мүшелерінде тоқ жғне аш ішекте газдың көбейіп жиналғанын көреміз.

Ректоманоскопияда: тоқ ішекте жараның пайда болғанын көреміз, ісікті, тоқ ішектің кілегей қабатының гипермияланғанын, қатпарларының қалыңдағанын көруге болады.БЖА диагнозын қою үшін Грегерсен сынамасын анықтаймыз.



Ажырату жиагнозы: Дизентериямен, гранумиатозды колитпен.

Формасына байланысты: ауыр, орташа ауыр болып бөлінеді.

(Клиникасына байланысты): Ең негізгі көрінісіне лабараториялық тексеру мғліметтеріне қарай ажыратады. Ректоманоскопияда кілегей қабығының ісінгенін майда қан құюылу ошақтарын көруге болады. Ішек қуысында үлкен мөлшерде қан көрінеді.

Грануломатозды политке іштің бүріп ауруы, нғжістің өзгеруі жғне жалпы реакцияның дамуы тғн ағзада. СЖК – ға қарағанда онда громуломатозды колитке зақымдалған жғне зақымдалмаған ішек сигменттері кездеседі.Аурудың айқын клиникасы кезінде зақымдалған аймақтар көрінеді, оның қабырғасы тартылып қалады, ішек қуысы тарылған, кілегей қабығы бірдей емес, ісінуіне байланысты “булыжный мостовый” түрінде көрінеді. Сау аймақтарымен қоса жаралар көруге болады. Тік жғне сигм тғрізді ішектің колитіне қарағанда СЖКДА интоксикация симптомы, іштің бүріп ауруы айқын анемия сирек көрінеді.



Ажырату диагнозы. Колиттің негізгі клиникалык белгісі — нәжісгтен қан бөлінуі — көптеген ауруларда кездеседі: жедел дизентерия, кампилобактериоз, амебиаз, балантидиаз, Крон ауруы, ішек туберкулезі, полиптер, тоқ ішек ісігі мен лимфогранулемотоз, геморрагиялық васкулит, түйінді панартериит, аналдык жарылулар, геморрой т.б.

Жедел дизентерия, әдетте, Колитпен науқаска алғаш койылатьгн диагноз. Бірак бұнда антибактериалдык емнін әсері жоқ, диз.тобына себілген нәжістің жауабы теріс

СЖК-ге карағанда дизентерия жедел басталады, улану белгілері тән, казіргі антибактериалдық емнен жылдам нәтиже байқалады. Диареядан соң эндоскопияда жаралар мен эрозиялар байкалмайды, тамыр суреті жоғалмайды, контакттык канаккыштык жоқ.

Кампилобактериоз да жылдам басталады: қызынуг диарея кан, шырыш аралас. Эндоскопияда көбіне ток ішектің оң бөлігі бұзьшысқа ұшырайды; эрозиялар мен жаралар, шамалы кабыну өзгерістері болғанымен, контакттык, канаккыштык керінбейді. Диагнозы микроаэрофильді жағдайда арнайы ортада бактериологиялык жолмен культура алуға негізделеді.

Амебиаз бен балантидиаз негізінен ыстық климатты оңтүстік елдерде кезедеседі. Бұл паразитоздардың клиникасы Колитке өте ұксас болуы мүмкін: кан, шырыш аралас жиі емес ботка тәрізді нәжіс, кеседдін баяу удерісі, толкынды ағым. Колиттен езгесі — кабыну процесінің белсенділігі жоқ. Эндоскопияда катпар бетінде терең жаралардын шеті жыртылған, тубі «майлы», коршаған шырыш аздап ісіңкі, бірақ бозғыл, контактшқ канаккыштык жок. Қоздырғышты анықтау мәнді, сондықтан нәжіс пен жаралар қырындысын көп рет тексеру кажет.

Крон ауруы мен Колиттің үқсастығы көп: екеуі де түсініксіз этиологиялы, генезі иммунопатологиялык. Бірак гендік маркерлері өзгеше — НЬА ӘКІ, ОК\у5 жиі, В-лимфоцит клондары ерекше (Угз4 және Уіііеп). СЖК-ке карағанда бүл кеселде түрлі аскорыту жолдарында бүзылыстар орын алады: жиі соқыр ішек, мыкын ішектің дистальді бөлігі, тоқ ішектің сол бөлігі, аш ішек, өңеш, асказан, 12 елі ішек те араласуы мумкін. Крон ауруының жиілігі 100 мың адамға 3,5 кеседден, оның 20-25 % балалар үлесінде. Бұл ауруда көрнектісі—бұзылыс орнының сау жерден мүддем ажыратылуы, дертті және калыпты жерінің кезектесуі («кенгуру секіруі»); кабыну ішекті түгел (серозды қабатқа дейін) камтып, жергілікті лимфостаз, артериолдар бітелісімен жүреді. Процестің таралуы іштен, ішек жаралары осыдан өте терең, афтозды, фиссура тәрізді; қабаты ісіңкі, толыс; тамыр суреті жок, рельефі «тас жол» сиякты, тысқары беріш, жыланкөздермен.

Крон ауруының гистологиясына ішек кабатының трансмуралды бұзылысы, спецификалық емес гранулемалар калыптасуы тән (ішінде Пирогов-Лангханстың гигант клеткалары бар).

Клиникасында Колитпенн үксастык кеп: диарея науқастың 80 %-да, мелена — 50 %, салмақ жоғалту — 85%, бой өсуінің калысы — 35 %, бірак кесел бүдан баяу, торпидті журіп, көп уақыт кан кету жасырын болады. Жара орналасуы кебінесе илеоцекалды аймақта болып, ауыру сезімі оң мықында анықталған соң оны аппендицитке жиі балайды. Аналдық, перианалдық бұзылыс аса тән (созылмалы терең жарылулар, жыланкөз, парапроктит).

Кесел баяу, бірак үздіксіз, үдемелі ағыммен ерекшеленіп, емге көне қоймавды.

Қазіргі кезде Крон ауруының 3 формасын ажыратады:

а) қабынулық (СЖК-ке өте ұксас); б) фиброз басым (ішек стенозына әкеледі); в) пенетрация беруші (жыланкөздер калыптасуы тән).

Рентгенде бұзылыс сегментарлығы, ішек тарылуы тән; жиі ішек стенозы калыптасады.

Крон ауруыныңдиагнозы клиникалық, эндоскопия, гистологиялықмәліметтерге сүйенеді, олардың ажырату критерийлері 88,89-кестелерде берілген.



Тоқ ішектің полип, гемангиомалары ішектен кан кетумен байкалуы мүмкін, қан бірден көрінеді, мелшері едәуір, алқызыл. Нәжіс калпы өзгермейді, шырыш жок. Диагнозды эндоскопия дәлелдейді. Полиптер кебінесе дистальді бөлігінде кездеседі, саны бірен-сараннан кепке дейін. Отбасылық диффузды полиптер болуы мүмкін.

Емі. Колитпен науқас өршу кезеңінде жалпы жағдайына карамастан жаткызылуы тиіс.

Диета құрамы бойынша маңызды, калориялы; белок бойынша калыптан 15-20%-ға артық болуы тиіс (пластикалык үдерістерді қамтамасыз ету үшін). N 4 -мәзір тағайындалады, белок үстеу үшін ггіскен ет не балық, жұмыртқа беріледі. Дөрекі клетчатка, сүт тағамдары (май, сырдан өзге), тазартылған көмірсулар шектеледі.

Колиттің ауыр формасында тұракты назогастралды зонд аркылы тамшымен (40-60 /мин) тамактандыруға болады. Лактозасыз белоктық гидролизаттар, ортатізбекті триглицеридтер негізді диета (инпитан, энтеродиета, пептисорб, сустаген милк, сустакал пудинг ж.б.); өсімдік, сүт, жұмыртка субстраттарынан тұратын диета (оволакт, композит, Епиаге Ріик, ҒгезиЬіп, Ізосаі НСМ) колданылады. Зондпен тамақтавдыруға парентералды түрде аминқышқылдар коспасын (альвезин, вамин, левамин ж.б.), 10 % альбумин, су-электролиттік қоспа, С, В, вит К дәрісін қосады.

Медикаментоздық ем жүргізу бағыттары:

  1. Қабынуға карсы ем.

  2. Иммундық реттеу емі




  1. Диареяға қарсы ем

  2. Антибактериалдык ем

Болжамы. Әркашан жауапты; ағымы, бұзылыс аукымы мен тиісті емнін нәтижесіне байланысты.
7. Сабақтың мазмұны:

  • Өз бетімен атқаратын жұмыс (аурулармен атқаратын жұмыс, тәжірибелік дағдыны меңгеру және бекіту, анамнез жинау, клиникалық тексеру және т.б.), диагностика кабинетіндегі жұмыс және т.б.

  • Оқытушымен бірге атқаратын жұмыс ( жеке немесе топпен; өз бетімен өткізген жұмыс қорытындысын талдау, аурулардың клиникалық талдауы және т.б.).

  • Негізгі және қорытынды білім деңгейін бақылау (тест, ситуациялық есептер, тәжірибелік дағдылар т.б.).


Тестілер

  1. Колиттің иммунопатогенезінде басты звено болып табылады:

А) интерферонның түзілуінің төмендеуі

Б) макрофактың белсенділігінің күшеюі

В) Т-супрессордың белсенділенуі

Г) лейкотрин түзілуінің төмендеуі

Д) эритроциттердің саны төмендеуі

2. Колитте зақымдалады:

А) ащы ішек

Б) көлденең тоқ ішек

В) 12 елі ішек

Г) тоқ ішек

Д) бауыр

3. Колиттің негізгі симптомдары:

А) стеаторея

Б) нғжістегі кілегей жғне қан

В) күріш ботқасы түріндегі сұйық нғжіс

Г) іш қатуы

Д) дисбактериоз

4.Колиттің басты клиникалық синдромына жатпайды:

А) анемиялық синдром

Б) физикалық дамудың тежелуі

В) созылмалы интоксикация

Г) түнгі ауырсынуы

5. Колиттің басты диагностикалық зерттеулеріне жатпайды:

А) қан, зғр анализдері

Б) капромегия

В) ректормоноскопия

Г) эзодогогастродуоденоскопия

Д) ирригография

6. Колиттегі ауырсынудың характері:

А) тұрақты

Б) тұрақты емес

В) түнгі ауырсынулар

Г) тағам қабылдағанға байланысты

Д) дефекация актісінің алдында

7. Эндоскопиялық зерттеу кезінде анықталатын балалардағы энтероколиттерге тғн патогномды симптомға жатады:

А) клайбер табақшасы

Б) “тышқан құйрығы” симптомы

В) тамырлық суреттің күшеюі

Г) қойбүлдірген симптомы

Д) ирогоскопия өзгеруі

8. Колиттің емінде келесі препараттар қолданылады:

А) салозоаридамин

Б) левамицитин

В) алмагель

Г) маалокс

Д) панкреатин


Ситуациялық есептер.

Есеп №1. Бала 9 жаста, мына шағымдармен: ішінің мында кілегейдің жғне қанның болуы, дефекация актісі кезендегі ауырсыну, ғлсіздік, тғбеттің болмауымен келді. Объеквтиті: созылмалы интоксикация симптомы, жғне гиповитаминоз белгілері. Тері жабындысының бөзғылттануы жғне құрғауы, коз астының көгеруі, тітіркенгіштік, тырнақтың сынғыштығы, шаштарының құрғақ болуы, дене салмағының төмендеуі (масса 28кг), көніл-күйі бұзылмаған, дене қызуы қалыпты. 2 апта бойы ауырады. Жүрек тандары – тахикардия. өкпесінде везикулярлы тыныс естіледі. Іші біршама кебіңкіретен, шамалы ауырсынады. Бауыр, көкбауыр үлкеймеген. ‡лкен дғреті тғулігіне 5-6 рет, нғжісінде кілегей мен қан араласқан.

Сұрақ: Сіздің болжам диагнозыңыз? Тексеру жоспары.


Есеп №2.Есептің шарты мен зерттеу нғтижелері алдыңғы есептегідей: ЖҚА: Эр. 2,9х1012/л, Нв-105г/л, Л-6х109/л, СОЭ -25мм/сағ. БҚА: жалпы белок– 40г/л.

Копрограмма: нғжісі сұйық, қоңыр –сары түсті қорытылмаған клетчатка ++, кілігей +++, Эр 20-30 көру аймағында, Л-15-20к/а. Бұлшықет тамлығы++.

Ректроманоскопияда: тоқ ішектің кілегей қабығы ісінген, анық, қыздарған, контактта қанайды, көптеген геморрагиялар, кілегей қатпары қалыңдаған.

Сұрақ: Сіздің клиникалық диагнозыңыз? Кан жіктелуі бойынша. Диетотерапия.



1.Тақырыбы: Сепсистің диагностикасы және емдеу тактикасы.

2.Оқу сағат саны – 7сағат 20минут.

3.Тақырып өзектілігі.

Нәрестелер сепсисі жүйелік зақымдануы мен қанда қоздырғышы анықталуымен сипатталатын клиникалық синдром. Нәрестелерде симптомсыз бактериялар да кездеседі. Сепсис кезінде өліме көрсеткіштерінің жоғары болуына қарай денсаулық сақтау ұйымы дәрігерге дейінге көмек корсету мен сақтау күтімінде мейірбикелердің клиникалық дайындық деңгейін көтеруде шаңа міндеттер қоюда. Мейірбикелер сепсис, токсико-септикалық жағдайларда мамандар дәрігерге дейінгі көмекті, нәрестелер бөлімінде, тазалықты, қолды тазалау техникасын, бактериологиялық бақылауды ұйымдастыра білуі керек.



4.Сабақтың мақсаты:

Дәрігер-интерн білуге тиіс:

  • Нәрестелер сепсисінің нозологиялық формасының нақты анықтамасы.

  • Септикалық генерализацияға алып келетін факторлар мен себептер.

  • Нәрестелерде токсико-септикалық жағдайыдың басты клиникалық белгілері.

  • Асептика мен антисептикалық негіздері.

  • Медбикенің атқаратын алдын- алу шаралары.

  • Септикалық ауруға шалдыққан балаларға мейірбикелек күтім ерекшеліктері.

Дәрігер-интерн істей алуға тиіс:

  • Сепсис кезінде баланың ауырлық дәрежесін бағалау.

  • Септикалық көрінстер бар нәрестелерге дәрігерге дейін күтім көрсету.

жүктеу/скачать 2,13 Mb.

Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3   4   5   6   7   8   9



©engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз
    Басты бет