30
Өмір
дегенге
Тірлікте сірә жетер ме ой, – десе, мұнда:
Тіршілікте біреуін біреу күндер,
Бізге жат өлі кімдер –
Тірі кімдер.
Жиылып, жер шарының жетімдері,
Алдында Ақиқаттың бірігіңдер!
Міне, ақынның позициясы, тірілерге айтып кеткен өсиеті. Бе-
кер ғой, бөтен ғой дегені – өмірдің ласы. Жарық сәуле – жарқын-
дықтан, жақсылықтан басқаның бәрі бекер ғой!
«Табыт үнінің» аяғында «Жаса сен, мәңгі, Жарық күн!» деген
жолдар ақын жүрегін жарып шыққан ұраны десе де болады: бұл
ұлы өмірге қол соғу, тіршілік гимні. Сол сәтте-ақ «Табытпын, та-
бытпын, табытпын» деген қайғы-мұң қоса жүр. Бұл «біттім, біттім,
біттім» дегендей естіледі. Бұнда да өмірді қимау, қайғы бар.
Бірақ ақын рухы күйремеген.
Жо-жоқ,
осынша қасіретке, сағынышқа, ғашықтыққа толы
«Табыт үнінің» өзінде ақын рухы
қалың мұң арасынан айдай ай-
қын аңғарылса, «Халық үні» бөлімі – оның өзіне-өзі күш беруі,
болашаққа үмітін артуы. Ақын өз жырының өлмесіне сенеді:
Болашақ дүниеге шыр еткенде,
Бір
ұрпақ бір ұрпаққа іліккенде,
Достарыңызбен бөлісу: