Автохтон
– (
грек
.
“
автос
” –
өзім
,
хтон
–
жер
)
–
тау
жыныстары
қабаттарының
орнынан
жылжымай
қалған
немесе
аз
жылжитын
төсеніш
бөлігі
.
Адырлар
–
Орта
Азия
мен
Қазақстанның
оңтүстігінде
шөл
жəне
шөлейт
аймақтарда
дəнекерленіп
қалған
борпылдақ
тау
жыныстар
-
дан
тұратын
аласа
тау
қапталдарында
немесе
тауаралық
ойпандар
өңірінде
ұшырасатын
сай
-
саламен
тілімделген
дөңесті
жəне
белесті
шағын
жалаң
қыраттар
шоғыры
.
Аллохтон
–
(
грек
.
“
аллос
” –
бөтен
,
жат
) –
түрлі
күштер
əсерінен
алғашқы
түзілу
аймағынан
көлбеу
беткей
бойымен
жылжып
кеткен
тау
жыныстарының
қабаты
.
Олардың
жазық
бағыттағы
жылжу
амплитудасы
ондаған
,
тіпті
жүздеген
километрге
жетуі
мүмкін
.
Аккумуляция
–
(
лат
.
–
жинақтау
)
құрлық
бетінде
немесе
су
алаптары
табанында
шөгінді
тау
жыныстарының
жинақталуы
.
Аккумуляциялық
жазықтар
–
жер
қыртысының
төмен
түсіп
,
майысқан
бөліктерінде
борпылдақ
шөгінділердің
ұзақ
уақыт
жиналуының
нəтижесінде
қалыптасады
.
Жаратылыс
тегіне
(
генезисіне
)
қарай
теңіздік
,
аллювийлік
,
пролювийлік
,
эолдық
,
флювиогляциялдық
жазықтарға
бөлінеді
.
Актуализм
(
лат
.
«
актуаль
» –
қазіргі
жай
-
күйі
)
əдісі
–
палеогеографияның
ғылым
ретінде
айқындалуы
мен
қалыптасуы
жағдайында
белсенді
қолданылған
əдістердің
бірі
Антиклиналь
–
(
грек
. “
анти
”–
қарсы
, “
клин
” –
бұрыш
,
көлбеу
)
–
əртүрлі
бағытта
өзгерген
жыныстар
қат
-
қабаттарының
дөңес
пі
-
шіндегі
иілімдер
түзуі
.
Антиклиндік
құрылым
– (
лат
.
–
еңкейту
)
иіні
жоғары
қараған
қанаттары
қарсы
жаққа
көлбеген
оң
пішінді
, (
дөңес
)
иілім
.
Антиклинорий
–
əртүрлі
иілімдерден
құралған
,
жер
қыртысының
көтеріле
дамуы
нəтижесінде
түзілген
,
ішкі
құрылысы
өте
күрделі
,
390
ауқымы
біршама
ірі
(
жүздеген
километрге
созылатын
)
жалпы
пішіні
антиклинді
болып
келетін
құрылым
.
Аңғар
беткейі
–
өзен
аңғарының
екі
жағалауын
оқшаулап
шектейтін
,
еңістігі
өзен
арнасына
бағытталған
көлбеу
жазықтық
.
Оның
беті
жыра
,
сай
жəне
басқа
да
жуып
-
шаю
əрекеттерінен
пайда
болған
элементтерден
тұрады
.
Аңғарлардың__морфологиялық__элементтері'>Аңғарлардың
морфологиялық
элементтері
–
арна
,
жайылма
,
терраса
,
аңғар
жағалауындағы
беткейлер
.
Аңғарлар
ассиметриясы
–
аңғар
жағаларының
бір
-
бірінен
биіктігі
,
террасалар
саны
жəне
көлденең
қимасының
сипаты
тұрғысынан
əртүрлі
болуы
.
Арна
–
өзен
суы
үнемі
үздіксіз
ағатын
аңғар
табанының
ең
теренделген
бөлігі
.
Аридтік
климат
–
қуаңшылық
немесе
аңызақ
климат
.
Астеносфера
–
Мантия
қабаттарын
құрайтын
заттардың
балқығын
күйде
болатын
аймақтары
.
Осы
зоналарда
вулкан
ошақтары
орналасады
,
сонымен
бірге
,
Жер
қыртысында
байқалатын
тектоникалық
əрекеттердің
көздері
шоғырланады
.
Атырау
–
ірі
өзендердің
мұхитқа
,
көлге
немесе
шығанаққа
құяр
сағасында
олардың
ағысы
кенеттен
баяулауы
салдарынан
ағызып
əкелген
лай
-
құмдардың
су
қоймасының
түбіне
шөгіп
,
суастында
ысырынды
конус
түзуі
.
Осылайша
ол
бірте
-
бірте
биіктеп
,
құрлыққа
айналып
,
атырау
деп
аталатын
ерекше
бедер
пішінін
құрайды
.
Батиметрия
–
теңіз
жəне
мұхит
түбінің
гипсометриясы
.
Батолит
–
жер
қыртысын
жарып
шыға
алмай
,
жер
қойнауында
қатып
қалған
интрузифті
жыныстардың
алып
жиынтығы
.
Олар
сопақша
немесе
дөңгелек
пішінді
болып
келеді
,
жыныстардың
ау
-
даны
бірнеше
жүздеген
км
-
ден
мыңдаған
км
-
ге
жетеді
.
Батолиттер
граниттер
мен
гранитті
диориттерден
құралады
.
Аса
ірі
батолиттер
жүйесі
Аляска
жотасы
мен
Кавказ
тауларында
таралған
.
Бархандар
(
құм
шағылдар
)
симметриясыз
,
үстінен
қарағанда
жарты
айға
ұқсаған
немесе
орақ
пішіндес
жел
ескен
бағытқа
көлденең
орналасқан
құм
төбелер
.
Бедленд
–
өте
жиі
тілімделген
эрозиялық
ландшафт
.
Беткей
–
көтеріңкі
жəне
ойыс
жер
бедері
пішіндерін
бір
-
бірінен
оқшаулайтын
еңіс
жазықтықтар
.
Биономиялық
талдау
–
палеогеографиялық
физикалық
-
географиялық
жағдайдың
уақыт
аралығындағы
өзгерістерін
тірі
организмдердің
қалдықтарын
зерттеу
арқылы
жүргізу
.
391
Вулканизм
(
лат
.
“
вулканус
” –
от
құдайы
)
–
магманың
жер
бетіне
тасып
төгілуімен
байланысты
процестер
.
Геологиялық__қима__(_разрез_)'>Геологиялық__карта'>Геологиялық
карта
–
топографиялық
негізде
(
бедер
-
қоңыр
сызық
)
белгілі
бір
аудандағы
тау
жыныстарының
(
жер
бетіне
шығып
жатқан
)
таралуын
,
олардың
шекарасын
жату
жағдайларын
,
жасы
мен
құрамына
қарай
жіктеп
көрсететін
сызба
.
Геологиялық
қима
(
разрез
)
–
ойша
жүргізілген
тік
жазықтықта
тау
жыныстарының
жер
бетінен
белгілі
бір
тереңдікке
дейін
орналасу
,
жату
жағдайын
жəне
таралуын
көрсетеді
.
Геологиялық
қима
геологиялық
карта
көмегімен
кейде
дəлірек
болу
үшін
бұрғылау
жұмыстарының
,
геофизикалық
зерттеу
деректерін
пайдаланып
та
жасалады
.
Геологиялық
процестер
–
Жердің
ішкі
қойнауында
жəне
бетінде
үздіксіз
жүріп
жатқан
,
əрі
Жердің
ішкі
құрылысына
,
құрамына
,
оның
жер
бедері
пішіндеріне
тікелей
əсер
ететін
процестер
немесе
əрекеттер
.
Геоморфологиялық
карталар
–
далалық
геоморфологиялық
зерттеу
материалын
толығымен
анық
,
қорытып
,
графикалық
тəсілмен
көрсететін
құрал
.
Геоморфологиялық
карталар
өздерінің
масштабына
,
мазмұнына
жəне
койылған
мақсатына
қарай
əртүрлі
болып
келеді
.
Геосинклиналь
–
соңғы
тау
жасалу
нəтижесінде
ішкі
күштердің
ықпалы
күшті
байқалатын
,
қатпарлану
,
жер
сілкіну
жəне
жанар
-
тау
атқылау
процестері
қатар
жүретін
,
литосфералық
тақталарды
өзара
біріктіретін
немесе
материктердің
жағалық
бөлгінен
оларды
ұлғайтатын
жер
қыртысының
қозғалмалы
аймағы
.
Геохронологиялық
кесте
–
жер
қыртысы
құрылымының
алуан
түрлілігі
,
оның
ұзақ
геологиялық
даму
кезеңдерінен
өтуі
,
эралар
мен
дəуірлердің
аттары
,
олардың
ұзақтығы
,
сол
кезеңдегі
басты
геологиялық
оқиғалар
мен
тіршіліктің
дамуы
,
қалыптасқан
пайдалы
қазбалар
түрлерін
көрсететін
кесте
.
Дəуірлердің
аттары
сол
дəуірге
сəйкес
келетін
тау
жыныстарының
сипатына
(
таскөмір
,
бор
),
олардың
алғаш
табылған
орнына
(
кембрий
,
девон
,
пермь
)
немесе
басқа
себептерге
(
ордовик
,
силур
–
Ұлыбритания
жеріндегі
ежелгі
тайпа
атаулары
)
байланысты
да
қойылған
.
Сол
сияқты
кейбір
кезең
аттары
олардың
жасына
(
архей
,
мезозой
,
палеоген
,
неоген
)
сəйкес
аталады
.
Гумидтік
климат
–
аса
ылғалды
климат
.
Делювийлік
беткейлер
-
жиі
тор
тəрізді
тілімденген
,
жаңбыр
немесе
қар
сулары
ағындарының
əсерінен
борпылдақ
бос
392
жыныстардың
төмен
қарай
орын
алмастыру
нəтижесінде
пайда
болған
еңіс
көтеріңкі
жазықтар
.
Денудация
–
(
лат
.
denudatio
–
ашылу
)
үгіліске
ұшыраған
бөлшек
заттардың
тасымалдануының
жəне
шөгуінің
жинақтық
процестері
.
Дизьюнктивті
(
лат
.
“
дизьюнкто
” -
үзіп
ажырату
)
дислокация
–
тау
жынысы
қабаттарының
ішкі
күш
əрекеттеріне
байланысты
əртүрлі
бұзылыстарға
ұшырап
,
үлкенді
-
кішілі
немесе
ірілі
-
ұсақты
бөліктерге
ыдырауы
;
кейде
тектоникалық
жарықтар
бойымен
жоғары
-
төмен
немесе
көлденең
бағытта
ығысып
,
орын
ауыстыруы
.
Достарыңызбен бөлісу: |