Астарлы әңгіме: «Тату отбасы»

Ерте, ерте, ертеде бір отбасы болыпты. Ол жай отбасы болмапты. Ондағы адамдардың саны 100-ге тартыпты әрі тұтастай бір ауылға сайыпты. Олар солай бір отбасы және тұтастай бір ауыл болып тіршілік етіпті. Сіздер: жер жаһанда үлкен отбасылар аз ба деп ойлайсыздар. Алайда мәсле басқада, ол отбасы ерекше жанұя болған екен – онда, яғни сол ауылда татулық пен бейбітшілік орын алған екен. Олар бір-бірімен ұрсыспайды да, тіптен төбелесіп, жанжалдаспайды да екен. Ол жанұя туралы хабар әміршінің құлағына де жетіпті. Ол адамдардың айтқандарының рас-өтірігінн тексеруге бекінеді. Ол ауылға келіп, айналаның айнадай тазалығын, көз тартарлық әдемілігін, асып-төгілген дәулет мен татулықтың орын алғанын көріп, жаны жай тауып, рахаттанда. Балалардың көңілі жай, қарттардың көңілі тыныш. Әмірші таң қалғанын жасырмайды. Ол ауылдың осындай татулыққа қалай қол жеткізгендерін білгісі келіп, отбасының басшысына келеді; одан отбасында осындай келісім мен татулықты қалай орнаттың деп жасырмай сұрайды. Ол болса қолына бір қағазды алып, әлденелерді жаза бастайды. Ұзақ жазады, оның сауаттылығының аса керемет емес екендігі байқалып тұрады. Кейін ол қағазды алып әміршінің қолына ұстатады. Ол қағазға қарап, қарттың шимай-шатпақтарын түсінуге тырысады. Әрең түсініп, таң қалады. Ол қағазда – сүйіспеншілік, кешірім, шыдамдылық деген үш сөздің ғана және парақтың соңында жүз есе сүю, жүз есе кешіру, жүз есе шыдамды болу деп жазылғанын көреді. Әмірші оқып, басын қасып: «Осы-ақ па?»-деп сұрайды.

• 
  «Иә»,- дейді қарт, «кез келген жақсы отбасы тіршілігінің негізі осы» -деп тіл қатады.Сосын ойланып:
  

• 
  Астарлы әңгіменің мәні неде?
  
• 
  Сіздер отбасының құндылығын нығайтатын сөздердің тізімін кеңейткіңіз келе ме?