Д И А -Д И А ц
Д .т. тілдік деңгейлерді де
қарастырып біріктіреді («бүгінгі
морфология дегеніміз - кешегі
синтаксис». Гивон). Мыс., тема
(топика) көрсеткіш тері етістік
компоненттерімен қатар келсе,
флексияға айналады. Бұл жерде
грам м атикал ы қ хабар ф лек-
с и я н ы ң д е с е м а н т и з а ц и я с ы
(мағына жоғалту) мен тұлғаның
қа р а п а й ы м д а л у ы
а рқы л ы
берілуі мүмкін.
Д.т. әр түрлі категорияларда
әр у а қ ы т т а ғы ө з г е р іс т е р д і
б ір ік т ір е д і. К о м м у н и ка т и в т і
бағыттағы Д .т.-д а тілдер екіге
бөлініп қарастырылады: бірінші
топта - тіл ко м п о н е н тте р ін ің
тәртібі жағдайға сәйкес келеді
(прагматикалы қ әдіс); екінш і-
с ін д е - бұл т ә р т іп б е л гіл і
синтаксистік ережелерге бағы-
нышты болады (си н та кси стік
әдіс). Синтаксистік әдіс әдеби
тұлғалары жақсы дамыған тілге
тән болады.
Д.т.-да бір тілдің шеңберінде
әр түрлі типологиялық хроноло-
гиясы бар құбылыстар кездесуі
мүмкін. Дт.-ның позигивті қырына,
те к өтке нд і ғана сараламай,
болаш ақты да болжайтынын
ж а тқы зуға болады. Егер Д .т.
үсынған тұжырымдар дәлелде-
ніп жатса, онда Х-тілдің даму
ф актілеріне сүйе н іп, У -тіл д ің
болашақтағы дамуын болжауға
болады. Бірақ Д .т.-д а тіл факті-
л е р ін щ тол ы қ эвол ю ц и я сы ,
жалпы өзгерістердің теориясы
жасалып болған жоқ.