221
Әде би ет тео рия сы
Ли ри ка лық кей іп кер
Ли ри ка лық кей іп кер
– поэ зия лық шы ғар ма лар да ғы адам бей
не сі. Ли ри ка лық ту ын ды лар дың бас қа һар ма ны – ақын ның өзі.
Сон дық тан ақын ның өзі ли ри ка лық кей іп кер бо ла ды.
Ли ри ка лық
кейіп кер дің ойсе зі мі, тағ ды ры
өз за ма нын да су рет тел се,
со ғұр лым
ол
тип тік қа си ет те рі мол, сом дап жа сал ған
ірі тұл ға ға ай на лып,
дә у ір дің көр нек ті өкі лі бо лып шы ға ды. Ақын өлең ді өз аты нан айт қан да
ли ри ка лық кей іп кер дің бей не сі жа са ла ды. Се бе бі ол ақын ның өз бей
не сі – жи нақ тал ған ли ри ка лық кей іп кер дің бей не сі бо лып шы ға ды.
Ақын қо ғам өмі рі, за ман, адам ту ра лы тол ған ған да, өзін «мен» деп,
«біз» дей оты рып, сол ор та ның ада мы, бел гі лі бір ұр пақ буы ны ның
өкі лі ре тін де се зі не ді. Тө ле ген Ай бер ге нов тің «Са ғы ныш»
өле ңі нің
бас ты кей іп ке рі – Тө ле ген нің өзі. Өлең де гі ли ри ка лық кей іп кер еке уі
бір тұл ға, яғ ни ақын дық «ме ні».
«Қазақәдебиеті»анықтамалығы
Лирикалық кейіпкер туралы ойларыңмен бөлісіңдер.
Достарыңызбен бөлісу: