Оқулық I том Ш. С. Калиева, Н. А. Симохина, Т. К. Сагадатова клиникалық фармакология жəне ұтымды

383 
жүргізу 
қарастырылады: 
перивенозды 
шунттау 
немесе 
трансюгулярлы бауырішілік портожүйелік стенттеу немесе 
шунттау. 
Бауырлық
энцефалопатия 
бауырлық энцефалопатияны тиімді емдеу үшін ең алдымен 
қоздырушы себептерді жою және олар әкелген бұзылыстарды 
коррекциясын жүргізу керек. 
Қоздырушы себептерге келесілері жатады: 

өңештің варикозды кеңейген тамырлаынан қан кетулер 

седативті препараттар және транквилизаторларды қабылдау 

Көп мөлшерлі диуретикалық терапия 

Алкаголь қабылдау 

Инфекциялық асқынулар 

Портокавальді анастомоздарды салу отасы 

Жануртекті ақуыздарды шамадан тыс тұтыну 

Басқа ауруларға қатысты оталар 

Альбуминнің толықтыруысыз жүргізілген лапароцентез 
нәтижесінде асциттік сұйықтықты көп алу. 
Бауырлық энцефалопатияны алдын алуға бағытталған шаралар: 

Біріншілік (сыртартпада қан кетулері жоқ) және екіншілік 
(сыртартпаінде қан кетулері бар) асқазан мен өңештен кететін қан 
кетулерді алдын алу. 

Дамыған қан кету нәтижесінде кенеттен пайда болған 
бактериалды 
перитонит 
пен 
сепсисті 
алдын 
алу 
үшін 
антибиотиктерді тағайындайды. 

Спонтанды бактериалды перитонитті алдын алу 

Іш қатуды алдын алу үшін аз мөлшердегі лактулозаны 
пайдаланған тиімдірек. Оны тағайындаған кезде үлкен дәрет 
жұмсақ консистенциялы 2-3 рет болатындай тағайындау қажет. 
Әдетте ол 30-120 мл/тәу мөлшерде тағайындалады.

Седативті заттар және наркотикалық анальгетиктерді 
пайдаланбау 

Бауыр қызметінің бұзылысы мен элктролиттік ауытқуларды 
алдын алу: бауыр жеткіліксіздігі, метоболикалық алкалоз, 
гиперкалиемия, дегидротация, диуретикалық әсердің шамадан 
күшеюі.
Бауырлық энцефалопатияның бастапқы (I-II кезеңдері) 

384 
кезеңдерінде күнделікті тағам құрамындағы ақуыз мөлшерін 40-60 
г/ тәу мөлшеріне дейін, ал III-IV кезеңінларында қатаң 20 г/тәу деін 
азайтуды ұсынады. Тәуліктік энергия мөлшерінің 75%-ын 
көмірсулар, 25%-ын майлармен қамтамасыз етілу керек. Науқастың 
халі түзелген соң тәуліктік ақуыз мөлшері бастапқы (қалыпты) 
деңгейге дейін көбейтіліді.
Гипераммониемияға қарсы бағытталған медикоментозды 
терпия: 

Токсиндер, және тоқ ішекте түзілетін аммиак түзілуіне қарсы 
– келесі антибактериалды препараттарды қолданылады: 
Метронидазол 250 мг ішке 4 рет күніне, 3-4 күннен кейін – күніне 2 
рет 
немесе 
Ванкомицин 250 мг ішке 3 рет күніне 

Аммиактың залалсыздануын күшейтетін препараттарды 
тағайындайды: 
Орнитин-аспартат т/і 20-40 г/тәу және/немесе пероральді 18 г/тәу 

Лактулозаны пероральді және клизма түрінде тағайындайды. 

ОЖЖ-да тежегіш үрдіс терді азайту үшін бензодиазепинді 
рецепторлардың антогонистің – флумазенилді қолданады.
Инфекционды 
асқынулары: 
(ең 
алдымен 
спонтанды 
бактериалды перитонит) 
асцит кезінде жиі байқалады, сондықтан оны алдын алу 
шараларын талап етеді. Инфекцияның қосылғанның белгілері 
ретінде: Қызуының жоғарлауы мен іштегі ауырсыну болуы мүмкін. 
Бактериалды инфекцияны алдын алу үшін асцитпен госпиталданған 
науқастарға антибиотиктерді осындай жағдайларда тағайындайды:

Асциттік сұйықтағы ақуыз концентрациясы 1 г%-нан аз 
болғанда 

Асқазан мен өңештің варикозды-кеңейген көктамырлардан 
кететін қан кетулерде
Қолданады: 

385 
Норфлоксацин 400 мг/тәу 
немесе 
Триметоприм-сульфометоксазол 160 мг/800 мг аптасына 5 күн 
бойы күнде 
немесе 
Ципрофлоксацин 750 мг аптасына 1 рет (

жүктеу/скачать 14,98 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: