Патофизиология пәні, мақсаты мен міндеттері және оларға жету

210
организмге аз түсуінен; 
● 
организмнен 
фосфордың 
несеппен 
тым 
артық 
шығарылуынан, 
мәселен,
 
қалқанша 
серік 
бездерінің 
гиперфункциясында, ауыр металдармен уланудан нефрон 
өзекшелерінің бүліністерінде, Д-гиповитаминозы кезінде 
бүйрек өзекшелерінде фосфордың бастапқы несептен қанға 
кері 
сіңірілуі 
тежеледі; 
Осылардан 
гиперфосфатурия 
дамиды; 
● ішек-қарын жолдары арқылы фосфаттардың организмнен 
сыртқа артық шығарылуынан, мәселен, антацидтерді көп 
пайдаланудан, олар фосфаттарды байланыстырып сыртқа 
шығарады; 
● қаннан фосфаттардың жасушаларға артық ауысуынан, 
мәселен, гликолиз үрдісі тым артық болғанда жасушаларда 
көмірсуларының фосфорланған өнімдері көбейеді, алкалоз 
кезінде 
гликолиз 
артып, 
жасушалармен 
фосфаттардың 
тұтынылуы ұлғаяды. 
Сонымен бірге Х-хромосомасымен тіркескен тұқым қуатын 
гипофосфатемия белгілі.
Гипофосфатемияның көріністері:
● гипофосфатемия кесек қуатты макроэргиялық қосылыстар 
түзілуінің 
бұзылуына 
әкеледі. 
Осыдан 
АТФ 
және 
креатинфосфаттың тапшылығы дамиды. Сондықтан жоғарғы 
жүйке әрекеттерінің бұзылыстары: тұнжырау, ой қызметінен 
тез шаршау, естен тану т.б. әйгіленімдер байқалады. 
Бұлшықеттердің әлсіздігі, тыныс алудың қиындауы сезіледі. 
Жүрек қызметінің әлсіреу белгілері дамиды; 
● гипофосфатемия кезінде РНК мен ДНҚ түзілуі бұзылады, 
сүйекке 
минералдардың 
жиналуы 
тоқталады, 
балаларда 
мешелдік 
ауруы, 
ересектерде 
сүйектің 
жұмсаруы 
(остеомаляция), остеопороз, сүйек сынғыштығы дамиды; 
● фосфатурия 100 мг/л-ден астам болады. 
Бұл кезде науқас адамдардың денесінде парестезия, 
саусақтардың ұйып қалуы, бұлшықеттерде және жүректе ауыру 
сезімі болуы, жадының әлсіреуі, тырыспа-селкілдек дамуы, 
сананың жоғалуы т.с.с. әйгіленімдер пайда болады. 
Гипофосфатемияның 
нәтижесінде 
қан 
жасушаларының 
тіршілік ұзақтығы қысқарады, гемолиздік анемия, иммундық 
тапшылықтық дамиды. Оған бауыр қызметінің жеткіліксіздігі 
т.б. белгілер қосылады.

жүктеу/скачать 6,36 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: