Сочинение или фотографию по теме «Казахстан, армия, патриотизм»

это носить Казахстан в своем сердце!

Н.А.Назарбаев
Мой Казахстан, для всех Ты есть Отчизна,

И мы горды тобой, тобой сильны!!!

Постепенно всё успокаивается, гости расходятся. Родители тихонько о чём-то разговаривают. А я на крыльях сна уношусь в далёкое прошлое.

И земли не дремлют соки:

На пролитых каплях крови

Маки красные цветут.

Так порою озарится

Наша степь до гор высоких…

Боль её не вылить в слове –

Видно, что случилось тут.

Ф.Онгасарова «Ода Отчизне»
И вот я уже во весь опор скачу навстречу врагу. Рядом со мной великие воины Исатай и Махамбет, прославленные батыры Котыбар и Арыстан и многие другие верные сыны своего народа. «Они дрались как львы. Рассыпавшись на малые отряды, они неожиданно налетали на полки Эссена и с остервенением били их, а потом так же быстро уходили в разные стороны…» Слышу гордый голос Махамбета:
Кто от рождения чудо-батыр,

Тот неизменно победе друг,

Тот – ураган, колеблющий мир.

…Свалится с трона хан своего,

Если разгневана вся страна!..
Дело славных батыров не кануло в лету, на защиту Отечества во все времена поднимались от мала до велика.
Отчизна-мать! В недобрый миг

Сердца с сердцами сверь ты –

Никто из сыновей твоих

Не устрашится смерти.

Ж.Молдагалиев
А мне слышатся другие голоса, и другие вижу картины. Вот я уже с Кайрушем Сарталеевым, героем повести Г.Мусрепова «Солдат из Казахстана» поддерживаю порядок на переправе под Ростовом. Слышу усталый голос Кайруша: « Мы боремся за самые простые и бесспорные вещи – за очерёдность переправы и недопущение пробок при переезде и переходе моста. Это будничная работа…» Но именно здесь, на мосту под Ростовом, солдат из Казахстана обороняет Москву, ощущая себя «частичкой огромной страны». Защищая Отечество, продолжает боевые традиции славных батыров.

Десятилетия отделяют нас от последних залпов Великой Отечественной войны, но чем дальше мы «уходим» от этого времени, тем ярче, романтичнее высвечиваются подвиги героев: Маншук Маметовой, Малика Габдуллина, Александра Матросова, Алии Молдагуловой, панфиловцев... За каждым именем — жизнь и неповторимая судьба. Хочется понять, что думали воины легендарной дивизии генерала Панфилова, когда поднялись на последний рубеж, когда отступать было некуда, а нужно было заслонить собственной грудью товарищей и мать городов советских - Москву.

А время бежит неумолимо вперёд, другие картины возникают передо мной. Стройные ряды молодых военных, гордо чеканящих шаг по главной площади нашей столицы. Среди них я узнаю своего старшего брата, он улыбается мне. А я слышу твёрдый голос Верховного Главнокомандующего – Президента страны: «Достигнутые нами успехи и ценности, которыми мы дорожим, находятся под надежной защитой казахстанской армии - наследницы лучших боевых традиций армии-победительницы». Всё меняется в мгновение ока. И уже мы на Спасском полигоне Карагандинской области, где проходят военные учения «Штурм». Верховный Главнокомандующий Нурсултан Назарбаев высоко оценивает ратный труд солдат и их командиров, можно даже сказать – своё детище, потому что вооружённые силы Республики Казахстан были созданы указом Нурсултана Назарбаева 7 мая 1992 года.

Почти 20 лет Армии Казахстана, и это всегда готовые прийти на помощь воины, которые чтят и продолжают боевые традиции славных батыров. И я как будто слышу речь министра обороны РК Мухтара Алтынбаева на торжественном приеме в честь Дня защитника Отечества РК: «Фундамент казахстанской новой армии - это прочный сплав патриотизма, высокого интеллектуального потенциала и профессионализма, технической оснащенности и постоянная боевая готовность. Армия должна стать важным фактором стабильности, пользоваться заслуженным уважением в обществе. Без сильной армии нельзя построить сильное государство - это признанная аксиома».

Вдруг становится светло, как днём. Я вздрагиваю от неожиданности. Кометы поднимаются вверх, оставляя за собой золотистый хвост с мерцанием, неожиданно рассыпаются в небе красным и зелёным жемчугом, освещая разноцветным сиянием землю. Праздничный салют ещё раз возвещает всем о грандиозном событии в истории нашей страны, в жизни каждого казахстанца. И всё это стало возможным, благодаря людям, которые охраняют наш мир и покой, продолжают боевые традиции славных батыров.

Пусть над нашим Казахстаном звучат залпы только праздничных салютов.

Патриотизм – это чувство, выражающее не только любовь человека к своему отечеству, но и заботу о судьбе своей Родины. У каждого человека есть Родина, она каждому из нас дана судьбой. Я родился в Казахстане. Петропавловск – моя родина. Я непомерно счастлив, что живу в этой прекрасной, богатой стране. Действительно, она богата своими традициями, многочисленными озерами, южными долинами, на которых зацветает урюк, полями, в чью темную землю ложится золотое зерно, густыми лесами и широкими стеблями.

Казахстан необъятен, неиссякаема его душа, как неиссякаема вода в океане. Остается только одно сказать: «Цвети и крепни, мой родной Казахстан!»

Счет независимого государства Казахстан идёт с 1991 года, всего за 20 лет, за короткий по историческим меркам период, построено новое государство, доброе, демократическое, дружное и молодое. И такую страну надо защищать, и сможет это сделать оснащенная и высоко обученная армия, способная противостоять любым современным угрозам. Перед молодым государством стоит важная задача – подготовка кадров, обладающих современными профессиональными знаниями и отличной физической подготовкой. И такими специалистами должны стать мы, пока еще ученики школ и лицеев.

Отрадно отметить тот факт, что количество выпускников, поступающих в военные учебные заведения, за последние 2-3 года возрос. Ребята едут поступать в различные города Казахстана и России, а с 1997 года такая возможность для выпускников появилась и в нашем городе. В военном институте имеются все необходимые условия для плодотворной учебы и получения качественного высшего образования.

Сейчас главным для меня и моих ровесников является учеба, разностороннее развитие – база нашей дальнейшей жизни. Но уже пришла пора серьезно задуматься о выборе своей профессии. Выбор профессии - жизненно важный вопрос, он сравнивается со вторым рождением. Однажды я услышал выражение: «Есть такая профессия – Родину защищать», и оно мне запало в душу. Мне хочется свою жизнь связать с этим видом деятельности, тем более служить в современной казахстанской армии, я думаю, интересно и почетно.

В настоящее время в армии происходят значительные преобразования, то есть система управления войсками в республике станет принципиально иной. Даниал Ахметов (министр обороны) подчеркнул: «Казахстанское Министерство обороны будет основываться на «стандартах, применяемых в передовых армиях мира». Изменится и вооружение казахстанской армии, её предполагается оснастить высокоточным оружием избирательного действия. По мнению нового министра, именно такое оружие соответствует современным вызовам и угрозам. «Сегодня нужны точечные удары высокоточным вооружением, которое имеется в вооруженных силах республики», - отметил в своём докладе перед офицерами Д. Ахметов.

Немало сделано для того, чтобы страна цвела и процветала. Теперь за нами, детьми XXI века, будущее нашей страны. И наша обязанность – сохранить и приумножить то, что делалось и создавалось нашими родителями, дедами и прадедами. Нам надо стремиться быть достойной сменой взрослым, активными строителями процветающего государства, то есть патриотами.

Інім Ерназар екі жасында-ақ Қазақстанның желбіреген көк туын қай жерден көрсе де «Қазақстан» деп айқай салатын, Әнұран естісе, кеудесін қолына қойып, «Менің елім, менің елім» деп тілі келмей жатса да, әнге басатын. Патриотизм деп осыны айт! Нағыз патриот болашақта осы кішкентай ғана інім болатынына кәміл сенемін.

Қазақстандық патриотизм – Отанды, туған өлкені, оның халықтарын сүю, табиғатын қорғау. Мен өз елімді әлемдегі дамыған елдердің қатарынан көргім келеді. Мен елімнің патриоты ретінде Отанымды қорғауға әрдайым дайынмын..

Ертедегі Рим ғалымы, әскери теоретик Корнелий Тацит: «Әрбір ұлы істің артында қа­уіпсіздікке деген талпыныс жатыр», - дейді. Ұлы ойшылдың бұл тұжырымы қазіргі заманда да өзекті, әсіресе өз тәуелсіздігін алған мемлекет үшін маңызы зор.

Жауынгер деген ат қадірлі де қасиетті  ұғым.  Өйткені әскери адам оттан ыстық Отан шебін қорғайды. Ашық аспан, бейбіт өміріміздің тірегі де,  қорғанышы да - солар. Сол себепті де, халқымыз оларды айрықша қастер тұтып, ел үшін жандарын қиған  батырларды жырға қосып, аттарын аңызға айналдырған. Бүгінгі тәуелсіз Қазақстанның армиясы – біздің ата-бабаларымыздың жауынгерлік дәстүрінің заңды жалғасы. Бабалардың ел қорғаудағы ерлік  дәстүрінің бүгінгі жалғастырушылары. Елдік пен ерлікке толы ұлттық тарихымыздың жаңа кезеңін, жарқын белесін бүгінде жасаушылар. Қазіргі таңда Қазақстан қарқындап алға басқан, шекарасын Қарулы Күштерімен де, көрші елдермен жасасқан келісімшарттармен де нық бекіткен, төрт торабы шегенделген, қорғаныс қабілеті мығым іргелі мемлекет ретінде қалыптасты. Алтай мен Атыраудың, Сыр мен Тобылдың арасында жатқан ұлан-ғайыр даламызды ата-бабаларымыз ақ білектің күшімен, ақ найзаның ұшымен қорғап өткен.

Қазақстан Қонституциясының 36-шы  бабына  сәйкес, Отан  қорғау – еліміздің әр азаматының қасиетті борышы. Егер тәуелсіздігімізді мәңгі баянды еткіміз келсе,  онда біз өз Отанымызды, оның шекарасы мен тыныштығын, мемлекеттігімізді көздің қарашығындай сақтап, қорғай білуге тиіспіз. Бұл асыл жолда Қарулы күштердің маңызы аса жоғары. Алайда, нағыз күш иесі – халықтың өзі. Өз Отаны үшін, туған елі мен өскен  жері үшін жан аямайтын ұрпағы бар, қасық қанын қиятын ұланы бар  елді ешкім жеңе алмайды. Бұған адамзаттың арғы-бергі тарихы  куә.

1992 жылы 8 желтоқсанда Президент Нұр­сұл­тан Назарбаев Қарулы Күштердің Жоғарғы Бас қолбасшысы ретінде күштік ведомстволар құрамаларының басшылары мен командирлерінің алғашқы жиналысында: «Біз – егемен, тәуелсіз мемлекетпіз, сондық­тан қауіпсіздікті қамтамасыз ету мәселесі ішкі және сыртқы саясатты қалыптас­тырудың жалпы құрылы­мындағы ең өзекті мәселе болуы қажет. Сол себепті бізге саны жағынан шағын, бірақ заманға сай қару-жарақпен жабдықталған, жо­ғары ұтқыр, білімді, егемен елімізді қорғау мүддесі үшін кез келген жағдайда түрлі іс-қимылға даяр армия қажет», деген кесімді пікірін айтты.

С.Нұрмағам­бетовтың «А в памяти нет тишины» кітабында тәуелсіз ел болып, өз қорғаныс күштерімізді қалыптастыруда көптеген қиындықтарға тап болғанымыз ашық көрсетілген. Тұңғыш Қорғаныс министрі сол жыл­дардағы ахуалды бағамдай отырып, кадрлар жетіспегендігін жасырмаған.

Бұл – шындық. Қазақстандық армия құру барысында барлық әскери құрылымдарда взводтан диви­зияға дейін офицер кадрлардың жетіспеушілігі өткір мәселе болды. Әсіресе, жоғары буындағы офицерлер тым аз болған екен. Әскери кадр сая­сатының осындай зардаптары, әрине, қиын­шылыққа кезіктірмей қоймады. Әсіресе, әскери білім саласы жүйесінде ұлт­тық әскери кадрларды даярлау ең көкейкесті мәселе еді.

Ол уақытта Қазақстанда Құрлық әскерлері офицерлерін даярлайтын бір ғана әскери оқу орны – Кеңес Одағының маршалы И.Конев атын­дағы Алматы жоғары жалпы әскери коман­далық училище (АЖЖӘКУ) болғаны мәлім. Ал қазір ол академия болды.

Бүгінгі таңдағы жағдай басқаша. Қазіргі уақытта бізде 9 әскери ғылым докторы, 15 әскери ғылым кандидаты бар. Бұл әрине, өте жақсы көрсеткіш. Қорға­ныс министрлігі, өзге де күштік құрылым­дар жо­ға­ры білікті мамандарды «өз шаңы­рақта­рында» даярлау үшін барлық қажетті жағдай­ды қалыптастырды. Оннан астам әскери (арнайы) оқу орны қызмет етуде, сондай-ақ әскери мамандарды шет елдерде даярлау үрдісі де өріс табуда.

Біздің шағын ғана ауылдан (40 үй) 5 бірдей сержант және лейтенант оқуларын тәмамдап, қазіргі уақытта еліміздің түкпір-түкпірінде қызмет атқарып жатыр. Ш.Уәлиханов атындағы кадет корпусын үшеуі аяқтады, ал екеуі Петропавл қаласындағы әскери училищені тәмамдады. Өскелең ауыл балаларына үлгі болып, мектебіміздің «еліміздің мақтаныштары» тақтасынан күлімсіреген, көздің жауын алатын әскери киімдерімен жарқырап тұр.

Мемлекеттің Тәуелсіздігі – біздің ең басты құндылығымыз, халық игілігі. Олай болса, алдағы уақытта да Қарулы Күште­ріміз Қазақстан Тәуелсіздігінің құрыш қал­қаны бола берсін!

Біз еліміздің осы тәуелсіздік жылдарында қол жеткізген табыстарына сүйсінеміз. Әрине, аға ұрпақ бастаған тарихи жолды жалғастыратын да бүгінгі жастар екенін түсінеміз. Тарих үшін азғантай уақытта, яки 20 жылда, еліміз өткен жолдың куәсі болғаны да рас. Алайда, Елбасы Нұрсұлтан Назарбаев осы бір күрделі кезеңде елдің еңсесін тіктейтіндей ауқымды жұмыстарға ұйытқы болды. Егемен елімізді әлем мойындайтын­дай айбынды мемлекетке айналдырды.

Иә, Тәуелсіздіктің игілігін халқымыз көруде. Елдегі бірлік пен ынтымақты, достық пен тұрақтылықтың кепілі – Елбасымыз десем, артық айтқандық болмас. Мамыражай тірлігіміз бен бақуатты тұрмысымызға сырт көздің өзі қызыққандай. Мұның өзі болашағымыздың бұдан да жарқын болатынына сендіре түседі. Бала кезімізде Тәуелсіздіктің мәнін жете ұғына алмаған болармыз, бәлкім. Қазір, есейе келе барлық игіліктердің Тәуелсіздіктен басталатынына көзіміз жетіп келеді. Тәуел­сіздіктің 20 жылдығында, осындай бірлігі мықты елде туғанымызға қуанамыз. Егемен еліміз­дің ертеңіне қызмет етуді мақтаныш тұтамыз. Туған жердің өркендеуіне үлес қосуды перзенттік парызым деп есептеймін. Елімнің патриоты ретінде Отанымды қорғауға әрдайым дайынмын!

Түйебаева Гаухар, 9-сынып оқушысы

Қазақ мектеп-гимназиясы,

мұғалімі Ж.К.Опанова
Кең байтақ, көз жетпейтін жерім менің,

Таулы орман, жасыл жайлау, көлім менің.

Бүгінде бар әлемге данқың жетті,

Тәуелсіз Қазақстаным – елім менің.

С.Тойлыбаев
«Ерлік – елге мұра, ұрпаққа – ұран» дегендей, мен үшін ата-бабаларымның сан ғасырлар бойы аңсаған тәуелсіздігіне жетуіміз – осы ұлан-байтақ жерімізді қызғыштай қорып, көздің қарашығындай сақтап, жан алысып, жан берісіп, кейінгі ұрпаққа, яғни біздер мен сіздерге, аман-сау сақтап қалған айбынды азаматтарымыз бен ару, батыр қыздарымыздың арқасында. Халқымыз «Ақтабан шұбырынды, Алқакөл сұламаны», сұмдық ашаршылықты, саяси қуғын-сүргінді, Ұлы Отан соғысын бастан кешкен. Сондықтан, біз, кейінгі ұрпақ, бейбітшілік пен тыныштықтың бағасын түсінеміз. Осы орайда есіме Елбасы Н.Ә.Назарбаевтың сөзіне жазылған Б.Тілеухановтың әні оралады:

