Д И С С И М И Л Я Ц И Я (л а т.
dissimilatio - өзгеру) - дыбыстың
комбинаторлык өзгеруінің бір
т ү р і: с ө з ш е ң б е р ін д е гі е кі
н е м е се одан д а кө п ү к с а с
дыбыстың артикуляциясы. Д.
біртектес дыбыстар арасында
пайда болады: дауысты - вокал-
ды Д. немесе дауыссыз - консо-
нантты Д.; Сонымен катар, тір-
кескен дыбыстардың - контак-
тылы Д. болуы мүмкін.
Д.-ның прогрессивтг(ілгеріңці)
ж ә н е р е г р е с с и в т і (к е й ін д і)
түрлері бар. Ілгерінді Д. алғаш-
кы
д ы б ы с т ы ң
ы кп а л ы н а н
туы ндайды , ке й ін д і Д . ке й ін
түр ға н д ы б ы ска байланысты
болады. Д. нормадан тыс сөй-
леуге тән кұбылыс болғаңдыктан
(диалект, бала тілі т.б.), әдеби
т іл д е с и р е к к е з д е с е д і. Д .
ассимиляцияға карам а-карсы
түрады, бірак бүл фонетикалык
ө зге р істе р д ің е кі түрінд е бір
уа кы тта ке зд е с у і м үм кін . Д.
Д И С -Д И Э негізінде эпентеза, гаплология
және метатезаның пайда болуы
мүмкін.
