Қоңырат. 1915 жыл.
парлы дамуы болған жоқ. Кен орындары жеке кәсіпкерлерге сатылды, олар 20
жылдай пайдаланып, кен коры азайысымен, ол кен орындарын тастап кетті.
30-жылдарда Алтайда А.Демидовтың зауыттары мен кеніштері пайда болды,
ол қайтыс болғаннан кейін олар кен құрамынан күмістің табылуы себепті
«Кабинеттің» (патша әулетінің) меншігіне көшті. Бұл кәсіпорындарда басы-
байлы шаруалардыңеңбегі пайдаланылды, артга қалған техника, міндетгі күш-
көлік міндеткерлігі қолданылды, сондыктан да олар реформадан кейінгі ке-
зенде кұлдырауға ұшырады, ал XIX ғасырдың аяғына қарай жекелеген әре-
кеттерге (1887 жылы Зырянда байыту фабрикасын салу, неғүрлым жетілген
өндіріс техникасы мен технологиясын қолдану ж әне т.б.) карамастан жұмы-
сын мүлде токтатты.11
Орталык Қазакстанда көмір және түсті металдар кен орындарын пайдала-
ну неғұрлым табысты болды, оларға XIX ғасырдың 30-жылдардың басынан
орыс көпестік капиталы назар аударған болатын, бұған мұнда патша әулеті
монополиясының болуы да ыкпал етті.
1834 жылы көпес С.И .Попов Қаркаралы уезінде Богословск күміс-қорға-
сын және басқа да бай кен орындарын игере бастады. 1839 жылы ол корғасын
мен күміс балқытуға арналған Благодатно-Степановский (Куфский) зауытын,
ал 1849 жылы Александровск (Баянауыл) зауытын салды. Ж иырма жылдан
сэл астам уакыт пайдаланғаннан кейін екі зауыт та өз жұмысын токтатты.
С.И.Поповтыңмұрагерлері 1858—1859 жылдары Новониколаевск күміс-корғ-
асын зауытын (Богословск кен орыны негізінде) салды, ол 1877 жылға дейін
жұмыс істеді.
XIX ғасырдың 40-жылдарында көпестер Н .Уш аков, А .Рязанов, Зотов
жергілікті байлардан Караганды көмір кенішін, Успенск мыс кеніші бар Нілді
алқабын, Ж езказған ж әне С пасск-В оскресенск кенді аудандарын арзанға
сатып алып, мыс өндірумен айналысты. Н .Уш аков 1857 жылы С пасск мыс
зауытының негізін калады. С .А .Попов (С .И .П оповты ң немересі) 1887—88
573
|