88
хабардың өзгешелігі – мұнда зат пен оның сипатын айыра таңбалаймыз.
Демек, түбір сөз – заттың не істің әр алуан түрін не зат пен істің
сипатының түрлерін айырып көрсететін таңба (заттың тек өзін,
сипаттың тек өзін ғана білдіреді), ал сөйлеу дегеніміз – белгілі бір заттың,
істің, сипаттың аттарын белгілі тәртіппен тізіп, бірімен-бірі
байланыстырып барып солар арқылы хабар беру
», – деп жазады (8, 110).
Қ.Жұбанов сөз мағынасы екі түрлі болады:
негіздік мағына
,
грамматикалық мағына
деп көрсетеді. Қазіргі
қазақ тіліндегі сөздің
лексикалық мағынасын «негіздік мағына» деген терминмен атайды.
Ғалымның өз сөзімен көрсетсек: «
Сөздің атау ретіндегі мағынасын негіздік
мағына дейміз
» (8, 106). Қазіргі қазақ тілі грамматикаларында Қ.Жұбанов
салған ізбен сөз мағынасы
лексикалық
және
грамматикалық
мағына болып
тұрақталып қалды. Бұдан қазіргі қазақ тіл білімінде тұрақты қолданыс тапқан
терминдердің біразының Қ.Жұбанов еңбектерінен бастама алатындығына көз
жеткіземіз.
Жоғарыда сөз болған Қ.Жұбановтың грамматика саласына қатысты ой-
тұжырымдары ғалымның «Грамматика нені қарайды,
қандай пәндерден
құралады?», «Грамматика деген не?», «Ф. де Соссюрдің тілге көзқарасы»,
«Марр және грамматика», «Грамматиканы кім, қалай жазған», «Сөздің
негіздік мағынасы мен грамматикалық мағынасы» деген бөлімдерде көрініс
тапқан.
Достарыңызбен бөлісу: