Патофизиология пәні, мақсаты мен міндеттері және оларға жету
жүктеу/скачать 6,76 Mb. Pdf көрінісі
|
Жалпы патфиз
| Аутоиммундық ҥрдістер.
Аутоиммундық ҥрдістер – деп организмнің ӛзінің меншік тіндеріне иммундық жауап қайтаратын және аутоантигендері бар тін жасушаларының бҥліністеріне әкелетін дерттік ҥрдістерді айтады. Қалыпты жағдайларда организмнің ӛзінің меншік тіндеріне қарсы иммундық жауап болмайды. Былайша айтқанда адамның ӛзінің тіндеріне иммундық шыдамдылық (толеранттық) болады. Егер Т-жасушаларының қатысуымен дамитын иммундық тежелу болмаса, онда аутоиммундық бҥліністер дамиды. Организмде аутоантиденелердің немесе ӛз тіндерімен әрекеттесетін сезімталдағы кӛтерілген Т-лимфоциттердің болуы әлі ӛз беттерінше дерт дамуына әкелмейді. Дені сау адамдардың қанында аз мӛлшерде аутоантиденелер болады. Оларды: табиғи немесе физиологиялық антиденелер, «куәгер» антиденелер және дерттік немесе озбыр антиденелер – деп ҥш топқа бӛледі. Бҧлардың ішіндегі ең кӛбірегі табиғи антиденелер. Олар аутоантигендермен әрекеттескенде адамның меншік тіндерінің бҥліністеріне әкелмейді. «Куәгер» антиденелер тіндердің кездейсоқ бҥліністерінде пайда болған аутоантигендерге иммундық жады ретінде болады. Ал, дерттік антиденелер аутоантигендермен байланысуларынан меншік тіндердің бҥліністері пайда болады. Табиғи антиденелердің мӛлшері жас ҧлғаюына байланысты кӛбейеді.Олар организмде тасымалдық немесе гомеостаздық қызметтер атқарады. Аутоиммундық дерттер дамуы ҥшін ӛз тіндеріне бҥліндіргіш әсер ететін аутоантиденелердің және цитотоксиндік Т-лимфоциттерінің белсенділігі артуы қажет. Аутоиммундық дерттер дамуына әкелетін жағдайларға: ● созылмалы вирустық т.б. жҧқпалар; ● тіндердің антигендеріне ҧқсас антигендері бар жҧқпалардың қоздырғыштарының организмге енуі (мәселен, стрептококктардың кҥрделі қанттарына қарсы тҥзілген антиденелер адам ағзасы тіндерінің жасушаларындағы гликопротеидтермен әрекетесе алады); ● иммундық жҥйенің маңызды қҧрылымдары мен реттеуші молекулаларының туа біткен немесе (қоршаған ортаның әртҥрлі химиялық заттармен ластанулары, дәрі-дәрмектерді қалай болса солай бақылаусыз қабылдау т.с.с. жағдайларда кездесетін) жҥре пайда болған ақаулары; 335 ● қарттық кезең – жатады. Аутоиммундық дерттердің қалыптасуы әдетте тҧқым қуалаушылықпен байланысты болады. Бҧл аурулар тін ҥйлесімділігінің ҥлкен кешенінің белгілі аллельдерімен байланысып дамиды. Аутоиммундық дерттер ӛз беттерінше дамуына әкелетін белгілі гендердің мутациясы бар ақ тышқандардың таза тектік буындары сҧрыпталып шығарылған. жүктеу/скачать 6,76 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|