Ң о в о л гт л с а ры повестер мен әҢгімелер ьжазушы баспасы
жүктеу/скачать 11,82 Mb. Pdf көрінісі
|
| Өркеш-өркеш таулардан
Түйе мініп келемін, Саудагер бүкір, есікті аш, Шарабыңды ішіп беремін.— деген мае Сейдахметтің ғана әні естіледі. Сонымен сен жүзіп кеттің, Ңұлбекті де күте алма- дың. Ңүлбекпен кездеспегенің ңандай өкінішті, суға түскеннен гөрі Ңұлбек келетін жолга қарай неге жүгір* медің екен. Жол бойымен шаршамай жүгіре бергеніңде сөз жоқ, Құлбекке кездесетін едің ғой. Өйткені, сен оның машинасын алыстан танитын едің. Қол көтерсең бәрі бігіп жатыр, касыңа келіп токтай калатын еді. — Қайда барасың? — дер еді Ңұлбек. — Сені іздеп келе жатырмын,— дер едің сен. Ол сені кабинасына кіргізіп алар еді, екеуің бірге кетер едіңдер. Құлбекпен екеуің ғұмыр бойы бірге бо- лар едіңдер. Сендердің алдарыңнан ешкімге көрінбей- тін Мүйізді Бұғьі ана жортып бара жатар еді. Оны се- нен басқа ешкім көрмес еді. Амал, қанша, сен суға кеттің. Сен өмірі өзіңнің еа- лыкқа айналмайтьіныңды білдің бе екен. Сен ешуақыт- та Ыстықкөлге жүзіп барып, аң кемені ңарсы алып: «Армысың, ақ кеме, бұл келген мен ғой»,— деп айта алмайтыныңды білдің бе екен. Мен саган не айтайын енді,—сен өзіңнің бейкүнә сә- би, мұбарақ жаныңның, адал жүрегіңнің дегенін істе- дің, сен барлың қасиетсіздікке, арсыздыққа, қаныпе- -ер қараулыққа ңарсы болып лағнат айтып кеттің. Ме- нің ендігі жұбанышым сол ғана. Сен айдын аспанның төсінде бір жарқ етіп сөнген найзағайдай болып кете бардың. Найзағайдың иесі тұңғиың шексіз аспан ғана. Аспан мәңгі-бақи. Мен оны да — медет тұтам, табы- нам. Тагы бір жұбанышым, нәрестенің жүрегі, сәбндің ары, адамгершіліктің алғашқы дөні — ол дәнсіз ешнәр- се өспейді, өркендемейді. Жарық дүниеде адамға не қиыншылық кездеспесін, ол кімнен қиянат көрмесін, бірақ шындық мөңгі өмір сүреді. Адам туады, өледі, бірақ мөңгі-баңи өлмейтін шындың бар, ақиқат бар... Сенімен осылай қоштаса отырып, маған сенің «ар- мысыц, ақ көмө, бұл келіп тұрған мен гой» — дсген сө- зіңді қайталау ғана қалды. жүктеу/скачать 11,82 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|