Патофизиология пәні, мақсаты мен міндеттері және оларға жету

210
организмге аз тҥсуінен; 
● 
организмнен 
фосфордың 
несеппен 
тым 
артық 
шығарылуынан, 
мәселен,
 
қалқанша 
серік 
бездерінің 
гиперфункциясында, ауыр металдармен уланудан нефрон 
ӛзекшелерінің бҥліністерінде, Д-гиповитаминозы кезінде 
бҥйрек ӛзекшелерінде фосфордың бастапқы несептен қанға 
кері 
сіңірілуі 
тежеледі; 
Осылардан 
гиперфосфатурия 
дамиды; 
● ішек-қарын жолдары арқылы фосфаттардың организмнен 
сыртқа артық шығарылуынан, мәселен, антацидтерді кӛп 
пайдаланудан, олар фосфаттарды байланыстырып сыртқа 
шығарады; 
● қаннан фосфаттардың жасушаларға артық ауысуынан, 
мәселен, гликолиз ҥрдісі тым артық болғанда жасушаларда 
кӛмірсуларының фосфорланған ӛнімдері кӛбейеді, алкалоз 
кезінде 
гликолиз 
артып, 
жасушалармен 
фосфаттардың 
тҧтынылуы ҧлғаяды. 
Сонымен бірге Х-хромосомасымен тіркескен тҧқым қуатын 
гипофосфатемия белгілі.
Гипофосфатемияның кӛріністері:
● гипофосфатемия кесек қуатты макроэргиялық қосылыстар 
тҥзілуінің 
бҧзылуына 
әкеледі. 
Осыдан 
АТФ 
және 
креатинфосфаттың тапшылығы дамиды. Сондықтан жоғарғы 
жҥйке әрекеттерінің бҧзылыстары: тҧнжырау, ой қызметінен 
тез шаршау, естен тану т.б. әйгіленімдер байқалады. 
Бҧлшықеттердің әлсіздігі, тыныс алудың қиындауы сезіледі. 
Жҥрек қызметінің әлсіреу белгілері дамиды; 
● гипофосфатемия кезінде РНК мен ДНҚ тҥзілуі бҧзылады, 
сҥйекке 
минералдардың 
жиналуы 
тоқталады, 
балаларда 
мешелдік 
ауруы, 
ересектерде 
сҥйектің 
жҧмсаруы 
(остеомаляция), остеопороз, сҥйек сынғыштығы дамиды; 
● фосфатурия 100 мг/л-ден астам болады. 
Бҧл кезде науқас адамдардың денесінде парестезия, 
саусақтардың ҧйып қалуы, бҧлшықеттерде және жҥректе ауыру 
сезімі болуы, жадының әлсіреуі, тырыспа-селкілдек дамуы, 
сананың жоғалуы т.с.с. әйгіленімдер пайда болады. 
Гипофосфатемияның 
нәтижесінде 
қан 
жасушаларының 
тіршілік ҧзақтығы қысқарады, гемолиздік анемия, иммундық 
тапшылықтық дамиды. Оған бауыр қызметінің жеткіліксіздігі 
т.б. белгілер қосылады.

жүктеу/скачать 6,76 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: