астрономиялық
тұрақтылық
-
тар
мен
өлшемдер
көмегімен
анықталады
.
Оларға
астрономиялық
бірлік
,
жарық
жылы
,
парсек
,
Хаббл
тұрақтысы
сияқты
өлшемдер
жатады
:
•
Жерден
Күнге
дейінгі
қашықтық
астрономиялық
бірлік
(
а
.
б
.)
деп
аталады
.
Ол
1,49598·10
11
м
немесе
жуықтап
алғанда
150
млн
км
,
яғни
1
астрономиялық
бірлікке
тең
болады
.
•
Жарық
жылы
– 9,4605·10
15
м
= 63 240
а
.
б
.
тең
,
ол
өлшем
бір
жылдағы
жарықтың
жүріп
өтетін
жолымен
анықталады
.
Ал
жарықтың
жылдамдығы
300 000
км
/
сек
тең
.
•
Парсек
(
пс
) – 3,0857·10
16
м
= 3,26
жарық
жылына
тең
.
54
•
Хаббл
тұрақтысы
(
Н
) – 7,8
км
/
с
·
мегеперсек
,
галактикада
жинақталған
аспан
денелерінің
бір
-
бірінен
қашықтау
жылдамдығы
немесе
Ғарыш
əлемінің
ұлғаю
мүмкіндігінің
өлшемі
болып
санала
-
ды
.
Ғарыш
əлемі
.
Бізді
қоршап
тұрған
аспан
əлемі
ортасының
негізгі
қасиеттерін
танып
-
білу
үшін
ең
алдымен
,
оның
ғарыш
кеңістігіндегі
орнын
анықтау
қажет
.
«
Ғарыш
»
дегеніміз
–
бізді
қоршап
жатқан
уақыт
жəне
кеңістіктегі
шексіз
материялық
дүниенің
(
метагалактика
)
көзге
көрінетін
бір
бөлігі
ғана
.
Бұдан
шығатын
қорытынды
:
бар
əлем
осымен
шектелмейді
,
бұл
тек
қазіргі
уақыттағы
аспан
əлемінің
бізге
белгілі
шағын
кеңістігі
ғана
.
Ал
оның
шекарасының
уақыт
өте
келе
,
бақылаудың
озық
мүмкіндіктері
туындаған
сайын
,
ауқымы
мен
аумағы
жағынан
тоқтаусыз
кеңейе
беретіндігі
айқын
нəрсе
.
Өйткені
есептеулер
бойынша
неғұрлым
қашық
орналасқан
аспан
əлемінің
кейбір
бөліктерінің
сəулелері
жер
бетіне
10
млрд
жылдар
шамасында
жетуі
мүмкін
.
Астрономдардың
зерттеулері
бойынша
Аспан
əлемі
өте
қуатты
жарылыстар
нəтижесінде
бұдан
шамамен
17-18
млрд
жыл
бұрын
пайда
болған
.
Бұл
құбылысты
Үлкен
жарылыс
деп
атайды
.
Аспан
əлемін
құрайтын
барлық
нысандардың
құрамы
алғашқыда
сутегі
(80%)
мен
гелийден
(18%)
тұрған
,
ал
қалған
азғана
бөлігі
басқа
элементтерден
құралған
деген
болжам
бар
.
Бұл
тұжырымның
шындыққа
жанасатындығын
бізге
ең
жақын
орналасқан
алып
жұлдыз
Күннің
құрамы
дəлелдейді
.
Ғарыш
кеңістігін
зерттеу
барысында
оны
құрайтын
аспан
денелеріне
жаратылыстанудың
негізгі
заңдылықтарының
барлығының
да
оларға
тəн
екені
анықталды
.
Алайда
ғарыш
құрамы
тұрақты
емес
,
оның
барлық
физикалық
көрсеткіштері
уақытқа
тəуелді
болып
саналады
.
ХХ
ғасырдың
соңындағы
зерттеулер
бойынша
Ғарыштағы
материяның
дамуында
жарылыс
құбылыстарының
ерекше
маңыз
атқаратындығы
анықталды
.
