ПРО-пси
ПРОСОДИЯ
(грек, prosodia -
еклін) -1 ) мағынаны ажырату үшім
қолданылатын ф онетикалы қ
құралдар жүйесі. П.-ның мынадай
беліктері жеке қарастырылады:
сейлеу әуезі, екпін, тембр (әуен),
ритм (ырғақ). Бүл мағынада П.
интонация түсінігінің синонимі
ретінде қарасты ры л ады ; 2)
қабылдау (тон биікгігі, дауысталу,
ұзақтық) және физикалық дең-
гейде (н е гізгі тонның жиілігі,
күш тілігі, үзақты ғы ) болатын
сө йл е уд ің с у п р а с е гм е н ттік
фонетикалық сипаттамасы. Бүл
мағынада П. интонацияға қарама-
қарсы қойылады; 3) сөйлеудің
жасалуы үшін қажетті суп расе г-
менттік қүралдар: сөйлеу сег-
менттерін ж іктеу не біріктіру
(тонды жоғарылату не төмендету,
екпін қою , кід ір іс ті қолдану,
қарқынды өзгерту). Бүл мағы-
нада П. өлең талдауда қолда-
нылады; 4) буынды сипаттайтын
фонетикалық қүралдар жүйесі.
ПРОТЕЗА
(грек, prothesis —
алдына қо ю ) - сө з басында
қосы м ш а д ы бы сты ң пайда
болуы. Протезалық дауыссыз-
Дарға - [ v ], [ j ], [ у ] жатады,
мыс.: орыс. «восемь», болг.
«осъм», лат. «окто». Араб, парсы,
түркі тілдеріне сөз басындағы
дауыссыздардың қрсарлануы тән
емес, сондықтңн П. қүбылысы
тек кірме сөздерге тән, мыс.:
араб. «Истанбул» - Стамбул,
парсы, «эстэкан»-стакан, қазақ.
«үстел», «ышқап» т.б.
Достарыңызбен бөлісу: |