актінің кабылдану себептерінің бірі — Б ¥ ¥ Жарғысы нэсілі, жынысы, тілі мен дініне карамастан барлығы үшін адам кұкыктары мен негізгі бостандыктарын жан-жақты мадактау жэне кұрметтеу ісіне мемлекеттердің міндеттерін бекіте отырып, бұл кұкықтардың тізімін белгілемеуінде. Соңғы екі-үш онжылдықтың ішінде адам кұкыктары мен бостандыктарының мэселесі бір катар себептерге байланысты саяси күрестің орталығына айналды. Бұл сауал бойынша халыкаралык кауымдастык айтарлыктай жетістіктерге кол жеткізді. Осыған карамастан, әлде де көп елдер адам кұкықтары мен бостандыктарын жалпы адамзат кұндылықтары ретінде танудан алшактау. Мәселен, Венада 1993 жылы өткен адам кұкықтары жөніндегі Конференцияда тек бірнеше азиялык мемлекет кана, оның ішінде Жапония мен Оңтүстік Корея, адам кұкыктарын эмбебап кұндылык ретінде карастыруға шакыратын резолюцияны колдады. Бул ең алдымен Азия елдерінің адам кұкыктарына бірегей көзкарасының болмауына байланысты. Олардың көпшілігі адамнын жеке кұкыктары категориясын өз өркениеттері үшін бөтен деп санайды, өйткені көптеген шығыс коғамдарында адамның жеке кұкыктары емес ұжымдык кұрылымдардың (отбасы, ру, тайпа жэне т.б.) кұкыктары бірінші орынға койьшады. Ал, Иран сиякты мемлекет Вена конференциясында адам кұкыктары жэне оларды бекіткен халыкаралык кұжаттар иудалык-христиан өркениеті кұндылықтарының көрінісі болғандыктан бұл елдің мұсылман кайымымен қабылдана алмайды деп ашық жариялады. Демек, мәдени релятивизм бұл саладағы ең ауыр