ПОС-ПРА
қулпытаста (Елетміш Білге-қаған
тасы) «қыпшақ» атауы кездеседі.
Оларды әр түрлі атаған, мұсыл-
мам жазбаларында: қыпш ақ,
қыфчақ, еуропал ық жазбаларда:
куман, коман, кун; орыстардың
жазбаларында: половец, печенег.
ГІ.т. Кодекс Куманикусте (шамамен
1294 ж .), Кам енец-П одольск
армяндарының сот қағаздарыңда
(XVI ғ . ) т.б . сақталған. П.т.:
қа р а ш а й -б а л қа р , қарайы м ,
қы ры м -татар, құ м ы қ, қа з а қ
тіддеріне өте жақын тіл. Лекси-
касы нда араб, парсы , гр е к
сөэдері кездеседі.
ПОСЕССИВТІЛIK
(лат. pos-
sessivus - тәуелділікті білдіруші)
- ті/щің әмбебап ұғымдық кате-
горияларының бірі. Оның негізгі
мәні - объект атауын басқа затқа
не адамға қаты сты аны қтау
(относительді номинация). Мағы-
налы не формальды аспектіде П.
басқа да ка те го р и ял а р м е н -
детерминация, предикативтілік,
атрибутивтілік, семантикалық,
р е л я ти в тіл ік тә р ізд іл е р м е н
байланыста болады. П. лексика-
лык, синтаксистік, морфология-
лық құралдар арқылы жүйелі
кө р ін іс ін табады . «Иелену»
мағынасы бар етістіктер сейлем-
н ің п о с е с с и в ті құры лы сы н
жасайды. Етістіктің предикативті
құрылыспен сәйкес болуы тілдің
арнайы посессивті қатарын бөлек
қа р а сты р уға н е гіз болады.
Посессивті қүрылысты, меншік-
тікті білдіретін салт етістік арқылы
жасалаты н тіл д ер «НаЬЬео»
тілдері деп аталады. Ал, бүл
қүрылыс «бар» етістік арқылы
ж асалса «esse» тіл д е р деп
аталады. Түркі, иран тілдерінде
П. есім топтарының изафеттік
құрылысы арқылы беріледі.
ПРАГМАТИКА
(грек. pragma,
барыс се птік, pragmatos - іс -
әрекет) - семиотика мен лингвис-
ти ка н ы ң саласы . П. т іл д е гі
белгілер қызметін зерттейді. «П».
терминін)0(ғ. 30-жж. Ч.У.Моррис
үсынган. Ол семантиканы белгі-
лер мен объектілер қатынасы
(семантика), белгі аралық қаты-
настар (синтактика) және сөй-
леушілердің белгілерге қатынасы
(прагматика) деп бөлген. П.-ның
лингвистикалық зерттеу сала-
сына айналуы 60-70 жж. Ч.С.Пирс
идеяларынан кейін басталады.
Оған эсер еткен Дж. Остин, Дж.
Р.Серл, З.Вендлердің логика-
философиялық сөйлеу актілері
туралы теориясы, П.Грайстың
мағыналардың прагматикалық
теориялары және Л .Л инский,
Серл, П.Ф.Строссонның референ-
цияның прагматикалық теориясы
болатын. Лингвистикалық П.-ның
нақты белгі ленген шекарасы жоқ,
о ға н сөйл еуш і суб ъ е кт пен
ад ресатты ң (ты ңдауш ы ны ң)
арақатынасынан туындайтын
мәселелер кіреді. Субъектіге
Достарыңызбен бөлісу: