Дислокация
–
таужыныстарының
бастапқы
жазық
бағыттағы
жату
жағдайының
бұзылуы
.
Дефляция
–
желдің
əсерінен
борпылдақ
тау
жыныстарының
үрленіп
ұшуы
.
Друмлиндер
(
ирланд
тілінде
,
dramlin
–
төбе
деген
мағына
береді
)
бірнеше
жүз
метрден
2-3
км
дейін
жететін
ассиметриялы
жал
тəрізді
созылған
дөңдерден
тұрады
.
Друмлиндер
мұздықтың
жылжу
бағытына
қарай
орналасады
.
Олардың
мұздық
қозғалатын
жаққа
қараған
беткейлері
де
қарсы
беткейлері
де
құламалы
тік
бо
-
луы
мүмкін
.
Друмлиндер
мореналық
жыныстардан
жинақталады
.
Жер
бедері
–
эндогендік
жəне
экзогендік
процестердің
өзара
қарым
-
қатынас
əрекетінен
қалыптасқан
құрлық
беті
жəне
мұхит
түбі
пішіндерінің
жиынтығы
.
Жер
сілкінуі
–
Жер
қойнауындағы
ішкі
энергияларының
кездейсоқ
,
кенеттен
босап
шығуынан
жəне
неотектоникалық
процестермен
байланысты
Жер
бетінің
тербелуі
,
жойқын
күшпен
шайқалуы
.
Жер
сілкіну
қуаты
1-12
балл
аралығында
жіктеледі
.
Жердің
пішіні
мен
өлшемі
–
Жер
шарының
өзіндік
пішіні
гео
-
ид
,
ал
орташа
радиусы
– 6 371
км
.
Жердің
геофизикалық
өрістері
,
гравитациялық
өріс
–
Жердің
тығыздығына
тікелей
байланысты
– 5,527
г
/
см
3
.
Гравитация
өлшемі
–
галл
.
Жер
магнитизмі
–
өлшем
бірлігі
–
нанотесла
(
нТл
).
Жердің
жылу
өрісі
(
геотермика
)
–
өлшем
бірлігі
–
градус
.
Тереңдік
артуына
сəйкес
Жер
қызуы
өседі
.
Орта
есеппен
алғанда
Жер
қызуы
əр
100
м
сайын
3
0
артады
(
геотермикалық
градиент
).
Жердің
электр
өрісі
–
өлшем
бірлігі
–
Ом
.
Жердің
радиоактивті
өрісі
–
өлшем
бірлігі
–
микрорентген
/
сағат
.
Жердің
химиялық
құрамы
–
Жердің
химиялық
құрамы
Менделеевтің
периодтық
жүйесіндегі
элементтерден
,
ал
заттық
393
құрамы
минералдар
мен
тау
жыныстарынан
тұрады
.
Жердің
химиялық
құрамы
: Fe – 38-68%; Si – 6-15%; O – 11-29%; Mg – 2-10%;
Ni – 3-6%;
қалған
элементтердің
мөлшері
– 2%
шамасында
.
Жер
қыртысы
–
литосфераның
беткі
бөлігін
құрайтын
,
төменгі
шекарасы
Мохоровичич
деңгейімен
шектелген
,
Жер
шарының
ең
үстіңгі
қатты
қабаты
.
Жоғарғы
мантия
–
Мохоровичич
деңгейінен
400
км
-
ге
дейінгі
тереңдікті
қамтитын
Жер
қыртысының
бір
бөлігі
.
Бұл
шекара
неміс
геофизигі
Б
.
Гутенбергтің
құрметіне
“
Гутенберг
шекарасы
”
деп
те
аталады
.
Жыра
эрозиясы
–
халық
шаруашылығына
елеулі
зиян
келтіретін
табиғи
апат
.
Тұрақты
жəне
уақытша
ағын
су
əрекеті
əсерінен
пайда
болады
.
Зандрлар
-
негізгі
моренаның
сырт
жағындағы
құм
,
қиыршық
тас
,
малтатас
үйіндісінен
қалыптасқан
кең
аумақты
жазықтар
.
Изотопты
-
оттектік
көрсеткіштер
–
оттек
изотоптарының
фракциялануына
,
оның
ішінде
судың
бір
күйден
екінші
күйге
(
бу
-
лану
,
қату
,
конденсация
)
өтуі
кезіндегі
жəне
оттегінің
карбонаттық
ионы
мен
судың
арасында
термодинамикалық
реакция
əсерінен
изо
-
топ
алмасуы
қасиетіне
негізделеді
.
Интрузиялы
тау
жыныстары
–
эндогендік
процестердің
салдарынан
жердің
терең
қойнауындағы
сұйық
магманың
жоғары
көтеріліп
,
жер
бетіне
жетпей
суып
,
кристалдануынан
пайда
болатын
тау
жыныстары
.
Карбонаттар
–
көмірқышқылының
(H
2
CO
3
)
тұздарын
біріктіретін
минералдар
тобы
.
Олардың
60-
қа
жуық
түрлері
(
кальцит
,
сидерит
,
малахит
,
азурит
жəне
т
.
б
.)
белгілі
.
Карст
–
таужыныстарының
суда
еруінен
жəне
онымен
байла
-
нысты
химиялық
процестерден
туындайтын
құбылыстар
жəне
сол
процестерден
жаралған
бедер
пішіндері
.
Кешенді
талдау
əдісі
–
палеогеографиялық
зерттеулер
жүргізуде
ең
тиімді
əдіс
-
тəсілдерді
таңдаумен
қатар
,
зерттеу
қорытындыларын
түсіндірудің
де
жолдарын
қарастырады
.
Палеогеографиялық
қорытынды
алуан
түрлі
мəліметтер
жүйесін
талдау
негізінде
жаса
-
лады
Күрделі
оксидтер
–
оттегінің
екі
немесе
бірнеше
металдармен
,
кейде
əртүрлі
валентті
бір
металмен
қосындылары
.
Кристалл
–
жер
қойнауындағы
түрлі
физикалық
-
химиялық
процестер
нəтижесінде
табиғи
жолмен
түзілген
,
көп
қырлы
,
симметриялы
химиялық
заттар
немесе
саф
кесек
денелер
.
394
Көміртекті
əдіс
–
органикалық
қазба
қалдықтарының
құрамындағы
көміртегінің
радиоактивік
изотопын
(
С
14
)
анықтауға
негізделген
.
Бұл
изотоп
атмосфера
қабатында
ғарыштық
сəулелердің
азотқа
тигізген
əсеріне
байланысты
құралады
.
Коллизия
–
екі
немесе
одан
да
көп
материктік
литосфералық
тақталардың
өзара
соқтығысу
ауданы
.
Осындай
жолмен
ежелгі
Тетис
мұхитының
орнында
Альпі
-
Гималай
қатпарлы
белдеуінің
биік
таулар
жүйесі
қалыптасқан
.
Тақталардың
өзара
кірігуі
əлі
де
жалғасуда
,
оны
осы
аймақтағы
сейсмикалық
белсенділіктің
жоғары
болуы
дəлелдейді
.
Қабат
–
табиғи
жағдайда
қалыптасқан
екі
бағытта
созыла
келген
,
ал
үшінші
бағытта
қысқаша
келген
шөгінді
тау
жыныстарынан
құралған
геологиялық
дене
.
Қазіргі
тектоникалық
(
неотектоникалық
)
қозғалыстар
–
қазіргі
кезде
тікелей
көзбен
шолып
байқалатын
,
сонымен
бірге
аспапты
бақылаумен
зерттелетін
жер
қыртысының
қозғалысы
.
Қарапайым
оксидтер
–
бір
ғана
химиялық
элементтің
оттегімен
қосылысы
.
Қатпар
–
қабаттардың
толқын
тəрізді
иілуі
.
