18
I Бөлім. Иммундык, жүйе. Жалпы сипаттамасы
пайда болған. Омырткалылар туылу кезенінде
сырткы генетикалык
бөгде заттардан жоғары денгейдегі арнайылығымен ағзаны корғайтын
және өзінің соматикалык жасушаларының, сонымен катар ағзаның
барлык ішкі ортасының генетикалык тұрактылығын бакылайтын
жүре пайда болған (адаптивті) иммунды жүйе дамыған. Иммундык
жүйе өзгеше морфофункциялы, өз бетімен
реттелуші және өз бетімен
жаңартылушы жүйе болып табылады және оның бірнеше ерекшеліктері
бар: ол барлыкденеге жайылған, онын жасушалары кан аркылы барлык
организмде рециркуляцияда жүреді және ол әрбір антигенге түрлі ар-
найы антиденелер молекуласын өндіре алатын ерекше кабілетті жүйе
болып табылады.
Пайда болған эволюциялык жас адаптивті тізбек көмегімен
иммундык жүйе өзгеше әр антигенге арнайылығы бар антиденелер мо-
лекулаларын өндіруге бағытталған.
Негізгі иммунитет кұруға жауаптылар — ол иммунды жүйенін жоғары
арнайы жасушалары — лимфоциттер. Организмде тек осы жасушалар
белгілі антигенмен байланысуға бағдарламаландырылған, «өзінікін»
«өзгенікінен» ажырата алатын және бірінші байланысу аркылы
иммунологиялык зерделік калыптасушы бір ғана жасушалар болып та-
былады. Эволюцияда лимфоцит
организмнің генетикалық түтастығын
бақылау
үшін пайда болған — ол иммунитет жүйесінің
негізгі кызметі
болып табылады. Бүл кызметтің нәтижесіне сырткы ортадан түскен
генетикалык бөгде жасушаларды тану және жою жатады.
Бірак лимфоциттер бөгде антигендерді тану үшін, көп жағдайда туа
біткен иммунитеттін өзгеше топ жасушаларының катысуын кажет етеді.
Олар алғашкы, бөгде заттарды арнайысыз танитын, оларды жұтып,
өндеп, бөгде затты иммуногенді түрінде арнайы адаптивті иммунитет
жасушаларына тануға жағдай жасайтын және оларға карсы кең спектрлі
арнайы корғау — гуморалды (антидене синтезі) және Т-лимфоциттер
арқылы жүретін жасушалык серпілістерді калыптастыратын —
антиген
таныстырушы жасушаларын кажет етеді.
Иммунологияның даму тарихы
Иммунитет туралы ғылым XIX ғасырға дейін адамдарды мазалаған
жұкпалы ауруларды жеңу үшін катан өмірлік кажеттілігі аркасында пай-
да болған. Мысал ретінде, адамдардың шешекті жеңуі. Ең алғаш шешек
пустулаларын сау адамға кондыру аркылы корғану Қытайда б.ғ.д. мың
жыл бұрын, XI ғасырда колданылды. Кейінірек бұл әдісті Индияда, Кіші
1-Тарау. Иммунология ғылым ретінде
19
Азияда; Еуропада колдана бастады. Медицина тарихына белгілі Шығыс
ғалымы Әр-Рази шешекке
классикалык аныктама беріп, шешекті егу
әдісін колданғаны белгілі. Онын ізашары Ибн Сина (Авиценна) оба
мен шешекке тән белгілері және бұл аурулармен ауырған адамдар өте
сирек кайта ауырғандығы туралы жазған. Бұрын инфекциямен байла-
ныс болса, организм корғаныс касиеттерін өндіретінін таза тәжірибе
көрсеткен. Бірак, егудін бұл әдісі (вариоляция) көбінесе аурудын жедел
өтуіне немесе егілгендердің өліміне келтіргені аныкталған. Ол заманда
бұл жағдайға ғылыми түсінік берілмеген.
Иммунологияны ғылым ретінде классикалык
және казіргі заманғы
иммунологияға бөледі.
Достарыңызбен бөлісу: