75
Егде жастағы адамдардың өміріндегі жағымсыз аспектілердің қатарында
жас
ұрпақтың
қарт ата-аналары мен туыстарына қатысты
жауапкершілік деңгейінің
төмендеуіне
де назар аударылды, бұл егде жастағы адамдарды арнайы әлеуметтік
қызметтер алу үшін, жалғызбасты қарттарға арналған үйлерде тұру үшін пайдаланудың
артуынан көрінеді. Осыған байланысты сарапшылар азаматтардың егде жастағы мүшелерін
қолдау және оларға күтім жасаудан бас тартқаны үшін заңнамалық деңгейде
жауапкершілікті күшейтуді ұсынды. Моральдық факторлардан басқа, дәлелдер мемлекетке
ауыртпалықтың артуы болып табылады.
«Қарттар денсаулық сақтау мен қызметтердің
негізгі пакеттерін ғана алады, олар арнайы әлеуметтік қызметтер көрсету жүйесіне,
жалғызбасты қарттар оларға арналған медициналық-әлеуметтік мекемелерге жүгіне
бастады. 18 жастан асқан балалары бар адамдар Отбасы және неке кодексіне сәйкес
қарт ата-аналарына қамқорлық жасауы керек. Біз қарттарды жалғыз қалдыратын
мәселелерге тап болдық, олардың еңбекке жарамды ересек балалары бар, бірақ олар қарт
ата-аналарын қолдамайды, ал жалғыз қалған қарттар мемлекеттің қызметтерін ала
алмайды, өйткені олардың күтім көрсететін, осы жауапкершілікті атқаруға міндетті
балалары бар.
Балалардың жауапкершілігін заңнамалық деңгейде күшейту керек, ата-
аналарға алимент алуға сотқа жүгінуге құқығын беру керек, бірақ біздің қоғамда бұл
«ұят» және «кешіріледі» деп саналады.
Сарапшылардың пікірінше, егде жастағы адамдардың оқшаулануы, жалғыздығы
олардың әлеуметтік-психологиялық жағдайына әсер етеді. Бұған қарттарға арналған бос
уақытты өткізу орталықтарының жоқтығы, тұрғын үй деңгейіндегі инфрақұрылым
мүмкіндіктері, үй, кіреберістер, шағын аудан, қала әсер етеді:
«Адам зейнетке шыққан кезде
әлеуметтік шеңбергі адамдар саны қысқарады және қарттар солай қарым-қатынастың
жоқтығын бастан кешіреді. Демек, әлеуметтік және психологиялық проблемалар
туындайды, сол әлеуметтік оқшаулау, жалғыздық, бос ұя синдромын туғызады». «Егер
оларды жұмыста қалдырмаса немесе зейнетке шыққаннан кейін басқа жұмыс
орналастырмаса, олар терең депрессияға түсуі мүмкін». «Олар үйінің төрт қабырғасында
үнемі болып, қоғамнан алшақ қалып қалады. Бізде 49 қарт адам бар, олардың тек 10% ғана
қоғамға шығуға, серуендеуге, бір жерге баруға, көршілерімен сөйлесуге қарым-
қатынастарға түсуге тырысады. 90% қарт сыртқа шығуға мүмкіндігі жоқ, 3-4 қабатқа
көтеріле алмайды, денсаулығына байланысты мәселелерге қарым-қатынастарды
жасауға мүмкіндіктер бермейді...».
Осылайша, көптеген егде жастағы адамдар үшін
Достарыңызбен бөлісу: