Пренатальды патологияға түсінік
жүктеу/скачать 123,4 Kb.
|
гинекология 3 кредит
«ҚАРАҒАНДЫ МЕДИЦИНАЛЫҚ УНИВЕРСИТЕТІ» КОММЕРЦИЯЛЫҚ ЕМЕС АКЦИОНЕРЛІК ҚОҒАМЫ СӨЖ Тақырыбы: Пренатальды патология: жүктілік кезіндегі инфекциялар (мерез, ЖГВ, Хламидиоз, бактериалды вагиноз, ЦМВ, В гепатиті, Кандидоз, Гонорея, Трихомониаз, қызамық, Токсоплазмоз, АИТВ) Орындаған: Шинжанова А А . 9022топ Тексерген: Отарбаева Ш.П. Қарағанды 2020Жоспар Пренатальды патологияға түсінік; Жүктілік кезіндегі инфекциялар мерез; ЖГВ; Хламидиоз; Бактериалды вагиноз; ЦМВ; В гепатиті; Кандидоз; Гонорея; Трихомониаз; Қызамық, Токсоплазмоз; АИТВ. Пренататальды патология Пренатальды патология-бұл пренатальды кезеңде пайда болған аурулар. Классикалық түсінікте бұл кезең аналық жасушаны ұрықтандыру сәтінен бастап бала туғанға дейінгі уақыт аралығын қамтиды және адамда ол 280 тәулікке тең. Қазіргі көзқарастар бойынша, пренаталдық кезеңде гаметалар піскен сәттен бастап оларды ұрықтандыруға дейінгі уақытты да қосқан жөн. Жоғарыда айтылғандарды ескере отырып, пренатальды кезең гаметогенез (прогенез) және киматогенез кезеңінде жіктеледі. Киматогенез өз кезегінде 3 кезеңге бөлінеді: бластогенез, эмбриогенез және фетогенез. Мерез - бактериалдық инфекция, көбінесе, жыныстық қатынас арқылы тарайды. Treponema pallidum спирохеті арқылы туындайды. Бұл бактериямен жұқпалану тері немесе сілемей қабығы арқылы өтеді, әдетте, жыныстық мүшелер аумағында. Аурудың үш сатысы бар: Алғашқы мерез Екінші мерез Үшінші мерез (аурудың кеш сатысы). Алғашқы мерездің симптомдары: Жыныстық ағзаларда, ауызда, теріде немесе тік ішекте шағын, ауырмайтын ашық жаралар немесе ойықжаралар (шанкр) пайда болуы; олар өздігінше 3-6 аптада өтеді Ойықжара маңындағы лимфа түйіндерінің ұлғаюы. Бактериялар организмде өсуін жалғастырады, бірақ, екінші сатыға дейін ауру аз симптоммен өтеді. Екінші мерездің симптомдары: Бөріткен, әдетте, алақанда, табанда пайда болады. ойықжаралар ауыздың маңында немесе ішінде, іншекте (қынапта) немесе жыныстық мүшеде жыныстық мүшенің аумағында немесе тері қыртысындағы ылғалды, сүйелді түзілістер (кондилома аталатын) қызба жалпы әлсіздік тәбетті жоғалту бұлшық еттің ауырсынуы буындардың ауырсынуы лимфа түйіндерінің ұлғаюы көрудің бұзылысы шаштың түсуі. Үшінші мерездің симптомдары қандай ағза зақымдалғанына байланысты. Олар бір-бірінен ерекшеленеді және оларды анықтау қиын. Үшінші мерездің симптомдары: жүректің зақымдануы (аневризма қалыптасуы немесе қақпақшалардың зақымдануы) орталық жүйке жүйесінің бұзылысы (нейромерез) терінің, сүйектің, немесе бауырдың ісіктері. Диагностика Дәрігер немесе медбике науқасты қарайды. Өткізілетін тексерулердің түрлері: ойықжарадан шығатын бөліндіні зерттеу ЭхоКГ, аортальдық ангиография немесе жүректің катетеризациясы арқылы ірі қантамырларын зерттеу Мерезді туындататын бактерияларды анықтау үшін қан талдауы (антикардиолипиндік тест RPR немесе VDRL) – бұл талдаулар оң болса, диагнозды нақтылау үшін келесі тексерулердің бірін өткізу қажет: РИФ-АБС (солғын трепонемалардың иммунофлуоресценция реакциясы, абсорбциялаумен) МГА-TP (T. Pallidum микрогемагглютинация әдісі) Люмбальдық пункция және жұлын сарысуын зерттеу. Емдеу Мерезді пенициллин, бензатин, доксициклин, тетрациклин (пенициллинге аллергия болса) секілді антибиотиктермен емдеуге болады. Емдеудің ұзақтығы мерездің ауырлығына және науқастың жалпы жағдайына байланысты. Пенициллин – жүктілік кезінде мерезді емдеуде таңдалатын препарат. Тетрациклинді жүктілікте қолдануға болмайды, ол болашақ баланың денсаулығына зиянды. Эритромицин балада туа біткен мерездің болуын жоя алмайды. Жалпы, пеницилинге аллергиясы бар адамдар, аллергияға сезімталдығын азайтып, одан кейін пеницилинмен емделуі тиіс. Мерездің ерте сатысын емдей бастаған алғашқы бірнеше сағатта науқастарда Яриш – Герксгеймер аллергиялық серпіні пайда болуы мүмкін. Ол организмнің жұқпаның ыдырау өнімдеріне жауабы ретінде пайда болады. Герпес - әр түрлі герпес вирустар типімен шақырылған вирусты инфекциялық ауру. Герпес вирусы политропты, яғни ол адам организмінің кез-келген мүшелерін зақымдауға қабілетті. Қазіргі кезде герпес вирусының 8 түрі белгілі. Балалар да ересек адамдар тәрізді герпес ауруына шалдығады. Көбінесе балалар ауруды ата- аналарынан және ауру балалардан жұқтырады. Бұл аурудың бірнеше түрлері бар, бірақ балаларға біріншілікті герпес тән. Балалар 1 жасқа дейін өте сирек ауырады, өйткені бұл кезде анасынан имммунитет қалыптасқан. Көбінесе 3-4 жасында вирусқа сезімтал болып келеді, бірақ 5 жаста 60%- 80% дейін оған қарсы антидене пайда болады. Қоздырғышы – дерматонейротропты ДНҚ-лы герпес вирусы. Балалар көбінесе ауыздық герпеспен Varicella Zosterмен ауырады. Берілу жолы-ауа тамшылы, тұрмыстық. Арнайы жағдайларда трансплаценттарлы жолмен және босану жолдарымен де жұғады. ПАТОГЕНЕЗІ Вирус қабырғасының жасушаға әсер етуі . Вирус көбею үшін жасуша ядроның ферменттері +вирус геномы Геномдардың капсидке салынуы Нуклеокапсидтің ядродан шығарылуы Вирус геномының репликациясы Вибрион басының жасушаға енуі Вибрионның жетіліп, оның жасушадан шығарылуы Капсомерлердің синтезі Вирус нуклеоидының жасуша ядросына кіруі . 1.Жасуша ғ а енуі 2.«Раздевание» капсида, вирусты ДНК - ны ң ядро ғ а енуі 3.Репликация вируса 4.Жа ң а вирустың пайда болуы. Темпетуратура жоғарлауы, шаршау, бұлшықеттер ауыруы, тітіркендіргіштік Бөртпе шығатын жерде қышу, ауыру Бөртпе жаралармен пайда болу, жай ауыздағы бөртпе балаларда бірнеше күннен кейін жазылады Мойында лимфа түйіндер ісінуі және ауырсынуы. Балаларда герпес вирусы жұтқыншақтың шырышты қабатында майда жараларды пайда болдыртып, бадамшаларда сұр дақтар пайда болады. Емдеу ЭТИОТРОПТЫ ЕМ: Локализациялық түрінде: ацикловир 15 мг/кг күніне 3 лет, көктамыр ішіне. Терапия ұзақтығы күн. Таралған түрінде: ацикловир 20 мг/кг күніне 3 лет, көктамыр ішіне. Терапия ұзақтығы 21 күн. Егер инфекция І триместрде бокса, жүктілікті үзу керек. ІІ және ІІІ триместр кезінде жүктілікті сақтайды және табиғи жолмен босандыруға әрекет жасайды. 25 Егер инфекция иммунодефицит жағдайында дамыса, иммуномодуляциялық терапия мен қатар вакцина жүргізу керек. Вакцинация рецидивтің алтын-алуға көмектеседі. Хламидиоз — жыныстық қатынас арқылы жұғатын жұқпалы ауру. Хламидиоздың қоздырғышы — хламидия бактериясы (лат. Chlamydia trachomatis). Жұқпалы жыныс ауруларының ішіндегі ең кең таралғаны болып есептеледі. Босану кезінде жұқпасы бар өзекшелер арқылы ауру нәрестелерге жұғады. Олар сәбидің көзін, құлағын, өкпелерін зақымдайды. Мұның нәтижесінде бала шетінеп кетуі ықтимал. Аурудың жасырын кезеңі — 10-14 күн. Әйелдерде хламидия жыныс мүшелерінің айналасын ашытады, қышытады. Іштің төменгі жағында ауырсыну пайда болады да, сарғыш-ақ түсті бөлінділердің шығуы ұлғаяды. Кейбір әйелдерде белгілер нашар білінуі мүмкін. Мұндай кезде әйел міндетті түрде гинеколог дәрігерге қаралуы тиіс. Өйткені қоздырғыш микроорганизм күш алып кетіп, ауруды асқындырып жіберуі мүмкін. Ал аурудың асқынуы жамбас қуысындағы ағзаларды қабындырып, бедеулікке әкеп соқтыруы мүмкін. Кейде бұл жатырдан тыс жүктілікке ұшыратады. Емі Жыныс мүшелерінен бөлінділер пайда болса немесе ауырусынулар байқалса, кешіктірмей дәрігерге қаралған жөн. Дәрігер жұқпалардың қандай түріне жататындығын зертханалық жолмен анықтағаннан кейін ем тағайындайды. Хламидиозға көбіне тетрациклинді қатарға жататын антибиотиктер, макролидтер, сумамед, фторхинолиндер, мысалы, ципрофлоксацин немесе ципролет т. б. тиімді деп есептеледі. Хламидиялардың тіршілік циклі ұзақтау болғандықтан, антибиотиктерді кем дегенде бір апта қолдану керек. Микроорганизмнің дамуын басу үшін емді кейде екі-үш аптаға созуға тура келеді. Иммунитетті арттыратын дәрі-дәрмектерді де қолдану керек. Әйел құнарлы аспен тамақтанып, организмінің әлсіреуіне жол бермегені жөн. Тазалық сақтауға міндетті. Бактериалды вагиноз - негізделген тепе-теңсіздігі микрофлораның қынаптың. Қалыпты жағдайда ол ұсынылған негізінен лактобациллами. Бұл бактериялар түзетін сүт қышқылы және сутек асқын тотығы, кедергі көбейту шартты-патогенді микроорганизмдердің. Құрамына қалыпты микрофлораның қынаптың аздаған мөлшерде кіруі мүмкін Gardnerella vaginalis, Mycoplasma hominis және анаэробты бактериялар (түрі Mobiluncus және басқа да). Бұл микроорганизмдер аз саны бар қынапқа ең сау әйелдер. Нәтижесінде спринцевания қолдану; противозачаточных құралдарын қамтитын 9-ноноксинол (свечи «Патентекс Овал», шам «Ноноксинол»); ауысым жыныстық серіктестің үлесі азайып лактобацилл » микрофлоре қынаптың. Сонымен бір уақытта артады үлесі Gardnerella vaginalis, Mycoplasma hominis және анаэробты бактериялар. Бұл ретте туындайды дисбактериоз қынаптың – деп аталатын бактериялық вагиноз. Емдеу бактериялық вагиноза қамтиды жергілікті қолданылатын препараттар (қынап таблеткалар мен балауыз шамдар) және ішке (таблетка немесе капсула). Жергілікті емдеуге арналған препараттар қамтиды (ең алдымен келтіріледі халықаралық атаулары, содан кейін жақшаның ішінде аударылады коммерциялық атауы): метронидазол, 0,75% гель (Метрогил, Флагил, Клион-Д 100). Препарат енгізеді қынапқа 2 реттен тәулігіне 5 тәулік бойы. клиндамицин, 2% крем (Далацин). Препарат енгізеді қынапқа тәулігіне 1 рет (түнге) 7 тәулік. Препараттарды ішке қабылдауға арналған қамтиды (ең алдымен келтіріледі халықаралық атаулары, содан кейін жақшаның ішінде аударылады коммерциялық атауы): метронидазол (Клион, Метронидазол, Медазол, Метрогил, Трихопол, Флагил, Эфлоран). Препарат бойынша қабылдайды 500 мг ішке тәулігіне 2 рет 7 тәул. Метронидазол мүлдем үйлесімді ішімдікті! клиндамицин (Далацин, Климицин, Клиндамицин). Препарат бойынша қабылдайды 300 мг ішке тәулігіне 2 рет 7 тәул. Жанама әсерлері жергілікті емдеу төмен, жүйелі емдеу. ЦИТОМЕГАЛОВИРУСТЫҚ ИНФЕКЦИЯ Цитомегалия – цитомегаловирус тық вирустармен шақырылған инфекция болып табылады. КЛАССИФИКАЦИЯСЫ ЦМВИ-ның келесі формаларын ажыратады: Біріншілік Біріншілік-созылмалы Латентті (активті емс) Реактивациясы (активті) Суперинфекция (инфекцияның үстіне осы вирустың басқа штамымен инфекцияланудың қосылылуы). КЛИНИКАЛЫҚ КӨРІНІСІ Инфекцияның клиникалық көрінісі ағзаның ішкі ортасына адаптация сына байланысты айқын емс түрде өтеді. Емдеуші дәрігер инфекциялық мононуклеозға тән белгілер панда болғанда абай болу керек. Оған тән белгілер: дене температурасының тұрақты түрде (3 күн немсе 1 аптадан ұзақ) фебрильді деңгейге дейін жетуі; лоқсу, ұйқышылдық. Ақ қан көрсеткіштері өзгереді: моноциттердің және атипикалық лимфоциттердің абсолютті және салыстырмалы санының артур (12- 55%). Мононуклеоздан айырмашылығы ЦМВИ кезінде тонзиллит, фарингит, лимфаденопатия болмайды. Гепатиттің биохимиялық белгілері дамуы мүмкін: АЛТ және АСТ, СФ деңгейінің артур, бірақ гепатитке тән анти дилер теріс болады. ЖҮКТІЛІК КЕЗІНДЕГІ АСҚЫНУЛАР ЦМВИ-дің жүктілік кезіндегі асқынуларын инфекцияның жүктіліктің қай триместрінде болғанына байланысты жіктеуге болады. І триместр Инфекция көп жағдайда ұрықты зақымдамауы мүмкін. Зақымдағанның өзінде оның белгілері ұрық жағынан білінбейді. Нәресте уақытына жетпей тулы мүмкін, уақытына жетіп туылса, салмағы төмен болады. Жаңа туылғандарды микроцефалия, бүйір қарыншалардың кальцификациясы, хориолетинит болуы мүмкін. Сирек – өздігінен түсік болуы мүмкін. ІІ триместр Микроцефалия, бүйір қарыншалардың кальцинаторы, хориолетинит сирек кездеседі. Жаңа туылғандарда гепатомегалия, спленомегалия, сарғыштану, коагулопатия байқалуы мүмкін. Көп жағдайда, ЦМВИ болғандығы туралы мәліметті нәресте қанындағы вирусқа қарсы IgM болуы ғана дәлел бола аллоды. ІІІ триместр Асқыныстар өте сирек кездеседі, болған жағдайда олар: ақыл-есінің, соматикалық жетілуінің төмен болуы. Нәрестенің барлық параметрлері қалыптыға сәйкес. Кіндік қанында вирусқа қарсы IgM болады, оның мөлшері айтарлықтай көп болмайды. Емдеудің мақсаты : Ұрықтың инфицирленуін алтын - алу ; Жаңа туылғандарда цитомегалияның профилактикасы. В вирус ты гепатиті ДНҚ вирусымен (Дейн бөлшегі)тудырылатын жедел баурыдың қабынуы,адамнан адамға парентаральді немэссе вертикальды жолмен жұғады.Ауру әдетте өзіндік сауығуымен аяқталады, кейбір жағдайда ұзақ созылмады вирус тасымалдаушылиқ пайда болады немэссе созылмали гепатит және гепатиттен кейін бауры циррозы дамиды. 1.Өткір гепатит В 2,3. Созылмали гепатит В 4. Бауры циррозы 5. Бауры қатерлі ісігі Этиологиясы В гепатит вирусы (HBV) кішірек шамамен 42 нм ДНҚ вирусы.Ол қабықшадан, нуклеокапсидтен тұрады.Вирустың қабықшасында беткейлік антиген (HBsAg)орналасқан;полимеразды альбумин үшін қосымша рецопторы (p.AR); бар оның көмегімен HBsAg бауры жасушасының ішіне енеді.Нуклеокапсидте В гепатит вирусының ядролиқ core HBсAg және е (HBеAg) антигендері бар,қосымша құрамында ДНҚ – полимераза (қайталамали транскриптаза) протеинкиназа және вирус ДНҚ-сы орналасқан. Вирусты гепатит В вирус бауры паренхиманы, яғни гепатоциттерге тробты болады. 1. сарғаю; 2. сарғаюсыз; 3. клиникалиқ көрініссіз: а) субклиникалиқ; б) вирус тасымалдаушылиқ. Ауырлиғы: жеңіл, орташа, ауры. Инкубациялиқ кезеңі күнге дейін. Сарғаю аллодындағы кезеңі 1-2 оптаға дейін созылады. Кейде одан да ұзақ. Бұл кездерде мүмкін болу сындромдар: - артралгиялиқ – көбінэссе тән; диспепсиялиқ; астеновегетативті; гриб тәріздес; аралас; сирек түрде болатын латентті кезең. Сырқат біртіндеп басталады. Әлсіздік, енжарлиқ, тәбетінің төмендеуі, 2-5 күннен кейін тамақтан соң жүрегі айнып, құсады. Қату не іш өту. Оң жақ қабырға астында аурылиқ және аурысыну сезімі болады. Артралгиялиқ сындром: сүйек – буындары аурыып, мазалайды. Астеновегетативті сындром: әлсіздік, енжарлиқ, бас айналу, бас аурыу, ұйқысыздық байқалады. Сарғаю аллодындағы кезеңнің аяғында зәр қоңырланып, нәжісі ақ түске айналады, алғашқыда склера, одан кейін теріде сарғаю байқалады. Сарғаю кезеңі оптаға дейін және одан да ұзақ болуы мүмкін. Қазіргі кезде В гепатитте қолданылатын негізгі вирусқа қарсы препарат – альфа-интерферон; нақты айтқанда оның рекомбинантты және нативті препаратаы.Альфа-интерферон 3-5 мл.МЕ оптасына 3 рет тері астына немэссе бұлшық етке 1-3 ай тағайындалады.Емнің курсын осылай өткізгенде роцестің созылмаыли түрге айналу мүмкіндігі 5 эссе азаяды. Сонымен қатар этиотропты еміне химиопрепарата жатады,мысали: -Синтетикалиқ нуклеозидтер:фамцикловир -750 мл/тәулігіне; -Протеаза ингибиторлары :саквинавир -600 мг х 3 рет/тәулігіне; -Интерферон индукторлары:неовир мг бұлшық етке 1 күн ара -Иммуномодуляторлар:лейкинферон -1 ампуладан бұлшық етке -1 күн ара; В гепатитінің ауры түрінде және жедел бауры жетіспеушілігінің белгілері пайда болған да интенсивті терапия жүргізіледі.Науқастарды бақылау және олардың күтімі өте маңызды. Мидың гипоксиясын және ісініп-домбығуын аллодын алу үшін мұрын катетрлері арқыли 5 л/сағ жылдамдығымен ылғалданған оттегі үнемі ингаляцияланады.Бұл шараны ерте қолданған жағдайда (тәулігіне 2-3 сеанс) команың дамуын аллодын алуға болады. Кандидоз[ю кандидамикоз (латынша сandіda – ашытқы, грекше mykes – саңырауқұлақ) – ашытқы тәрізді саңырауқұлақтармен қоздырылатын терінің, шырышты қабаттың, ішкі органдардың жұқпалы ауруы. Жер шарында кең тараған, әсіресе, тропиктік және субтропиктік аймақтарда жиі кездеседі. Аурудың қоздырғыштары теріні зақымдап, органдардың ішкі шырышты қабаттарында (ауыздың, өңештің, ішектің, әйелдің жыныс мүшелерінің, т.б.) өніп көбейеді. Кандидоз көп жағдайда вульва мен қынап ішінде орналасады. Кандидозды вульвит пен колпитте, вульва маңайы ашып, ауырады, қышиды, сұйық бөлінді бөлінеді.Қарау барысында тері мен шырышты қабаттың қызарғандығы, ақ қабаттың пайда болғандығы, ірімшік тәрізді бөліндінің бөлінетіндігі анықталынады.Емі. Саңырауқұлаққа қарсы қолданылатын препараттарды /нистатин, леворин/ ішумен қатар, вульва мен қынапты 10 -тті глицериндегі бура ерітіндісімен тазалайды, сонымен қатар нистатин немесе леворин майларын жағады. Гонорея (соз ауруы) – жыныстық жолмен берілетін инфекция (ИПП). Әйелдерде ауру жеңіл түрде өтуі мүмкін. Сондықтан, ол басқа кез келген инфекцияға ұқсас болады. әйелдерде кездесетін симптомдары: · іншектен бөлінді · несеп шығару кезінде күйдіру және ауырсыну сезімі · несеп шығарудың жиілеуі · көмейдің ауырсынуы · жыныстық қатынас кезіндегі ауырсыну · іштің төменгі бөлігіндегі күшті ауырсыну (жұқпа жатыр түтігіне және іш қуысына тарағанда) · Қызба (күшті ауырсыну (жұқпа жатыр түтігіне және іш қуысына тарағанда) Емдеу Жұқпаның бұл түрін емдеу үшін көптеген антибиотиктер бар. · ішуге арналған антибиотик бір жоғары мөлшерімен, немесе 7 күн бойы қабылдау қажет болатын препараттың аздаған мөлшері тағайындалады. · антибиотиктің инъекциясы тағайындалады, одан кейін үйде қабылдау үшін препараттың таблеткадағы түрі тағайындалады. · жамбас қуысы ағзаларының қабыну ауруларының ауыр түрлерінде ауруханаға жатқызу қажет болады, мұнда антибиотиктер, әдетте, көктамыр арқылы енгізіледі. · өздігінше емделуге болмайды, дәрігермен кеңесу қажет. Дәрігер емдеудің оңтайлы түрін таңдауға көмектеседі. Трихомониаз – қоздырушысы іншек трихоманадасы Trichomonasvaginalis бактериясы болатын ауру. Бұл инфекция жыныстық жолмен беріледі. Жұғуына себеп болуы мүмкін: · Қорғаныссыз жыныстық қатынас; · Жыныстық серіктестердің көп болуы; · Венерологиялық аурулардың емделмеуі немесе бұрын болуы; · Жыныстық серіктестерді таңдамау;Әйелдерде трихомонадалар жатыр мойнында, іншекте, қуықта, несеп шығару жолында анықталады. Ерлерде трихомонадалар несеп шығару жолында, қуық асты безінде ,аталық бездің қосалқысы мен шәуетте анықталады. Емдеу Әдетте, емдеу үшін метронидазол және басқа антибиотиктер қолданылдады. Дәрі ішу кезінде жыныстық қатынасқа түспеу және алкоголь ішпеу қажет. Қос жыныстық серіктес те емделуі тиіс, аурудың симптомдары біреуінде болмаса да. Қызамық – теріде бөріткен пайда болуымен сипатталатын инфекциялық ауру. Науқас ананың құрсағында нәрестеге берілген қызамық – туа біткен саналады. Қоздырғыштың өсіндісін зерттеу үшін мұрыннан немесе аңқадан жұғынды алынады. Қызамыққа иммунитет болуын тексеру үшін қан талдауы алынуы мүмкін. Жүктілікті жоспарлайтын әйелдердің бәрі осы тексерістен өтуі қажет. Нәтижесі теріс болса, оларға егілу қажет. Емдеу Бұл ауруды емдеудің әдістері жоқ. Дене температурасын түсіру үшін науқастар ацетаминофен қабылдауы қажет. Туа біткен қызамықта пайда болатын ақауларды емдеуге болады. Токсоплазмоз – іштен туа бітетін немесе жүре пайда болатын, айқын клиникасында ОНЖ, РЭС-ағзалардың, жүрек, көз зақымымен көбінесе латентты және созылмалы формада өтетін зоонозды жұқпалы ауру. Токсоплазмозды – Т.