Тыңдалым(5)
Арал
Ей, Та би ғат – құ пия ар ман-ға лам!
Құ пияңа сан ға сыр таң дан ды адам.
Ша ға ла лы шал қа ры жан ды ар ба ған,
Тарт қан талай ба лы ғын тар лан ба бам.
Жа ға ла уын тер бет кен са мал май да,
Ап пақ ай дын – бая ғы Арал қай да?!
Арал қай да?
Тағ ды ры – жұт па?
Сор дың
Жы лы мы на шым бат қан адам дай ма?
Нет кен жа за!
Не үшін зау ал мұн дай?
Зау ал кел се, ас там дық ау ар құм дай.
Арал-ай дын тар ты лып ба ра жа тыр,
Ен ді егіз дей те ңіз ден да лам жұр дай.
(Фариза О ар сы но ва)
Тыңдалым(6)
Көшпенділік
Жауы на жоқ жер ден ти іп, за мат та ғай ып бо лып, үне мі ат үс ті нен түс пей
үй рен ген көш пе лі ел дің жі гіт те рі со ғыс қа әб ден үй рен ген, ұзақ жо рық тар ға
шы нық қан жаужү рек жау ын гер лер еді. Бұ лар дың не гіз гі қа руы – са дақ, иық-
та ры на іл ге ні – же бе ге тол ған қо рам сақ, қи сық ал дас пан жә не жау мой ны на
лақ ты ра тын қыл ар қан. Көп ші лі гі най за ұс тай тын. Үне мі ұшы-қи ыры жоқ
Достарыңызбен бөлісу: |
