2.Иммунитет теориялары. Иммунология ғылымының 100 жылдан аса даму барысында бір бірін толықтырған, бір болып дамыған бірнеше теориялар ашылды: иммунитеттің ең алғашқы теориясын «бүйір тізбектер» теориясын Пауль Әрлих 1897ж қалыптастырды бұл теорияның мәнісі организмге түскен антиген протоплазмалық бүйір тізбектерінің рецепторларымен байланысады нәтижесінде рецепторлар нейтралданады. Бұл рецепторлардың орнына басқалары көп мөлшерде түзіледі. Пауль Әрлих 1,2,3 дәрежелі рецепторларды ажыратты. 1926ж Томас Хант Морган неміс ғалымы «жіпке тізілген моншақтар» теориясын ұсынды, яғни гендер хромосомоларға тізбектеліп орналасқан соған сай белоктар иммуноглобиндер де тізілген моншақтарға тән орналасқан. 1932ж М Геидельберг және Л. Полинг иммунитеттің жаңа теориясын «торлар» теориясын ұсынды. Бұл теория бойынша антиген - антидене комплексі тор түрінде түзіледі. Тор түзілу үшін әр антидененің молекуласында әр антиген молекуласына кемінде үш антигендік дитерминант екі активті орталық болуы шарт.