Гонди деген қарапайымдар тудыратын, көбінесе мысықтар арқылы тарайды. Негізінде бұл өте кең тараған ауру, бірақта әлі күнге дейін дәрігердің көбі оған көңіл аудырмай, тіпті клиникасы мен диагностикасында біліңкіремей қоймайды. Бұл инфенкцияның маңызы келесі жағдайларға байланысты:ауру қоздырғышы табиғатта кең тарауда көптеген адамдар осы қарапайымдармен инфекцияланған (дүние жүзінде 6-9% аралығында, бұрынғы КСРО-да 25-30%) осы инфекция анадан іштегі баласына жұғуы мүмкіндігі өте жоғары. Нәтижесінде баланың ОНЖ зақымданып, кемтар, жарымжан балалар туады осы инфекция көбінесе кезде нығаяды ( әсресе СПИД көрінісі) бактериологиялық қарулар тобына кіреді. АИВ - инфекция Адамның иммундытапшилық вирусымен тудырылған ауры сырқат. Аурудың клиникалық көрінісі иммунды жүйенің баяу бұзилысымен, ұзақ ағыммен, жоғарғы өлім-жітімдігімен сипатталады.АИВ инфекцияның берілу жолы Бірінші жолы- сақтанусыз(презервативсіз) инфицирленген адаменя жыныстық қатынаста болу. Адам қанша көбірек жыныстық қатынасқа түссе, соғұрлым АИВ инфекция сын жұқтыру мүмкіндігі бар. Жыныстық қатынас кезінде АИВ еркектен әйелге,әйелден реке, еркектен еркекке, әйелден әйелге берілуімүмкін Екінші жолы Инфицирленген АИВ немсе ЖИТС пен аурыратын науқастан қан арқилы сау организме түсуі. Бұл донорлық қан құю кезінде және стирилді емс медициналық саймандар арқилы жұғуы мүмкін. Қанды медициналық мақсатта қолданар алдында вирусқа қрсы тексеру керек, ал медициналық саймандарды сонымен қатар шприцті бір-ақ рет қолданады. Үшінші жолы АИВ инфекциясымен немсе ЖИТС-пен аурыған анадан балаға жұғу. Бұл жүктілік кезінде болуы мүмкін. АИВ плацента арқилы ұрыққа енеді. Ұрықішілік берілу гестацияның 15 аптасынан кейін ғана мүмкін болады. Сонымен қатар АИВ жұқтыру ту роцесі кезінде болуы мүмкін. Жіктелуі АИВ – инфекцияның жіктелуі В.И.Покровскиймен 2001 ж жасалған болатын Инкубация статусы І сайты Инкубация статусы І сайты Біріншілік көріністер статусы ІІ сайты Біріншілік көріністер статусы ІІ сайты Симптомсыз кезең ІІ А Симптомсыз кезең ІІ А Жедел АИВ – инфекция екіншілік ауруларсыз ІІ Б Жедел АИВ – инфекция екіншілік ауруларсыз ІІ Б Жедел АИВ - инфекция екіншілік аурулармен ІІ В Жедел АИВ - инфекция екіншілік аурулармен ІІ В Латентті (субклиникалық) сайты ІІІ сайты Латентті (субклиникалық) сайты ІІІ сайты АИВ инфицирленген анадан туылған балалардағы АИВ инфекция ерекшеліктері АИВ вертикальды берілуі жүктілік кезінде, ту кезінде және емізу кезінде мүмкін. Ұрықішілік инфицирленген балалар толығымен жетілмей, ұрықішілік гипотрофия белгілерімен және әр түрлі неврологиялық бұзилыстармен туылу мүмкін. Постнатальды период та бұл балалар нашар демиды, рецидивирлеуші инфекциялармен аурыады, генерализденген лимфаденопатия, гепатоспленомегалия дамуы мүмкін. Ауру өте жилдам үдейді. Аурудың алғашқы көріністері интоксикациялық симптоматика мен жүреді. Қан сарысуында антиденелер анықталады, бірақ көбінесе жедел фазаның соңында анықталады. Ұзақтығы 1-2 аптадан 1 айға дейін. 2 В статусы – Т 4 лимфоциттер санының уақытша төмендеуі нәтижесінде екіншілік инфекциялардың қосарласуы (Мысалы– ангина, бактериалды пневмония, кандидоз, герпес – жақсы емделеді). Жедел АИВ – инфекцияның клиникалық көріністері 2-3 аптаға созылады. ІІІ статусы – иммундыдефициттің баяу дамуы. Бұл сайтыда тек қана бір клиникалық симптом – генерализацияланған лимфа түйіндерінің ұлғаюы болады. Ұзақтығы 2-3 айдан бірнеше жилға дейін, көбінесе 1,5-2 жыл. жүктеу/скачать 123,4 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|