тежейді, нәтижесінде ағза мен ұлпаға оның әсері күшейіп, үзарады.
Антихолинэстеразалық дәрілерді таңдау олардың белсенділігімен, үлпаны
тосқауылдау арқылы өту қабілетімен, әсерінің ұзақтығымен, тітіркендіргіш
әсері және улылығымен анықталады. Антихолинэстеразды дәрілерді
миастенияда және бұлшық ет дистрофиясында
(жүйке-булшық ет
өткізгіштігін жақсартады);
салдануда, невритте; менингиттен,
полиомиелиттен, энцефалиттен кейін; ішек пен қуық атониясында;
толғақтың әлсіздігінде; глаукомада
қолданады.
Эпилепсияда,
гиперкинезде, бронх демікпесінде, стенокардияда, атеросклероз және
жүктілікте қолдануға
болмайды.
а) әсері қайтымды препараттары: физостигмин, галантамин
(нивалин), прозерин (неостигмин), пиридостигмин (калимин,
местинон), оксазил
- орташа әсерлі;
дистигмин (убретид)
- әсері ұзақ.
б) әсері
қайтымсыз препараттары: армин,
ФОҚ. Әсері өте ұзақ.
Үшіншілік аминдер: физостигмин, галантамин
- гематоэнцефальды
кедергіден жеңіл өтетін болғандықтан, полиомиелиттен кейінгі жағдайды
емдеу үшін қолданылады. Глаукома кезінде
Достарыңызбен бөлісу: 