Бабамның қаны, анамның жасы,

Береке, бірлік – қамалдың басы,

Ұрпаққа мәңгі тіл қатшы, далам...
Биылғы жыл – ерекше жыл. Биыл Тәуелсіздігіміздің жиырма жылдық мерекесімен қатар еліміздің қарулы күштерінің 20 жылдық мерекесі тұспа-тұс келіп отыр. Тәуелсіздіктің көк туы аспанымызда еркін желбіресін деген отансүйгіштік рухты бүгінгі таңда біз балабақшадан бастап бойымызға сіңіреміз.

Әр дүйсенбі сайын біз Әнұранымызды оң қолымызды жүрек тұсына ұстап, шынайы көңілімізбен орындаймыз. Міне, нағыз отаншылдық осыдан басталатын сияқты. Содан соң, жастар мектеп партасынан бастап отаншыл да сергек, шымыр да шыншыл болуы үшін Елбасы мен Үкіметіміздің қолдауымен жаңадан ұйымдастырылып жатқан «Жас сұңқар», «Жас қыран», «Жас ұлан» сияқты қоғамдық ұйымдарды айтуға болады. Мен сегізінші сыныпта оқимын. Бірақ жас та болсам, осындай патриоттыққа тәрбиелейтін ұйымдардан ұшқан ұлдарымыз еліміздің намысын, абыройын, тыныштығын сақтап қалуға әр уақытта дайын болатындығын түсінемін. «Дайын болу» дегенді қалай түсінуге болады? Меніңше, ол мектепті жақсы аяқтап, әрі қарай жоғары оқу орнына түсу ғана емес, сонымен қатар, әр азаматтың әскери міндетін өтуі.

«Үлкен түйенің жүгі ауыр» дегендей, әскерде жүрген ер азамттарымызға қойылатын талап та орасан. Қайрат, қайсарлық сияқты жігіттік қасиеттерден басқа көркем мінез де сұралады. Осындай ұлдары бар Қазақстан ешкімге, еш уақытта тәуелді болуға тиісті емес ... Адамның жақсы, бақытты өмiр сүруi көп жағдайда Отанға деген сүйiспеншiлiгiне байланысты. Отанын сүйе бiлген, Отанын көркейту үшiн аянбай еңбек еткен адамда бәрi де: үй-жай да, құрмет те, қызмет те, алға жетелейтiн шексiз арман да болады.

Осынау бір сәтте Ұлы Отан соғысына қатысқан Төленді атам есіме оралады. Ол 1941 жылы соғысқа шақырылып, көптеген марапаттаулармен және зор абыроймен еліне оралды. Соғыстан кейін шаңырақ құрды. Екі қызы және бір ұлы бар. Оның жолын немересі қуды.

«Тәуелсіз Отан – жүрегің, рухты халқың – тірегің» - дегендей, осындай елім барда, әділ Елбасым барда, мықты әскерім барда маған ештеңе де қорқынышты емес. Ендігі менің мақсатым – сабағымды жақсы оқып, адал қызмет етіп, еліме аз да болса пайдамды тигізу.

Тұрсынов Әділет, 7 сынып оқушысы

2 Новоишим орта мектебі,

пән мұғалімі Қалиева Ж. К.

Қазақстан дейтін менің бар елім,

Жатыр алып жарты дүние әлемін!

Бұл даланы анам жаспен суарған,

Бұл далада атам қолға ту алған,

Бұл далада жылап келіп, уанғам,

Бұл даланы көріп алғаш қуанғам,

Бұл далада өскен жанда жоқ арман!

Отансүйгіштік, отаншылдық – адамның Отанына, туған еліне, оның тіліне, салт-дәстүрі мен мәдениетіне деген сүйіспеншілік сезімі. Көшпелі қазақ өркениетінде отаншылдық ең қасиетті міндеттердің бірі саналады.

Биыл Қазақстан Республикасы үшін ерекше қастерлі және қасиетті жыл, себебі, Қазақстан Республикасы Тәуелсіздік алғанына 20 жыл толып отыр. Талай ғасырлар бойы ата-бабаларымыз еркіндік пен тәуелсіздік таңын аңсап өтті. Қазақ халқы азаттық үшін талай қиындықты бастан кешірді. 1916 жылғы көтерілістен бастап күштеп ұйымдастыру 20-жылдардағы аштық, 30-жылдардағы тоталитарлық жүйе, Ұлы Отан соғысы, Семей ядролық полигоны, Арал қасіреті, 1986 желтоқсан оқиғасы жазылмас ауыр жара салды. Оны ұмытуға, айтпауға болмайды. Міне, енді еліміз егемендік алып, жаңа өмір салтына қызмет ете бастады. Ғасырлар бойғы арман-мақсаты орындалды, ата-баба алдындағы парыз өтелді деуге болады. Тәуелсіз ел ретінде бүкіл әлем халқы тани бастады. Дүниежүзілік ірі ұйымдарға мүшелікке қабылданды, экономикамыз нарық жолына қарай бағытталды.

Тәуелсіздік оңайлықпен келмеді,

Басымыздан талай заман өткерді.

Керей менен Жәнібек бабамыздан,

Басталды ғой тарихы қазағымның, - дегім келеді. Олардың басты арманы – ел егемендігі еді.

Еліміздің егемендік алуы, халқымыздың тарихында жаңа дәуірдің бетін ашты, бүкіл қоғамдық өмірімізге жаңа леп, серпін ала келді. Ол – баршамыздың бейбіт өмірде, еркіндікті аңсаған ақ ниет, ақ тілеумен өзіміз тіккен ортақ шаңырағымыздың тәуелсіздігі. Тәуелсіздік, еркіндік – ежелден ел бақыты. Тәуелсіздік – халқымыздың бостандығы мен дербес даму жолындағы сан ғасырлық күрес тарихының нәтижесі. Бүгінгі Қазақстан - әлем назарында, өзінің болашағынан үлкен үміт күттіретін жері бай, халқы бай ел.

Мен жер шарының сұлу, бай өлкесінде тұрамын және оны мақтан етемін. Ол - менің Отаным. Туған Отанымды, халқымды, Новоишим ауылымды, ана тілімді құрмет тұтамын. Менің туған өлкем - Новоишим ауылы. Ол - алтын сары бидайдың отаны. Туған өлке адамның жүрегіне қажетті бір нәрсе сияқты. Осы туған өлкені құрметтеп, сыйлап, аялаған сайын, ол гүлдене береді. Маған туған өлкем ыстық көрінеді. Ол табиғаттағы күннің шуағынан төгілген ыстық емес, туған өлкеге деген махаббатын лаулап жанған ыстық оты.

Бүгінгі таңда өз бағыт-бағдарын ұстанған өркениетті елдер мойындаған тәуелсіз мемлекетке айналдық. Тәуелсіздік деген - тәтті ұғым, қастерлі сөз. Әлемде соңғы жылдар ішінде тәуелсіздік туын биік ұстап алға басқан ел - Қазақстан. Қазақ халқы ғасырлар бойы талай-талай қиын кезеңдерден өтті. Біздің жеріміздің өткен тарихына үңілсек, кең байтақ жерімізде қаншама қантөгіс, қаншама зорлық, бабаларымыздың қайғы-мұндары кешілді. Ата-бабаларымыз біздің жеріміздің тұтастығын сақтап қалды. Олардың ерлік күші, батылдығы мәңгі біздің жадымызда. Біздің жеріміз кең байтақ жер. Қазақстанның жері бай. Оның шалғынды, кұнарлы жері, табиғаты да ешқандай жермен тең емес. Қазақстан Республикасы табиғатымен қатар, қаншама өнеркәсіп орындары, өндіргіш күштерге бай. Қазақстанда мұнай, газ да, пайдалы қазбалар да өндіріледі. Қазақстан өзінің үлкен арманына жетті. Қазақстанның Президенті Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаев біздің еліміздің көркеюіне бар күшін салуда.

Қорыта келгенде, мен болашақта жақсылықтар болады деп сенемін, себебі біз талай қиындықтарды жеңген алыптардың ұрпағымыз. «Ел мен үшін не істей алады деп сұрамай, ел үшін мен не істей аламын?» - деген мақсатты ұстасақ, болашағымыздың кілті өз қолымызда. Сол кілтпен ХХІ ғасырдың дұрыс жаққа қараған қасиетті есігін ашып, азаматы, маңдайы жарқыраған бақытты елі боламыз деп сенемін. Тәуелсіздігіміздің негізгі рухани тірегі - біздің жүрек жұтқан ағаларымыз бен апаларымыз болса, тәуелсіздіктің негізгі кепіл і- біз! Осыны жадымызда ұстасақ, еліміздің болашағы да көркем болары сөзсіз.

Жаңа ғасырға басар қадамымыз сәтті болғай!

Ұлан –байтақ елімді.

Қорғап тұрған сенімді –

Ұланымыз қаһарман!

Алғыс алған Отаннан!

Н.Айтов
Менің елім — менің Қазақстаным! Осы құдіретті сөзді Қазақстан Республикасының әрбір азаматы асқақ сезіммен, мақтанышпен айта алары хақ… Өйткені біздер, асқақ арман жетегінде, отаншылдық рухты ту еткен ұлт пен ұлыстардың ұл-қыздары, қасиетті қазақ топырағында өсіп-өніп, мекен етіп, береке-бірлікте, достық қарым-қатынаста, тыныштық пен татулықта өмір сүріп жатырмыз. Біз осы жарасымды тыныс-тіршілігімізді Елбасымыз Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаевтың жан-жақты ойлап, кемел ойлы, кемеңгер ата- бабаларымыздың жолымен жүрген ақыл-парасатының, азаматтық саясатының нәтижесі деп білеміз.

«Отан үшін отқа түс — күймейсің», - деп Бауыржан атамыз айтқандай, азаттық жолында құрбан болған, азап шегіп, қасірет тартқан аға-апаларымыздың ерлігін қалай ұмытармыз! Әрине, біз, кейінгі ұрпақ, халқымыздың ерлік дәстүрін әрі қарай жалғастырамыз. Аңсап жеткен Тәуелсіздігіміз орнықты, аспан түстес көк туымыз бейбітшілік көгінде желбіреп, Әнұранымыз асқақтата шырқалуда. Алғашқы жылдардағы аласапыран тірлік қалыпты өмірге ұласты. Халқымыз өтпелі кезеңнен абыройлы өтіп, экономикамыз өрлеу жолына түсті.

Біз бақытты ұрпақпыз! Себебі, ата-бабаларымыз қанын төгіп, жанын беріп аңсап кеткен Тәуелсіздікке біз қол жеткізіп, ешкімге тәуелді болмай, еркін өмір сүріп келеміз. Бабаларымыз басынан не кешпеді, не өткермеді? Екі жүз жылдық жоңғар-қазақ тартысында Абылай хан сияқты жандар, Төле, Қазыбек, Әйтеке би секілді шешен де көсем билер, Қабанбай, Бөгенбай, Наурызбай, Қарасай сынды қас батырлар өз жерін ерлікпен қорғады.

Ер жігіт үшін ең қымбат сезім Отан қорғау сезімі деп білемін. Тепсе темір үзетін кез келген ер-азамат әскери борышын өтеуге асығады деп ойлаймын.

Қазақстан Қарулы Күштері де өркениет көшінен қалмай, әлемдік стандартқа сай әскери қалашықтарды қалыптастыруға кірісті.

Қазақстан Қарулы Күштері туған Отанының шынайы патриоттары қызмет ететін, өскелең ұрпақ үшін арман болатын, шын мәніндегі беделді және құрметті қызмет болып қала бермек.

Қазақстандықтар өздерінің қорғаны – Қарулы Күштерімен мақтана алады. Мамырдың жетісі – Отан қорғаушылар күні. Бұл - бүкіл Қазақстан халқының мейрамы. Бұл - Қарулы Күштер ардагерлерінің және барлық әскери қызметшілердің төл мерекесі. Кең-байтақ Отанымыздың тыныштығын кірпік қақпай күзету, тәуелсіз мемлекетімізді көздің қарашығындай қорғау әрбір қазақстандық үшін зор абырой. Бұл орайда, еліміздің ертеңі болашағы – жастарға, жас ұрпаққа үлкен мәртебе болары анық. Ата Заңымызда «Қазақстан Республикасын қорғау – оның әрбір азаматының қасиетті парызы және міндеті» - деп айқын жазылған. Демек, еліміздің азаматтары заңда белгіленген тәртіп пен түрлер бойынша әскер қызметін атқару барысында бір ғана мақсатты көздейді. Ол – Республика қызметінің түбегейлі қағидалары болып табылатын қоғамдық татулық пен саяси тұрақтылыққа, бүкіл халықтың игілігін көздейтін экономикалық дамуға, қазақстандық патриотизмге адал қызмет ету.

Бір-екі жылдан кейін біз де өмірге араласамыз. Өмірдің сан қилы сынақтарынан өтеміз. Қай кезде болсын, менің елім Қазақстанның басқа мемлекеттер алдында мәртебесі биік тұратынына сенім білдіре аламын. Өйткені, бүкіл әлемге достықты паш ететін, ынтымақшыл, бірлікшіл, бейбітшіліктің қамалын берік ұстайтын Қазақстан мемлекетінде біз сияқты ұландар өсіп келеді…

Міне, Қазақстан дамып, өркендеу жолында. Мен де ертеңгі күні ер жетіп, алған жолымнан таймай, өз елімнің білімді азаматы болсам, сол елімнің өркендеуіне шамам келгенше елеулі үлесімді қоссам деймін.

Қай кезде де Отанға деген ыстық сезім баршамыздың қанымызда тулап жатуы тиіс. Тәуелсіз еліміздің тұғыры қашанда биік болғай.

Умбетова Мақпал, 9-шы сынып оқушысы

Мамлют қазақ мектеп-интернаты
Мен өзімнің осы шығармамды Елбасы Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаевтың сөзімен бастағым келеді: “Алдымызда атқарылар қыруар істер бар. Бұл жолда біздің ең басты байлығымыз – берекелі бірлігіміз. Мен ауызбіршіліктен айнымайтын ақжүрек жұртымның қуатты ұлтқа, шуақты ұлысқа айналарына кәміл сенемін” - деген болатын. Мен де бұл сөздермен толық келісемін. Елбасымыздың халыққа жолдаған сөздері жадымызда. Ол тек халқы үшін тер төгіп, еңбек етуде. Оның бұл еңбегін болашақ жастары да ұмытпайтынына сенемін.

Міне, бүгінгі таңда еліміз тәуелсіздігін алып отыр. Бұл халқымыз үшін өте маңызды тарихи кезең. Осы жеңісімізге енді 20 жыл толып отыр. 20 жыл ішінде қаншама қыруар жұмыстар атқарылды десеңші... Зәулім-зәулім үйлер, қалалар құрылып, ауылдарда жаңарту жұмыстары жүрді, әлі де тоқтаған жоқ. Жаңа жүз мектеп пен жүз аурухана жобасымен көптеген жұмыстар атқарылды. Тәуелсіз ел болып, көк байрағымызды аспанда желбіретуімізге қаншама ер-азаматтар ат салысты. Тәуелсіздік жолында құрбан болды, елін жан жүрегімен сүйе білді.

Қазақ елі жайдары халық емес пе?!

Жүрегі кең, шат көңілді,

көңілі кең, ақ пейілді...

Егер қазақ патриоты болмаса,

Егер қазақ армиясы болмаса,

Онда дәл осындай болмас еді

Жұртымыз.

Барша жұртымыздың атынан

Қазақ армиясына мың алғыс!!!
Қазақстанның тәуелсіздік жолында қаншама қазақ азаматтары қасық қаны қалғанша шайқасты,үлкен ерлік көрсетті. Өздерінің туған жерінің алдында перзенттік парызын осылайша ақтады. Бірақ бұны сол жерде болып көрмеген адам сезіне алмайды.

Сұрапыл соғыс кезі қандай болғандығын қазақ ақындары болашақ жастардың білуіне үлкен мүмкіндік берді. Ол мүмкіндік ақын, жазушылардың өлеңдері, жырлары болатын. Олардың өлеңдерін оқығанда жандүниең түршігіп, көз алдыңа сол қатыгез соғыс елестейтін. Осындай турашыл, шындықты тайсалмай айта алатын азаматтарды өлім жазасына кесіп отырған. Соған қарамастан ақындардың шығармалары біздің заманымызға жетті.

Ал қазір жаңа заман, жаңа Қазақстан, жаңа қалалар, жаңа үйлер...қаншама жаңа оқиғалар...

Жаңа жасақталған сарбаздар! Қазақстан армиясының рухы жоғары. Ылайым, қазақ елінің әр азаматы өз ішінен «Отан үшін жан пида» деп ант қабылдаса деймін. Ал жүректегі антты ешкім ешқашан бұза алмайды.