64
жеткізеді. Осындайда мақаланы толық оқығаннан кейін алған ақпарат
оқырманның бастапқы үміт еткен болжамынан артық болуы неғайбыл.
Тағы бір мақалаға назар аударайық: «
Зидан в юбке
» (ЭК. –
29.09.2006). Мұндай тақырыпатты алғаш оқығаннан кейін онда
әлемдік футболдың атақты жұлдыздарының бірі – Зинедин Зидан мен
әйелдер гардеробының бір бөлшегіне қатысты шыққан шу шығар
деген болжамдар ойға бірінші келеді. Шынтуайтқа келгенде, тілші бұл
мақалада Қазақстандағы әйелдер футбол құрамасы жайлы алматылық
«Алма-КТЖ» клубының бапкері Борис Емелинмен сұхбаты жайлы
баян етеді. Мұнда да мақала барысында аяқдоп шеберінің есімі бірде-
бір рет сөз етілмейді, тіпті біздің нәзік жанды футболшыларымыздың
бірі оны пір тұтып, соған еліктеп ойнайтындығына ұқсас ойлар да
кезікпейді. Сөйтіп, оқырман тағы бір қайшылыққа тап болады.
Демек, оқырман көңілін мақалаға аудару мақсатымен оның
атауын мазмұнға жауап бермейтін етіп құру – публицистикадағы
өрескел қателіктердің бірі. Оның салдары – оқырманның үміт еткен
ақпаратты алмауымен қатар, мақаладан, тіпті кейде басылымның
өзінен баз кешу. Мұның барлығы мәтін мазмұнымен сәйкестік
публицистикалық тақырыпатқа қойылатын маңызды талаптардың бірі
екендігін анық дәлелдейді.
Қысқасы, қазақстандық мерзімді басылымдарда публицистикалық
тақырыпатқа қойылатын талаптардың негізгі әрі маңыздылары –
ақпараттылық және мәтін мазмұнымен сәйкестік орыс тілді
публицистикаға қарағанда қазақ тілдіде біршама толық сақталады.
Орыс тілді мерзімді басылымдарда журналистер өз мақалаларына атау
беру барысында, әдетте, көркемдік бейнелілік, оқырман көңілін қарату
тарапына көбірек назар аударады, нәтижесінде ақпараттылық қызмет
шетке ысырылып, көмескілене түседі. Есесіне қазақ тілді
публицистикада мазмұндылық мәселесі бәрінен жоғары тұрады.
Достарыңызбен бөлісу: