ЕСІМ -ЕТІС
көрсету үшін жұмсалады. Мыс.:
«мен», «сен», «сіз», «ол», «біз»,
«сіздер», «сендер», «олар». Бәрі
де септел ед і. С ілтеу Е .-сө з
объектісі болып отырған зат не
құ б ы л ы с ты ң алые я ж а қы н
екендігін білдіреді, мыс.: «міне»,
«әне», «сонау», «осы», «анау»,
«мынау» т.б. Сүрау Е.-заттың
атын, мекенін, мезгілін, амалын
білу мақсатында қолданылады:
« кім ? » ,
«кім ге?.»,
«не?»,
«қандай?», «қай?», «қалай?»
т .б . Ө з д ік Е. с ө й л е у -ш ін і
өзгелерден бөліп көрсету үшін,
м е н ш ікт і
а й қы н д а у
үш ін
қолданылады, мыс.: «өз»; Белгі-
сіздік Е. заттардың, құбылыс-
тардыңсанын, сапасын, амалын,
мекенін, мезгілінтүспалдап айту
ү ш ін қо л д а н ы л а д ы . М ы с.:
«элдекім», «әлденеше», «әлде-
қалай», «бірнеше», «әлдене».
Болымсыздық Е. әлдебір затты,
қүбылысты жоққа шығару үшін
ж ұм салады . М ыс.: «еш бір»,
«ешкім», «ештеңе», «ешқашан»,
сдәнеңе» т,б.
Достарыңызбен бөлісу: |
