476
IV Бөлім. Иммунды патология және иммунды профилактика
Г. Сельенің стресс теориясынын тарихы 50 жылдан көп уакыт бұрын
пайда болды. Адам организміне физиологиялык калыптан тыс әр түрлі
факторлар әсер еткенде гипофиздін алдынғы бөлігінің активация-
сы, бүйрекүсті без стероидты гормондар секрециясының жоғарылауы,
соның салдарынан лимфоидты мүшелердін инволюциясы және лимфо-
пения байкалатындығын дәлелдеген. Г. Селье осы реакцияны ағзанын
корғаныс күштері мобилизациясының стереотипті көрсеткіші деп
санаған. Стресстік үдеріс көп уакытка созылғанда закымдаушы агент-
ке не адаптация, не кейбір жағдайларда организмнін өлуіне дейін апа-
ратын резистенттіліктін толык жойылуы пайда болуы мүмкін. Бірак, әр
адам бірдей стресстік жағдайға әркалай жауап береді. Бірдей стрессор
біріншілерді — экстремалды жағдайға, екіншілерді — реакциянын орташа
деңгейіне әкелуі мүмкін, ал үшіншілерде реакция мүлдем байкалмайды.
21.5-суретте екіншілік ИТЖ алып келетін стресстін негізгі фактор-
лары көрсетілген
Тимус және баска лимфоидты ағзалар стресстік әсерге өте сезімтал
болады. Созылмалы түрде өткен стресс салдарынан пайда бола-
тын адаптивті иммундык жүйенің тапшылығы катерлі ісіктердін,
жұкпалардын, аллергиялык және аутоиммунды аурулардын пайда бо-
луын жоғарылатады.
АКТГ бөлінуін ынталандыратын
гипоталама-гипофизді жүйенің
шамадан тыс активтелуі
Бүйрекусті қыртыстың
кортикостероидты гормондарының
өндірілуінің жоғарылауы
Иммунокомпетентті жасуша-
лардың рецепторларына әсер
ететін және нейропептидтер өнімін
ынталандыратын кортикотропин-
рилизинг-факторы (СКН) бөлінуінің
жоғарылауы
Шеткері лимфоидты ағзаларда
катехоламиндер шығарылымы
жоғарылайтын симпатикалық
жүйке жүйесінің активациясы
Достарыңызбен бөлісу: