ЛЕКСИКА (грек, lexikos -сөзге
қатысты) - тілдегі сөздер жиын-
тығы; тілдің сөздік қоры. Бүл
термин сөздік қордың жекелеген
қаб атта ры на
да
қа т ы с т ы '
жүмсалады (түрмыстық, іскерлік,
поззиялық т.б.) және де қайсыбір
жазушының немесе шығарманың
Л. деп бөлінеді. Л. - лексиколо
гия, семасиология жэне онома
сиология пәнінің зерттеу объекгісі.
Л. болмысты бейнелейді, қоғам
мен түрмы стағы өзге р істе р ге
байланысты пайда болатын жаңа
з а т қа , қү б ы л ы с қа , ү ғы м ға
қатысты үнем і толықтырылып
отырады. М ыс.: материалдық
өңдірістің, ғылым мен техниканың
әр түрлі салаларының дамуына
байл аны сты ж а ң а с ө з д е р -
терминдер пайда болады. Олар
кейін халықтық Л .ға кіреді. Л.-да
қоғамдағы әлеуметтік, таптық,
кәсіби және адамның танымына
байланы сты ө з ге р іс т е р өз
к ө р ін іс ін
таб ад ы .
О сы ған
байланысты әр түрлі әлеуметтік
диалектілер жасалады: жаргон,
арго, сленг т.б. Мұндай қүбы -
лыстарды әлеуметтік диалекто
логия, әлеуметтік лингвистика
жэне психолингвистика зе р т-
тейді. Ж еке жергілікті диалек-
тілерде сөйлеушілердің Л.-сы да
бар, оны диалектология пәні
зерттейді. Негізінен Л. жаңа сөзді
тез қабылдап отырады, сонымен
қата р әдеби т іл ге е н б е й тін ,
қолданы стан ш ы ққан сөздер
біразға дейін тілдегі «историзм»
не « кө н е р ге н с ө з» р е тін д е
сақталып жүреді. Тілдегі жаңа
сөздер неологизм деп аталады.
Жаңа сөздердің пайда болуының
бірнеше жолдары бар: 1) грам-
матикалық (сөзжасамдық) үлгі
арқылы; 2) сөздіңжаңа мағынаны
иел енуі а р қы л ы ; 3) е р е кш е
сем антикалы қ-грам м атикалы қ
тәсіл-конверсия арқылы; 4) кірме