Осы
жарылыс
əсерінен
Ғарыш
объектілерінің
дамуында
бір
сапалық
күйден
екіншіге
сапалық
күйге
өту
процесі
жүреді
,
бұл
өз
кезегінде
жаңа
аспан
денелерінің
туында
-
уына
əкеліп
соғады
.
Ғарыш
кеңістігінің
өзін
-
өзі
қалыптастыруы
мен
реттеп
отыруы
үздіксіз
жүріп
отыратын
құбылыс
.
Қазіргі
таңда
Ғарыш
пульсациясы
деген
гипотезаның
маңызы
55
өте
жоғары
.
Бұл
тұжырымдама
бойынша
Ғарыш
эволюциясының
ба
-
стауы
бар
,
бізге
белгілі
Ғарыш
кеңістігінің
шекарасы
тұрақты
емес
,
ол
Хаббл
теңдеуі
көрсеткендей
жылдамдықпен
кеңейіп
отырады
:
v
= H R
,
мұндағы
v –
жылжу
жылдамдығы
,
H
–
Хаббл
тұрақтысы
;
R
–
Галактикаға
дейінгі
қашықтық
.
Осы
тұрғыдан
қарағанда
ғарышты
мəңгілік
деп
айту
мүмкін
емес
,
алайда
,
оның
абсолюттік
жасы
мөлшермен
13-
тен
18
млрд
жыл
шамасында
деп
есептеледі
.
Ғарыштағы
заттар
тығыздығы
.
Ғарышты
құрайтын
аспан
денелерінің
зат
тығыздығы
оның
жеке
бөліктеріндегі
таралуы
бой
-
ынша
30
деңгейге
бөлінеді
.
Ең
жоғарғы
тығыздық
нейтрондық
жұлдыздарға
тəн
(10
14
г
/
см
3
),
ал
ең
төменгі
көрсеткіш
(10
-24
г
/
см
3
) –
тұтастай
алғанда
Галактика
кеңістігіне
тəн
.
Ф
.
Ю
.
Зигель
мəліметтері
бойынша
жұлдыз
аралық
заттың
қалыпты
тығыздығы
сутек
атомдарымен
салыстыра
есептегенде
бір
молекула
жағдайында
(2
атом
) 10
см
3
құрайды
,
ал
тығызданған
тұмандықтарда
олардың
саны
бірнеше
мың
молекулаға
жетеді
.
Егер
заттар
концентрациясы
1
см
3
-
қа
20
сутек
атомынан
асса
,
аккрецияға
(
бірігу
,
кірігу
)
ұласатын
қосылу
процесі
басталады
.
Ғарыштың____заттық____құрамы_.'>Ғарыштың
заттық
құрамы
.
Соңғы
астрономиялық
зерттеулер
ғарышта
оның
дамуын
реттеп
отыратын
энергия
барын
дəлелдеген
.
Ғарышты
құрайтын
аспан
денелерінің
жалпы
массасының
тек
7%-
ы
ғана
көзге
көрінеді
,
яғни
жарық
шашатын
зерттеуге
мүмкіндігі
бар
нысандар
; 16%-
ы
–
қара
материя
,
бірақ
зерттелмеген
нысандар
;
ал
қалған
77%-
ы
–
көрінбейтін
заттар
,
яғни
«
жасырын
масса
»
немесе
тылсым
энергия
көзі
деп
аталады
.
Сəулелену
спектрінің
сипаты
бойынша
анықталатын
көзге
көрінетін
зат
құрамы
негізінен
сутек
(80-70%)
жəне
гелийден
(20-
30%)
тұрады
.
Ғарыш
əлемі
қалыптасуы
жағынан
«
реликт
»
сəулелер
деп
аталатын
ерекше
электромагниттік
сəулелермен
толтырылған
,
олар
ғарыш
қалыптасуының
ең
алғашқы
кезеңдерінен
сақталып
қалған
.
Реликт
сəулелердің
өзгерісі
олардың
бағыттарына
тəуелді
емес
.
Ғарыштың
құрылымы
.
Ғарыш
əлемін
құрайтын
аспан
денелері
Хаббл
заңы
бойынша
кең
масштабта
алғанда
изотропты
жəне
біртекті
болып
келеді
,
изотроптық
қасиеттің
басты
белгісі
нысандардың
кеңістіктегі
бағытының
тəуелсіз
болуы
,
ол
өте
алыс
қашықтықтан
келетін
реликт
радиосəулеленудің
біртекті
таралуымен
түсіндіріледі
.
Ең
соңғы
нақты
ақпараттар
бойынша
ғарыш
əлемінің
түрлі
56
кеңістігіндегі
нысандардың
сəулелену
жиілігінде
ауытқулар
тіркелмеген
,
бұл
өз
тарапынан
ғарыш
əлемінің
жалпы
алғанда
біртектес
екендігін
дəлелдейді
.
Заттар
тығыздығының
ауытқуы
ор
-
таша
көрсеткіш
мөлшерінен
3%-
дан
аспайды
.
Аспан
əлемінің
екінші
бір
ерекшелігі
тар
ауқымда
алғанда
біртекті
емес
жəне
құрылымды
(
дискретті
)
болып
келуінде
.
Ғаламдық
масштабта
жүздеген
мегапарсек
ғарыш
заттарын
галак
-
тика
мен
галактикалар
жиынтығынан
тұратын
біртекті
біртұтас
орта
деп
қарастыруға
болады
.
Ал
олардың
əр
бөлшегіне
зер
салып
қарайтын
болсақ
,
олардың
орналасуының
өзіндік
құрылымдық
иерархиялық
ерекшелігі
байқалады
.
Ғарыш
əлемінің
құрылымдық
элементтеріне
ғарыштық
денелер
,
ең
алдымен
,
жұлдыздар
жатады
.
Олар
түрлі
деңгейдегі
жұлдыздар
шоғырын
түзеді
.
Жұлдыздық
шоғырдың
қатары
:
галактика
–
галак
-
тика
шоғыры
–
метагалактикадан
құралады
.
Олардың
барлығы
бір
орталықты
айнала
үнемі
қозғалыста
болады
.
2.2.
Галактика
,
олардың
түрлері
.
Құс
жолы
Жерге
ең
жақын
орналасқан
,
ең
анық
көрінетін
Галактика
-
ны
(
грек
тілінде
,
galaktikos
–
сүт
тəрізді
деген
мағынаны
береді
)
–
Құс
жолы
немесе
құрамына
Күн
жүйесі
енетін
болғандықтан
«
біздің
Галактика
»
деп
атайды
,
ол
шамамен
200
млрдқа
жуық
алып
жұлдыздар
мен
жұлдыздар
жиынтығынан
құралған
(
12-
сурет
).
Құс
жолының
жұлдыздық
табиғатын
тұңғыш
рет
1610
жылы
Галилео
Галилей
байқаған
.
Алайда
Галактика
табиғатын
жүйелі
зерттеу
Х
V
ІІІ
ғасырдың
екінші
жартысынан
бастау
алады
.
1847
жылы
В
.
Я
.
Струве
жұлдыздар
саны
галактикалық
жазыққа
қарай
артатынын
,
ал
Күннің
Галактика
ортасында
орналасқанын
анықтаған
.
ХХ
ғасырдың
басында
неміс
астрономы
Х
.
Зелигер
мен
голланд
астрономы
Х
.
Шепли
Галактика
орталығының
бағыты
Мерген
шоқжұлдызында
екендігін
,
ал
Күннің
Галактика
орталығынан
тыс
жерде
орналасқандығын
дəлелдеп
берді
.
Жерден
қарағанда
,
Құс
жолы
–
кең
,
ақшыл
жолақ
болып
орналасқан
аса
көп
жұлдыздар
мен
жұлдыздар
шоғырынан
құралған
құс
жолына
ұқсайды
.
Алайда
аспан
кеңістігінде
қатарласа
орналасқан
жұлдыздар
бір
-
бірінен
өте
қашық
орналасқан
.
57
Сондықтан
əртүрлі
бағытта
секундына
жүздеген
километр
жылдамдықпен
қозғалатындығына
қарамастан
олар
бірі
-
бірімен
ешқашан
соқтығыспайды
.
Жұлдыз
аралық
заттар
да
кеңістікте
біркелкі
таралмаған
.
Олардың
басым
көпшілігі
тұмандықтар
түрінде
галактикалық
жазықтықта
түрліше
шоғырланады
.
Достарыңызбен бөлісу: |