Солдат бірде мейрімсіз қатал алып, Бірде бала, ал кейде ата халық
жүктеу/скачать 13,45 Kb.
|
Әдебиет
|
Солдат бірде – мейрімсіз қатал алып, Бірде бала, ал кейде ата халық. Алғашқы азат метрін жеріміздің Мен сүйгенмін еңіреп жата қалып. Минутым сол көз жасын жасырмаған, Азаткердің берді атын ғасыр маған. Тіккенде де Берлинде жеңіс туын, Қуанышы сол күннің басылмаған. Жеңімпаздар атына тост арналып, Жатқан сәтте құшағын достар жайып, Тұрды аспанда Егоров, Кантария, Тұрды аспанда жас қазақ Қошқарбаев. Төменінде – ұлы ұлттың кең өлкесі, Бранденбург, Шпрея, көл еркесі, Күл боп қалған сүлдесі Гитлердің, Алас ұрған фашизм көлеңкесі... Дей алмаймын өлікті азулы әлі, Дей алмаймын және одан аз у қалды. Рейхстаг жарында ескертудей «Қазақ» деген әйтеуір жазу қалды. «Мұнысы кім?» дейтіндер табылмас та – Даңқым басқа, бүл күнде дабыл басқа. Кіші болғым келеді кейде атымнан, Асып-тасқан біреу боп танылмасқа. Барымта емес даңқ бірақ даулап алған. Жеңіп алғам оны мен, жаулап алғам. Жаңбыр да емес түйірлеп оны өсірген, Өз денемнен аққан тер, саулаған қан. Аз алған жоқ шапқындар ғұмырымды, Аз болған жоқ халықтар шұбырынды. Соғыста емес, соғысты құртқанға орнат, О адамзат, ең биік тұғырыңды! Маршалдықтай көремін малшылықты, Мәпелеймін бөбектей тал шыбықты. Жұмысшы қыл, дихан қыл, ғылымға қой, Еңбек жүгін еселеп салшы мықты. Бірақ мені егін де, жасыл бақ та Күтпесін тек күрестен жасырмаққа. Тілей қалса тағы да Отан қамы, Соғысуға бармын мен ғасырлап та. Осы ойымды олжадай еншіге алып, Солдаттықтан оралдым жең сыбанып. Жігіт шағы, сұлулық, бір сенікі Мен – қазақпын, жаушы емес, елші халық. жүктеу/скачать 13,45 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|