Лесс
–
негізінен
диаметрі
0,1-0,01
мм
аралығындағы
өте
ұсақ
бөлшектерден
тұратын
құмайтты
,
жақсы
іріктелген
таужынысы
.
Литосфера
–
астеносферадан
жоғары
орналасқан
аймақ
.
Жер
қыртысымен
қоса
есептегенде
литосфера
деп
аталады
.
Литологиялық
əдіс
–
бірнеше
зерттеулер
(
минералогиялық
,
петрографиялық
,
гранулометриялық
жəне
т
.
б
.)
жиынтығынан
тұрады
.
Шөгінді
жыныстардың
фациялық
-
генетикалық
ерекшеліктерін
,
олардың
географиялық
зоналар
бойынша
таралуы
мен
жинақталу
уақытын
,
ондағы
палеогеографиялық
жағдайды
анықтауға
мүмкіндік
береді
.
Литосфералық
тақталар
теориясы
–
бүкіл
Жер
шарын
қамтып
–
құрастыратын
мобилизм
тұрғысында
негізделген
те
-
ория
.
Магмалық
тау
жыныстары
–
магманың
кейінде
қатып
кристалдануынан
пайда
болады
.
Магмалық
тау
жыныстары
кремний
қышқылының
тұздарынан
құралады
.
Магма
–
грек
.
“
магма
” -
қамыр
,
қоймалжың
деген
мағына
береді
.
Құрамы
күрделі
силикаттардан
тұрады
.
Магматизм
–
жердің
ішкі
геосфераларында
өтетін
күрделі
эндогендік
геологиялық
процесс
.
Жер
қыртысының
қалыптасуында
алатын
рөлі
зор
.
Мантия
–
шартты
түрде
жоғарғы
мантия
,
ортаңғы
мантия
,
395
төменгі
мантия
болып
үшке
бөлінеді
.
Ал
оның
қалыңдығы
жер
қыртысының
табаны
(
бұл
деңгей
Мохоровичич
деңгейі
деп
аталады
)
мен
2900
км
тереңдікте
орналасқан
Жер
ядросы
аралығын
қамтиды
.
Мантияның
құрамы
–
мантияны
құрайтын
заттардың
құрамында
темір
мен
магний
элементтері
басым
,
керісінше
алюминий
мен
кремнийдің
мөлшері
аз
.
Маржан
рифтері
–
тропиктік
жылы
теңіздердің
тайыз
жерлеріндегі
бекініп
тіршілік
ететін
маржан
полиптерінің
қаңқаларынан
түзілген
аралдар
мен
су
бетінде
жəне
суастында
таралған
қырқалар
тобы
.
Материктік
(
континенттік
)
жер
қыртысы
–
шөгінді
-
метаморфты
қабат
(5-20
км
),
тығыздығы
1,8-2,5
г
/
см
3
;
гранитті
қабат
(10-30
км
),
тығыздығы
2,5-2,7
г
/
см
3
;
базальтты
қабат
(5-40
км
),
тығыздығы
2,7-3,0
г
/
см
3
секілді
тау
жыныстарынан
құралады
.
Мегантиклинорий
–
бірнеше
антиклинорий
мен
синклино
-
рийден
тұратын
,
ірі
тектоникалық
көтерулерге
ұшыраған
құрылымдар
.
Метаморфизм
–
эндогендік
процесс
.
Бұл
əрекет
нəтижесінде
тау
жыныстары
алғашқы
түр
-
сипатын
жоғалтады
.
Дəлірек
айтсақ
Жердің
терең
қойнауларында
əртүрлі
термодинамикалық
жағдайларда
(
жоғары
қысым
жəне
температура
,
ыстық
минералды
ерітінділер
)
тау
жыныстарының
минералдық
құрамы
,
құрылымдық
жəне
текстуралық
құрылысы
өзгеріп
,
қайта
кристалдануға
ұшырайды
.
Метаморфизм
–
грекше
“
метаморфозис
” -
өзгеру
дегенді
білдіреді
.
Достарыңызбен бөлісу: |