ПАРАЛИНГВИСТИКА (грек,
para - қасындағы, маңындағы
жэне лингвистика) - 1 ) Сөйлеуде
қолданылатын мағыналы хабар
жеткізуші, бірақ тілге жатпайтын
қүралдар; 2) тілдік байланысқа
қатысатын тіддік емес (вербальды
емес) қүралдардың жиынтығы.
П .-лы қ қүралдарды ң үш түрі
белгілі: ф онациялы қ (тем бр,
темп, дауыстау, кід ір іс, әуен,
диалекгілік айтылу ерешеліктері),
кинетикалық (қимыл, поза, бет
қим ы л ы ) ж әне гр а ф и ка л ы қ
(әріптерді жазу-почерк, символ -
дар жэне т.б.). Сөйлемдегі сөзге
қатысты П. құралдары үш түрлі
қы зм е т а тқа р а д ы : қо сы м ш а
хабар ж е ткізе д і, сө з орны на
қолданы лады , с ө з б е н б ір ге
қолданылады. П. терминін 1940
ж. А.Хилл кіргізген болатын.
