Л Е К -Л Е К сөздер арқылы; олар көбінесе
грек, араб, латын тілінен енген
сездер («класс», «демократия»
т .б .); 5) С өздерді қы с қа р ту
арқы лы (а б б р е ви а тур а ); 6)
жасанды сездер жасау арқылы
(«газ», «рококо» т.б.);
Сөздердің шығу тегін этимо
логия зерттейді. Л .-д а түб ір
сездер кеп өзгеріске ұшыра-
майды, олар тіл қорының өзегін
қүрайды (есімдер, сан есім,
туыстықты, қимылды, қозғалысты
бі/щіретін сөздер т.б.). Сөздердің
шығу тегі толық зерттелмеген.
Сөздердің мағынасына байла
нысты Л.-да мынадай сездер
ерекш е қарасты ры лады : 1)
Атауыш сөздер мен көмекш і
сөздер. Атауыш сөздер номина-
тивті (атау) қызметін атқарады,
сөйлем мүшелері болады және
үғымды береді; 2) Абстрактылы
сөздер және нақтылы сездер; 3)
С иноним дер, яғни айтылуы
белек, бірақ мағыналары бір
сөздер; 4) Антонимдер - мағы-
налары қарама-қарсы сөздер; 5)
Гипоним дер - м ағы налары
бағы ны ш ты с е зд е р (м ы с.:
«терек»-«ағаш»-«есімдік»).
Сездердің айтылуына байла
нысты Л .-да мынадай топтар
бөлек қарастырылады: 1) омо-
нимдер: дыбысталуы бірдей,
мағынасы белек се зд е р : 2)
омографтар - жазылуы бірдей,
ды бы сталуы бел ек с е зд е р
(дыбыстық құрамы не екпіні
белек); 3) омофондар-жазылуы
ерекше, айтылуы үқсас сездер
(«тұзшы-тущы»); 4) омоформдар
- дыбысталуы уқсас, бірақ әр
түрлі грамматикалық тұлғаларға
жататын сездер (мыс.: «алма-
алма»); 5) паронимдер-фонетика-
графикалық және морфемалық
қүрамы үқса с сездер (мыс.,
«генеральный-генеральский»).
Әр тілдің Л.-да стилистикалық
ерекшеліктер болады. Стилистика-
лык бейтарап сездер кез келген
стильде қолданып, сө зд іктің
негізін қүрайды. Ал сездердің
сти л и сти ка л ы қ р е ң і болған
жағдайда оларды «жоғары» не
«төменгі» стильге жатқызады.