ЭТИОЛОГИЯСЫ ЖӘНЕ ПАТОГЕНЕЗІ

292
ХІХ Тарау. Инфекциялық аурулар кезіндегі психикалық бұзылыстар
И.В. Давыдовтың инфекциялар жөніндегі жалпы патологиялық іліміне 
сүйеніп, инфекциялық психоздардың негізгі патогенетикалық зандылықтарын 
түсінуге болады. Осы ілім бойынша, инфекциялық үрдістің табиғаттағы әрбір 
құбылыс тәрізді белгілі сатысы бар және ағымы циклді болады. Оның жеке 
сатыларының клинико-анатомиялық синдромдары ағзаның иммунологиялық 
жағдайының алмасуымен байланысты. Инфекция дамуының шыңында ағзаның 
спецификалық емес сипаттағы (қызба, астения және т.б.) жалпы типті реак- 
циялар түріндегі аса сезімталдығы байқалады. Олар инфекция типіне, ағзаның 
нақты ерекшеліктеріне байланысты белгілі бір психопатологиялық синдром- 
дармен, осы синдромдардың әрқайсысына тән даму қарқынымен, пайда болу 
мерзімі мен ұзақтығына байланысты көрініс береді.
Инфекциялық аурулар кезінде дезинтоксикациялық терапиямен бірге (по- 
лиглюкин, реополиглюкин) негізгі ауруды емдеу, витаминотерапия жүргізіледі. 
Қозу немесе сана күңгірттенуімен сипатталатын жедел психоз жағдайында 
транквилизаторларды (седуксен б/е. 0,01—0,015 грамнан тәулігіне 3—4 рет), ал 
қозу жағдайы күшейгенде — галоперидол (0,005—0,01 г тәулігіне 2—3 рет б/е) 
тағайындалады.
Г аллю цинарторлы -параноидты синдром кезінде нейролептиктерді 
тағайындау ұсынылады.
Амнестикалық синдром мен басқа да психоорганикалық бұзылыстарда 
ноотропил (пирацетам) (тәулігіне 0,4 г-нан 2—4 г-ға дейін), аминолон (тәулігіне 
2—3 г
)
/ тәулі гі не 0,02—0,025 г), дәрумендер тағайын- 
даған

жүктеу/скачать 11,02 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: