олардың зерттеулеріиің нақты нәпиіжелерін пайдалану: психологияның, медицинаның, жоғары жүйке кызметі физиология-
сының және т.б. Осындай нәтижелерді пайдалану тәсілдері бүдан әрі педаго
гика мен психологияның ара қатынасының мысалы деңгейінде көрсетіледі.
Педагогиканың басқа ғылымдармен озара әрекеттесуінің кең тараған
төртінші түрі -
кеиіенді зерттеулер. Бүндай зерттеулерді үйымдастыруда
түрлі ғылымдардың езара байланысының барлык түрі қызмет етеді.
Кешенділік казіргі ғылымның объективті қасиеті болып табылады.
Білім берудің - бүқаралық, коп себепті, әмбебап қоғамдық мәнділігі
сияқты біркатар ерекшеліктеріне байланысты қүбылыстарды кешенді қамту
кажеттігі, әсіресе осы салада айқын корінеді.
Кешенді зерттеу жүргізгенде оның орбір қатысушысы барлығына ортақ
объектінің осы жаңа білім алуға тиісті белгілі бір аспектісін - оз зерттеу понін
бөліп корсетеді.
Бүл, әрине, аз. Нағыз ғылыми білім түтас, жүйелі болуы керек. Демек, әртүрлі
ғылыми пәндер өкілдері алған объектінің жалпы бейнесінің болшектерін бір
түтастыққа айналдыратын жүйе қүрушы бастау болуы қажет. Ондай жүйе
қүраушы бастау ролін осы кітаптың басында айтылғандай, педагогиканың
интегративті қызметін атқарады. Бүл ретте педагогика
б'т'т беру туралы бірден-бір арнайы гылым болып қалады. Тегінде, педагогикага кез келген ғылыми білімдер жарайды, ол кез келген
ғылыми пэнмен эрекеттесе алады. Бірақ солардың ішінде екеуімен қарым-
қатынасы ерекше. Бүл философия мен психология. Философия - барлық
ғылымның шығу тегі, ал психология дәстүр бойынша және моні бойынша
педагогика ғылымының міндетті жоне түрақты серігі. Бүл ғылымның екі
саласының педагогикамен ара қатынасы арнайы қарастыруды талап етеді.
3.2. Педагогика және философия Философиямен байланыс - педагогикалық ой-
Педагогика лардың дамуының бүлтартпас шарты. Философия-
