РЕДУКЦИЯ (лат. reductio -
кейін шегіну, азаю, қысқару) -
дыбыстың артикуляциялық және
акустикалық сипатының өзгеруі.
Дауысты дыбыстардың редук-
циясы мол кездеседі. Сандық Р.
- е кп ін болм ауы нан д ы б ы с
үзақтығының азаюы; сапалық Р.
- сол себептерден артикуляция-
ның өзгеруі. Мыс.: қат(ы)нас,
тәж(і)рибе, ад(ы)раңцау, көб(і)рек,
дәр(і)гер, қүд(і)рет т.б. Қазақ
тіліндегі Р. қүбылысын Б. Қалиев
түбегейлі зерттеген.
РЕДУПЛИКАЦИЯ (лат. redu-
plicatio - қосарлану) - апғашқы
буынның (жартылай Р.) немесе
бүтін түбірдің (толық Р.) қосарла-
нуынан пайда болатын фономор -
фологиялық қүбылыс. Р.-ның бір
түрі - қайталану, мыс., орыс.
«еле-еле», «белый-белый»; қаз.
«қап-қара», «әппақ», «тәй-тәй
басу». Р. әр түрлі қүрылыстағы
тілдерде кездеседі. Оның негізгі
мақсаты лексикалық мағынаны
түрлендіру (үлкеюді, кішіреюді,
күш тілікті, бөлінуді көрсетеді)
болып табылады.
РЕКОНСТРУКЦИЯ (лат. re -
приставка (жаңарту мағынасында)
және constructio - қүру) - тарихи-
салы сты рм алы тіл б іл ім ін д е
тіл д ерд і салы сты ру арқы лы ,
ертеде болған тілдік түлғалар
мен қүбылыстарды кдйта жасау.
Р. ежелгі ортак, тілді және оның
бөлікгерін түрлі деңгейде (фоно-
л о ги я л ы қ, м о р ф о л о ги я л ы қ,
синтаксистік, лексикалық) қайта
ҚҮРУ үш ін ке ш е н д і та р и х и -
салыстырмалы әдістеме қолда-
нады. Туыс тілдердің қалыпты
ү л гіс ін ж а с а у д а е ж е л гі (ол
б а ста ғы ) тіл үғы м ы н е г із г і
болады.
Л и н гви сти ка л ы қ Р .-ға б ір -
неше әдістемелер кіреді: сыртқы
(немесе «салыстырмалы») P., ішкі
Р. ж әне ф илологиялы қ әдіс.
Сыртқы Р. туыс тілдерді салыс
тыру арқылы олардың тарихи
дам уы ндағы заңд ы л ы қтард ы
ашады. Сыртқы Р.-ның негізінде
басталқы (ежелгі) тілдік архетип
қайта жасалады. Ішкі P.-да бір
т іл д ің іш ін д е гі тіл б ір л ікте р і
салыстырылады. Іш кі Р. - тіл