И. Арган
(1768–1822) мен
К. Вессельдің
(1745–1818) кешенді сандарды геометриялық кескіндеуге қатыс
ты ізденістерінде вектор ұғымы тілге алынған. Ақыр соңында
В. Гамильтон
(1805–1865) мен
Р. Грассманның
(1854–1901) век торлар бойынша орындалатын
амалдарға қатысты шығармалары дүниеге келді. Гамильтон 1845 жылы бірінші
болып вектор және скаляр шамалардың айырмашылығын түсіндіріп берді. Га
мильтонның сол ізденісі нәтижесінде
“скаляр”, “вектор”
дейтін терминдер
пайда болды.
Гамильтон “
вектор
” терминін латынша vehere –
“тасу”, “сүйреу”
сөзінен
алған. Сонда вектор – “
тасымалдаушы
”,
“жеткізуші”
дегенді білдіреді. 1806
жылы
И. Арган
бағытталған кесінділерді әріптің үстіне сызық қою арқылы бел
гілеген. Векторлардың басы мен соңын көрсету үшін
А. Муобиус
(1790–1868)
оны
АВ
көрінісінде белгілеген. Грассман векторларды “кесінділер” деп атаған,
ол координата осьтері бойымен бағытталған
e
1
,
e
2
бірлік векторларды, сон
дайақ векторларды
x
1
e
1
+
x
2
e
2
көрінісінде кескіндеуді ұсынған. Гамильтон мен
Дж. Гибсс
(1839–1903) векторларды грек әріптерімен белгілеген. Вектор ларды
қара әріптермен белгілеуді 1891 жылы
А. Хевисайд
(1850–1925) ұсынған. Ал
вектордың ұзындығын |AB| көрінісінде белгілеуді 1905 жылы
Достарыңызбен бөлісу: |
