XIX ғасырдың ортасына буржуазиялык революциялар артта
қалып, Еуропа елдерінің көпшілігінде капитализм өз негізінде жедел
қарқынмен дами бастады. Тарихи аренаға жаңа әлеуметтік топтар:
буржуазия жэне жұмысшылар келді. Бұл кезең жас буржуазияның
капитал корын жасау жолында қоғамда калыптаскан дәстүр, әдет-ғұрып,
эдептілік қағидалары сиякты әлеуметтік құбылыстарды мойындамай,
байлыққа қалай жетсең де өз еркің деген принципті басшылыкка алған
кезең еді. Осындай жүгенсіз байлыкка ұмтылудың салдары - халыктың
жағдай күйінің төмендеуіне, осы негізде олар мен буржуазияның
арасындағы кайшылыктың шиеленісуіне экеліп соқты. Күн тәртібінде
осы шиеленіскен карама-қашпылыктарды қайткен күнде де жоюга, тым
болмаса бәсеңдетуге болады, оны қандай күш жүзеге асыра алаы, жалпы
адамзат капитализмге өтуі керек пе еді, элде онсыз амалдай тұруға
болатын ба еді, т.б. Осы сүрактар көтерілді.
84
Өткен
кезендердің
саяси-философиялык
көзкарастарының
өздеріне кажетті деген ілімдерін әрі карай дамыта және сол кездегі
гылыми жетістіктерге сүйене отырып, осы койылған сұрактара жауап
ретінде XIX ғасрдың 30-40 жылдарынан бастап, көптеген саяси-
философиялык ілімдер пайда бола бастады, (либерализм, консерватизм,
анархизм, Ницше ілімі, марксизм т.б.).
XIX ғасырда баска ғылымдармен катар психологиялык зерттеулер
кец ѳріс алый,
оныц жетістіктері сол
кездегі
философиялык
концепциялардыц калыптасуына үлкен эсер етті. Сезімдік түйсінуді,
немесе акыл-ойды өз концепцияларының негізі еті алған классикалык
философияның орнына жігер, интуиция, инстинкт сиякты психикалык
Достарыңызбен бөлісу: |
