гло-гло
тылы мағынада қолданылады,
сондықтан олар бірінің орнына
б ірі ж ұм салуы м ү м кін . Бұл
жағдай белгі түсінігін жалпылама
түрде қарастыруға мүмкіншілік
жасайды, бірақ ол үшін тілдің
интеллектуальды м азм ұны н
тілден тыс жатқан шындықтан
(о р та д а н ) а ж ы р а туға тура
келеді. Бұдан да басқа, көрініс
пен мазмұн түрғысы, түлға мен
оған тәуелді болып қа л ға н
субстанция біріне-бірі қарсы
қойылады.
Тұлғаны тілдің негізгі мәні
деп түсіну, оны субстанциядан
(за тта н ) абсолю тты т ү р д е
тәуел сіз деп тану, Г .-д а өз
көрінісін табады. Бұл көзқарас-
та тіл таза қатынастар (функция-
лар) ж үйесі деп қарасты ры -
лады. Осындай қатынастарда
болатын тіл элементтері («функ-
тивтер») жеке өмір сүре алмай-
ды екен, және де қатынастардың
нәтижесі ғана болып табылады-
мыс.
Г.-да лингвистикалық талдау
т е кс те н басталы п, арнайы
дедукция тәсілі арқылы класс
сегментіне, сегментті тағы да
бірнеше сегментке бөлшектеп,
ақырыңда бөлшекгеуге келмейтін
элементке (фигураға, немесе
«кенемаға») тіреліп аяқталады.
Мұнда элементтер арасындағы
әр түрлі д е ң ге й д е болатын
сапалық ерекшелікгерге (фонети-
калық, морфологиялық және
т.б.) мән берілмейді. Талдаудың
мақсаты мәтін эл е м е н тте р і
арасы нд ағы қа ты н а с та р д ы
айқындау және белгілеу. Ол
үшін біршама жаңа терминдер
енгізіледі.
Қазіргі тіл білімінде Г. тео-
риясына те р іс к ө з қ а р а с т а р
баршылық, бүл теорияны идеа-
л и стік неокантиантство мен
позитивизм философиясының
ж аңғы ры ғы р е тін д е қа б ы л -
дайды. Әрине, тілді, жалпы
гуманитарлық пәндерді тек қана
математика тәсілдеріне сүйене
отырып зерттеу, болмыстағы
нақтылықты елем еу д ү р ы с
нәтижеге жеткізбейтіні сөзсіз.
Бірақ, методологиялық қателік-
т е р і бола т ұ р с а да, Г. тіл
білімінің тарихында біршама
оңды ы қпалы н т и г із д і. Тіл
білімінің жалпы дедукциялы қ
теориясы ретінде Г. тіл мен
формальды логиканы байланыс-
ты руға ә р е ке т ж асады , бүл
тұрғыдан алғанда, тіл зерттеу-
дегі жаңа тәсілдердің дамуына
зор әсерін тигізді.
Достарыңызбен бөлісу: