Тақырыптың өзектілігі:
әлеуметтік жетімдер, әке-шешенің
қамқорлығынсыз қалған балалар және тастанды балалар санының
көбею себебін анықтай отырып, мәселені шешу жолдарын ұсыну.
Экономикалық нормалардың өзгертулері, әлеуметтік
байланыстардың күрт төмендеуі, криминалдық жағдайдың күшеюі,
халық пен балалардың денсаулықтарының нашарлауы, дер кезінде
әлеуметтік саланы қаржыландырылмауы барлық жағдайлары
жасөспірім мен балалардың қорғанушылық деңгейін төмендеуіне
ертіп әкелді.
Біздің елімізде мемлекеттік қоғамдық ұйымдардың қызметі,
жанұяларды қабылдау және жекеленген мамандарды бейімдеу,
балалардың әлеуметтендіру жүйесінің болуы және әке-шешелік
қамқорлықтан айрылғандар. Әлеуметтік көмек жүйесі-жетім
балалармен жұмыс атқарғанда дара жақын келу есебінің негізінде
әртүрлі қызмет институттарын үйлестіру. Әлеуметтік ортадағы
басты тосқауылдар балалар мүмкіншіліктерінің теңдіксіздігі, ал
басқаларына әке-шешелердің қамқорлығы, стереотиптер арқылы ие
болаған «зияндылық» жетім балалар болып табылады. Сол себепті
әлеуметтік жетімдердің тек қана психологиялық позицияға ғана
назар аудармай, оның тиісті әлеуметтік талдауында шек қоюлар
жүзеге асады. Сонымен қатар, адам құқығының контекстісінде
әлеуметтік этиология мүмкіншіліктеріне шек қою, мәдени
әлеуметтік негіздердің принциптеріне бейімделуін әлеуметтендіру.
Зерттеу пәні:
әлеуметтік жетімдерді әлеуметтік қорғау
саласында жергілікті басқару органдарының жұмысы.
Достарыңызбен бөлісу: |
