Тыңдалым(2)
Көшедібұлттар...
Кө ше ді бұлт тар, кө ше ді бұлт тар, кө ше ді,
Қош та сар қи май көк ас пан – өлең-тө се гі.
Кө ше ді бұлт тар көк жи ек тер ді бет ке алып,
Кө ше ді бұлт тар, көш пе лі ғұ мыр ке ше ді.
Кө ше ді бұлт тар, кө ше ді бұлт тар жөң кі ле,
Көш кен бір зу лап қап-қа ра бұлт тар дер ті не?
Кө ше ді алыс, асық ты қай да, – біл мей мін,
Кө ше ді бұлт тар қой мас тай Тә ңір ер кі не...
Кө ше ді бұлт тар жұл дыз дар сын ды үзіл ген,
Кө ше ді бұлт тар са ғым боп елес тү зіл ген.
Кө ше ді, әне, ат та нып суыт бейуақ та,
Кел те бір ғұ мыр та ны тып кей пін жү зі нен.
Кө ше ді бұлт тар, ызың дап жел де есе ді,
Кө ше ді бұлт тар қайт қан бір жан дай ме се лі.
Аң ғар тып мы нау жан талас тір лік жал ға нын,
Қаш қан дай бо лып қоп-қою бұлт тар кө ше ді...
(а лым Әріп)
Достарыңызбен бөлісу: |
