14. Дәрілік заттармен жедел улануды емдеудің
негізгі принциптері
1. Удың қанға
сіңірілуін
тоқтату
а)
Асқазанды
шаю
- жылы сумен, калий перманганатының
ерітіндісімен, белсендірілген көмірдің суспензиясымен жүзеге асырылады,
әсіресе ОЖЖ-н тежейтін заттармен уланғанда. Асқазанды зонд (шолғы)
арқылы шайған дүрыс. Қышқылдар және сілтілермен уланғанда алдын ала
наркотикалық анальгетиктер (морфин және т.б.), спазмолитиктер (атропин
және т.б.) енгізіледі, ал зондты вазелин немесе өсімдік майымен майлау
қажет.
б)
Ішектегі уды
шығару
- тазалау клизмасының көмегімен жүргізіліп,
ішке
белсендірілген
көмір
(сіңіргіш зат) мен
тузды
іш жүргізетін
(магний
сульфаты) дәрілер беріледі. Қышқылдар және сілтілермен уланғанда іш
жүргізетін дәрілерді
беруге болмайды.
в) Токсинді заттардың тері мен шырышты
қабыққа
шашырағанда
- көп мөлшердегі ағынды сумен шайып, мүмкін болса қышқылды
сілтілермен (натрий гидрокарбонат ерітіндісімен), ал сілтіні қышқылдармен
(3-5% сірке қышқылы ерітіндісімен) бейтараптау қажет.
г) Токсинді заттың ағзаға өкпе
арқылы
түскенде
- удан аластату,
таза ауамен дем алуын қамтамасыз ету,
2. Ағзадан удың шығарылуын жылдамдату. Табиғи өдістер:
а) Форсирленген диурез
- 1,5-2 л 0,9%
№СІ ерітіндісін к/т енгізіп,
сонан
соң белсенді несеп айдаушы дәрілер
(фуросемид, маннит)
енгізіледі. Форсирленген диурезді жіті жүрек қызметінің жеткіліксіздігінде,
бүйрек қызметінің жеткіліксіздігінде, ми немесе өкпенің қауіпті ісігінде
қрлдануға болмайды.
б) Егер заттар
өкпеден бөлінетін
болса,
Достарыңызбен бөлісу: |
