ЕРІН-ЕСІМ да, е т іс т ік т ің п р е д и ка т т ы қ
мағына, яки қарым-қатынастық
мағына білдіруі. Бұл айырманың
мәні объективті, тілге қатысты
болмайды. Ал тіл ге қатысты
айы рм асы Е .-н ің о б ъ е к т іге
қатысы арқылы айқындалады.
Ол атаулық қы зм етім ен бай
ланысты болады.
Е .-н ің кл а с с и ф и ка ц и я с ы
семантикалық қүрылымы жағы-
нан үшке бөлінеді: 1. Морфоло-
гиялық немесе сөздің тулғалық
жағы; 2. Сёмантика-синтаксистік
немесе синтаксистік қүрылым-
ның мағыналық типі; 3. Логика-
лингвистикалық немесе пропози-
цияның мағыналық типі.
Е С ІМ Д ІК - атауыш сөзд ің
л ексика-се м а нтика л ы қ тобы.
З а тты ң , құ б ы л ы с ты ң аты н,
сынын, санын білдірмейді, бірақ
солардың орнына қолданады. Е.
қай сөздің орнына қолданып
турғанын контекст анықтайды.
Е.-тің лексикалық-семантикалық
өзгешелігі: оның мағынасының
нақтылы болмай, жалпылама
мағына беруі. Морфологиялық
түрғыдан Е.-тің өзгешелігі бар.
Л е кси ка -се м а н ти ка л ы қ және
грамматикалық өзгешеліктеріне
байланысты Е .-те р бірнеш е
т о п қ а
б ө л ін е д і.
Д ә с т ү р л і
грамматикада: жіктеу Е.; сілтеу
Е.; белгісіздік Е.; жалпылау Е.;
болымсыз Е. болып бөлінеді.
Ж іктеу Е. б е л гіл і бір ж ақты