жэне Ф.Дессауэрмен катар О.Шпенглерді, Ортега-и-Гассетті, Мэмфордты, К.Шиллингті жэне т.б. жатқызуға болады. Бірақ, сонымен катар техника ұғымы ертедегі ойшылдарда да кездеседі. Мысалы, еңбектің табиғи жэне жасанды органдары арасындағы анология туралы ой Платон мен Аристотельде ұшырасады. Егер Аристотель колды “кұралдың кұралы” деп атаса, Гегель де осы идеяны кайталайды. Гегель техника табигатын түсінуде біркатар идеялар усы налы. Гегельдің пікірінше техникалык жабдыктар объекттің табиғатымен анықталады, ал екінші жағынан жабдықтар техникалык кұралдар аркылы іске асатын максаттың тасымалдаушысы болып табылады. Гегель былай деп жазады: “адам өзінің мақсатында сырткы табиғатқа бағынышты болғанымен, өзінің кұралдары арқылы үстемдікке ие болады”. Антикалык авторлар мен Гегельдің бұл идеяларын Батыстың кейінгі философтары Э.Капп жэне Л.Нуаре жалғастырды. Олардың негізгі идеясы техника феноменін “органопроекция” негізінде түсінумен сипатталады. Олардың пікірінше техника жасанды орта болып табылады, бірак ол адам органдарының табиғи материалға проекциясы ретінде көрінеді, яғни техниканың бүкіл дамуы адамның табиғи еңбек органдарын көшіру арқылы, оларды сыртқы әлемге “проекциялау” аркылы жүзеге асады. Техника феноменін түсіндіруде өзге, қарама-карсы позицияны ұстанған философ-неотомист Ф.Дессауэр болды. Ф.Дессауэр Э.Капптың жэне Л.Нуаренің техниканың биологиялык концепциясымен келіспеді. Ол техника табиғат зандарымен байланысты жэне оның шектерінен тысқары шықпайды деп есептейді. Алайда бұл да еш нәрсені айқындамайды, техниканың автономды да мэні бар. Оның пікірінше техникалык идеялар адамның акылында пайда болмайды, ол акылдың көмегімен ауланады. Техникалык идеялар кұдайдың ойы, жаратушының
