33333//3 апта Тақырыбы: Ежелгі грек комедиясының «әкесі» Аристофан және жаңа аттикалық комедия Аристофанның комедиялары идеялық мазмұндылығымен театрлық пішіні арқылы көзге түседі. Аристофан - ежелгі аттика комедиясының биік шыңы, сонымен қатар, оның дамуының шегі. Біздің дәуірімізге дейінгі ғасырдағы Грецияны әлеуметтік-экономикалық жағдайы қатты өзгеріп, комедияны жандандыратын өмір тынысы жойылды. Сондықтан да Г.Белинский Аристофанды «Грецияның ең соңғы ұлы ақыны» деген.
Эллинизм дәуірінің комедиясын жаңа аттикалық комедиялар деп атайды. Оның гүлденген тұсы б.д.д. V-Ш ғасырлар. Жаңа аттикалық комедияларда б.д.д. IV ғасыр ортасындағы Грецияның әлеуметтік-саяси өміріндегі өзгерістер өзінше көрініс тапты. Жәңа аттикалық комедияның авторлары Аристотельдің шәкірті Теофрастың адам мінезінің барлық касиеті оның іс-әрекетінен туындайтындығы турәлы психологиялық теориясын кеңінен қолданды.
Жаңа комедияға Еврипидтің ықпалы да байқалады. Оның кейіпкерлерінің өмірге жақындығы мен жан-күйзелістерінің шынайылылығы жаңа комедияга арқау болды. Жаңа аттикалық комедия жанрында көптеген драматургтер жазды. Солардың ішіндегі ең белгілісі - Менандр.
