3. Тілге сезімталдықты дамыту қағидаты.
Тіл — ӛте кҥрделі
қҧбылыс, оның қҧрылысын, бірізді жҥйесін байымдамай жатып оның
заңдылықтары мен ҧқсастықтарын аз да болса игермей жатып есте сақтауға
болмайды. Бала сӛйлесу, оқу, естумен тілдік материалдарды жинайды, оның
заңдарын меңгереді. Нәтижеде адамда тілге сезімталдық (тіл қҧбылыстарын
тҥсіну) ерекшелігі қалыптасады.
4. Сӛйлеудің мәнерлілігіне мән беру қағидаты.
Бҧл қағидат тіл
қҧбаластарын тҥсінбес бҧрын сауатты жазу, тіл мәдениеті қҧралдарының
хабар беру міндетін тҥсінумен қатар оның мәнерлілігін (стиліне қатысты)
тҥсінуді, мазмҧнын ғана емес, сӛз бен сӛйлеу бірліктерінің, тілдің басқа
ӛркемдік-бейнелеу қҧралдарының әсерлілігін де тҥсінуді кӛздейді. Бҧл
қағидатқа мойынсҧну ҥшін бірінші кезекте кӛркем әдебиеттерді, сондай-ақ
тілдің стилдік ерекшеліктері нақты ӛрнектелген басқа да мәтндерді
пайдалануды талап етіледі. Ал бҧл мәтн мазмҧны мен оның ӛзіндік «нәзік»
қырларын да аңғаруға кӛмектеседі.
|
