Реферат Тақырыбы: «В тобына жататын витаминдер» Орындаған: Мейірбекова Б. М. Мамандығы: Фармация Тобы: 301А Қабылдаған
жүктеу/скачать 444,34 Kb. Pdf көрінісі
|
Мейірбекова Баян 3
- Бұл бет үшін навигация:
- В2 дәрумені (рибофлавин).
| Негізгі бөлім
В1 дәрумені (тиамин). Тиамин көптеген омыртқалы жануарлардың және микроорганизмдердің кейбір түрлерінің тағамында болуы керек. Адамның рационында бұл дәруменнің жетіспеушілігі тез салмақ жоғалтумен және әртүрлі неврологиялық бұзылулармен сипатталатын авитаминозды тудырады. Тиамин ақ кристалды зат, суда оңай ериді, этил спиртінде аздап, бірақ эфирде және хлороформда ерімейді. Оның иісі ашытқы иісіне ұқсады. Тиамин рН деңгейі жоғары болса, жоғары температурада жойылады. Ол 100°C дейін қайнатқанда бұзылмайды. Тиамин молекуласында пиримидин мен тиазол сақиналарының бициклдік жүйесі бар. Жануарлардың ұлпаларында тиамин негізінен кофактор, тиамин пирофосфат түрінде болады. Тиамин пирофосфаты альдегидтік топтардың тасымалдануы жүретін бірқатар ферментативті реакцияларда кофактор ретінде қызмет етеді. Бұл реакцияларда тиамин пирофосфаты тиазол сақинасымен ковалентті байланысатын альдегид тобының аралық тасымалдаушысы қызметін атқарады. Тиамин синтезін алғаш рет 1936 жылы Уильямс жүргізді. Кейіннен оны алудың ең оңтайлы әдісін іздеу процесінде осы препаратты синтездеудің бірнеше нұсқасы әзірленді, оларды екі топқа бөлуге болады: a) пиримидин мен тиазол сақиналарын олардың кейінгі конденсациясымен бөлек синтездеу (тиаминнің өнеркәсіптік өндірісінде қолданылатын негізгі синтез жолы); b) тиазол сақинасының сатылы құрылысымен 2-метил-4-амино-5- аминометилпиримидиннен синтездеу. Витамин өнеркәсібі осындай синтетикалық препараттарды шығарады: тиамин бромиді, тиамин хлориді және кокарбоксилаза. Ауыз арқылы, парентеральді түрде, сирек көктамыр ішіне, витамин тапшылығында және гиповитаминозда, невритте, невралгияда, перифериялық параличте қолданылады. Дерматологиялық тәжірибеде - дерматоздар, қышама, экзема, псориаз үшін қолданылады. В2 дәрумені (рибофлавин). Рибофлавин өсімдіктер мен жануарлар әлемінде кеңінен таралған. Ол екі коферменттің бөлігі болып табылады - флавин мононуклеотиді және флавин аденин динуклеотиді. Бұл коферменттер флавопротеидтер класына жататын, тығыз байланысқан протездік топтағы дегидрогеназа ферменттерінің қызметін атқарады. Осы ферменттермен катализденетін реакцияларда флавин нуклеотидтерінің изоаллоксазин 5 сақинасы реакция кезінде субстрат молекуласынан ажырайтын сутегі атомының аралық тасымалдаушысы қызметін атқарады. Рибофлавин - ашық сарғыш-сары кристалды ұнтақ. Ол суда және этанолда ериді, бірақ эфирде және хлороформда ерімейді. Ыстыққа төзімді және қышқылдар, бірақ сілтілердің әсерінен және жарық әсерінен оңай ыдырайды. Су ерітіндіде сары-жасыл флуоресценция бар. Консервілеу процестеріне төзімді болып келеді. Рибофлавиннің синтезін алғаш рет 20 ғасырдың 30-шы жылдарының соңында Кун мен Каррер жүргізді. Рибофлавиннің өнеркәсіптік синтезін 3 кезеңге бөлуге болады: 1) бастапқы аралық өнімді алу – 3,4-ксилидин; 2) N-(3,4-ксилл)-D-рибамин синтезі; 3) рибофлавиннің синтезі. Рибофлавин микробиологиялық синтез арқылы да алынады. Бірқатар көз ауруларын, ұзақ жазылмайтын жараларды, ойық жараларды, жалпы тамақтану бұзылыстарын, сәуле ауруын, астенияны және басқа ауруларды емдеу үшін қолданылады. жүктеу/скачать 444,34 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|