Қатты құрылыс материалдарының макроқұрылымы (өзіндік геологиялық жіктемесі
бар тау жыныстарын қоспағанда) келесі топтарға бөлінеді: конгломераттық, ұялы, ұсақ
кеуекті, талшықты, қатпарлы жəне түйіршікті (ұнтақ тəрізді). Жасанды конгломераттар
өзіндік үлкен топты құрайды; бұл алуан түрлі бетондар, керамикалық жəне басқа да
материалдар.
Материалдың
ұялы
құрылымы
макрокеуектердің
болуымен
ерекшеленеді, ол көбікбетондарға, газдысиликаттарға жəне т.б. тəн. Ұсақ кеуекті
құрылым, мəселен, енгізілген органикалық заттардың жану нəтижесінде алынатын
керамикалық материалдарға тəн болып келеді. Талшықты құрылым ағашқа, минералды
мақтадан жасалған бұйымдарға тəн. Қатпарлы құрылым табақтық, плиталық жəне
орама материалдарға тəн. Түйіршікті материалдар – бұл жылу-дыбыс оқшаулайтын
түрлі бетондар, араласпаларға арналған толтырғыштар.
Құрылыс материалдарының микроқұрылымы кристалды жəне аморфты болуы
мүмкін. Бұл құрылымдар көбінесе бір ғана заттың түрлі жағдайлары болып келеді,
мəселен, кварц жəне кремнеземнің түрлі түр өзгерістері. Кристалды пішін барлық
уақытта тұрақты. Силикат кірпіш өндірісінде кварцты құм мен əктің арасында
химиялық өзара байланысты қалыптастыру үшін, 175°С температураға жəне 0,8 МПа
қысымға ие қаныққан су буымен автоклавты өңдеуді қолданады, ал сол кезде трепел
(кремнезем қостотығының аморфты түр өзгерісі) əкпен бірге сумен қатайып, 15...25°С
қалыпты температурада кальций гидросиликатын түзеді. Заттың аморфты құрылымы
едəуір тұрақты кристалды құрылымға өте алады –
Достарыңызбен бөлісу: