өзірлеу үрдісі жүріп жатты. К ейіннен 90-жылдардың орта шенінде қазақ
даласын жаппай отарлауға бағыт алынды.
4.
ҚA3АҚСТАННЫҢ XIX ҒАСЫРДЫҢ АЯҒЫНДАҒЫ
ӘКІМШІЛІК-АУМАҚТЫҚ ҚҰРЫЛЫМЫ ЖӘНЕ СОТ ҚҮРЫЛЫСЫ
1886 жылдың 2 маусымындағы Түркістан өлкесін басқару туралы ере-
ж е. 1
868—
1
870 жылдардағы көтеріліс патша өкіметінің жергіл ікті халық-
тың 1867—68 жылдардағы «Уакытша ережені» қабылдамауы мүмкін екендігі
туралы қаупін қуаттады, рас, ол отарлы қ Қ азақстанның әкімш ілік-аумақ-
ты қ, сот ж ә н е ш аруаш ы лы қ құры лы м ы на аз өзгеріс енгізген жоқ. XIX
ғасы рды ң 80-ж ы лдары ны ң орта ш енінде ғана кауырт өскен Ресей өнер-
кәсібінің ш икізаттық шылауына айналған К азақстанның әлеуметтік-эко-
н о м и кал ы қ дамуы ндағы өзгерістерді заң тәртібім ен нығайту мүмкін
болды.
К ең -б ай тақ Қ азақстанды басқару жүйесі қуатты Ресейдің жалпы им-
п ери ялы қ әкім ш ілік-саяси ж үйесіне таңылған болып шықты. Қ азақстан
көп ұлтты Ресей империясы ны ң құрамдас бөлігіне айналып, өз дамуында
кап и тали стік н ары қты қ эко н о м и к аға тән к ә сіп к ер л ік тің ж ә н е ж аңа
өндірістік үрдістердің бастамасы н қабылдады. Бұл тұрғыдан алғанда,
негізінен 60—70-жылдардағы әлеум еттік-экон ом и калы қ даму деңгейіне,
XIX ғасырдың аяғына сәйкес келген «Уақытша ереженің» негізгі бағытта-
ры қоғамдағы терең әлеум еттік саралану, ш аруаш ылықтың басым ныса-
ны — мал ш аруаш ы лығы ндағы, урбанизация үрдісіндегі ғаж ап өзгеріс-
тердің, қала ж әне село халкы ның әлеум еттік-эконрм икалы қ калыптары-
н ы ңетене жақындасуының, даланыңавтохтондықтұрғындары күнделікті
номадтар өмірінің ерекш елігіне көзқарастардың өзгеруі салдарынан шын
мәнінде ескірді.
М етр о п о л и я мен о тар д ы ң ө зар а қ аты н астар ы болы п кө р м еген
өзгерістерге ұшырады ж өне отарш ы лды қ әкім ш ілік пен үкіметті көптен
ой ласты ры лған өзгерістерді ж үзеге асы руға - 1867—68 жы лдардағы
«Уақытша ережені» елеулі ж аңартулар мен толы қты рулар қаж ет етілген
бөлімдеріне едәуір түзетулер енгізе отырып, зандастыруға итермеледі.
III А лександр патш аны ң Түркістан өлкесін басқару туралы 1886 жы-
лғы 2 маусымда қол койған Ж арлығы кең-байтақөлкені басқарудың бүкіл
күрылымына реформа жасауды бастап берді.
Ж аңа ережеге сәйкес Түркістан генерал-губернаторлығына үш облыс:
С ы рдария, Ф ерғана, С ам арқан облыстары кіргізілді. К ейініректе, 1897
жылы, Ж етісу облысы да ж аңа генерал-губернаторлы қты ң құрамы на
берілді.
Б ұ р ы н ғы ш а г е н е р а л -г у б е р н а т о р д ы ң б и л ігі с а қ т а л ы п , б ір ш ам а
күш ейтілді, ол іс ж үзінде дара билеуш іге айналды. Облыстардың билігі
әскери губернаторларға берілді. Ж оғары ш енеуніктік биліктің осылай
құрылуы 20 жыл бойы өзін ақтап, әсіресе ж ергілікті ж ерлерде өлкені
отарлауды ж еңілдеткен едәуір сындарлы басқару жүйесін бекіте түсті.
Түркістан ген ерал-губернаторлы ғы ны ңбарлы қ облыстары арасынан екі
облы сты ң — Сырдария ж ән е Ж етісу облы старыны ң Қ азақстанға тікелей
қатынасы болды. Өткен уақы т ішінде уездерге бөлу принципі сақталып
430