- Тоқтат, ақымақ! – Үй иесі оқыс ақырды. – Ғафу етіңіздер, - деді келер сәтте. – Сіз ... – Қолын кеудесіне басып, айран-асыр гүжбан қараға басын иді. – Сіз ... – Тіксініп, атып тұруға ыңғайланған шомбал ұшқышқа тағзым жасады. – Сіз ... де – деді құты қашып, беті қызара тершіп отырған қазаққа, төбесінен аса қарап. – Меймансыздар, кінә менен. Ал енді ... келген іздеріңізбен кері қайтасыздар! Аман-түгел тұрғанда. Міне есік. Әне дала. Романның астарлы ойын беруде автор публицистикалық стильге тән
хабарлама жанры мен әскери құжаттардың оралымдарын пайдаланады. Бұл
оралымдардың осы сөздік ортаға жаттығы басқа сөздердің мағыналарымен
жымдаса келіп, сарказм тудырады:
Арада он күн өткенде неміс шпионын ұстау үшін Ташкент түбіндегі әскер бөлімінен арнайы шыққан екі самолет Бетпақтың қақ ортасындағы, ешбір картада жоқ, жасырын
